ΟΙ ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ....... .....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ - Η ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!..... ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ: Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΥΛΗ!! ΕΝΩ ΟΛΟΣ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.
ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.... ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ..... ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ «ΒΛΕΠΟΥΝ».... ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΘΕΝΟΣ!! ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ!!....... ΓΙΑΤΙ: Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ - Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ!! - Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ 2.000 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΣΑΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ....... ΚΙ ΕΔΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΟΣΎΝΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ: ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ....... ΠΑΡ`ΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ DNA ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.... ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ.... Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!! Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ!! Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ..... ΟΣΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΡΙΞΕΙΣ....... ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ!! ΓΙ`ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟΣΗ ΜΑΝΙΑ....... ΓΙ`ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗ!! ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ ΑΥΤΗ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ..... Σ`ΕΣΑΣ.... Σ`ΕΜΑΣ...... ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ..... ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ...... - ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΟΧΙΑ ΑΝΕΛΙΞΗΣ...... ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.... Ή ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ DNA ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.... ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΕΣ....... - ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ..... ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.......ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΗΜΕΘΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΙ........ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟΜΑΚΡΗΣΜΕΝΟ.... ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ..... ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ..
Τον Αύγουστο του 480 π.Χ., μετά τις Θερμοπύλες, ο στρατός του Ξέρξη ξεχύνεται στην Λοκρίδα, τη Φωκίδα και τη Βοιωτία, χωρίς να συναντήσει πουθενά αντίσταση. Οι Θηβαίοι και οι περισσότεροι από τους άλλους Βοιωτούς “μηδίζουν”, υποτάσσονται στους Πέρσες.
Προορισμός των Περσών είναι η Αθήνα, την οποία – άδεια σχεδόν από κατοίκους – θα καταλάβουν τον Σεπτέμβριο. Σε αυτή την πορεία προς την Αττική, ένα τμήμα του περσικού στρατού θρυλείται πως αποσπάστηκε από το κύριο στράτευμα και κατευθύνθηκε προς τους Δελφούς, με σκοπό να λαφυραγωγήσει το φημισμένο σε Ελλάδα και Ανατολή για τα πλούσια αναθήματά του ιερό. Δεν πρέπει να δοθεί μεγάλη πίστη στην όλη ιστορία.
Είναι μάλλον βέβαιο πως οι Πέρσες, αν δεν κατέλαβαν τους Δελφούς, τουλάχιστον εξασφάλισαν τον έλεγχο της περιοχής. Αλλά αποκλείεται να δόθηκε από τον Ξέρξη εντολή (ή έστω να επέτρεψε) να λεηλατηθεί το ιερό, διότι έτσι θα φούντωνε ακόμη περισσότερο η ελληνική αντίσταση, δεδομένης της πανελλήνιας αίγλης του μαντείου. Δεν υπάρχουν, εξάλλου, αρχαιολογικές ενδείξεις για λεηλασίες και καταστροφές στο ιερό κατά την περίοδο εκείνη. Η αφήγηση του Ηροδότου στηρίζεται πιθανώτατα σε ελάχιστα αξιόπιστες προφορικές μαρτυρίες των ίδιων των κατοίκων των Δελφών. Η αρχική ηττοπάθεια του μαντείου (είχε δώσει π.χ. χρησμό στους Αθηναίους που με λίγα λόγια τους έλεγε πως κάθε αντίσταση είναι μάταιη) ενόχλησε τους Έλληνες, που, αν μη τι άλλο, περίμεναν στήριξη από το μαντείο στον αγώνα τους κατά των Περσών. Δεν έχει νόημα να συζητήσουμε εδώ το αν οι Δελφοί μήδισαν, δωροδοκήθηκαν από τους Πέρσες ή απλώς τήρησαν στάση ουδετερότητας. Μετά την τελική νίκη των Ελλήνων, πάντως, είναι λογικό να ήθελαν και οι Δελφοί να προβάλλουν την εικόνα της ενεργητικής αντίστασης (κατοίκων, αλλά και θεών και ηρώων της περιοχής) εναντίον των εισβολέων.
35 …[Το εν λόγω τμήμα του περσικού στρατού] ξεκίνησε με οδηγούς κατευθυνόμενο προς το ιερό των Δελφών, έχοντας τον Παρνασσό στα δεξιά του. Αυτοί κατέστρεψαν όλες τις περιοχές της Φωκίδος από τις οποίες πέρασαν. Έκαψαν τις πολιτείες Πανοπέα, Δαύλια και Αιολίδα. Χωρίστηκαν από τον υπόλοιπο στρατό και ακολούθησαν αυτήν την διαδρομή για να συλήσουν το ιερό των Δελφών και να προσφέρουν τους θησαυρούς στον βασιλιά Ξέρξη.
Καθώς έχω πληροφορηθεί, ο Ξέρξης γνώριζε όλα τα αξιόλογα αναθήματα που βρίσκονταν στο ιερό – τα γνώριζε καλύτερα από όσα είχε αφήσει στα παλάτια του, γιατί πολλοί του μιλούσαν συχνά για τ’ αναθήματα του Κροίσου, του γιού του Αλυάττη (ο Κροίσος, βασιλιάς των Λυδών κατά τον 6ο π.Χ. αι., είχε προσφέρει πολύτιμα αναθήματα στους Δελφούς, στα οποία αναφέρεται ο Ηρόδοτος στο 1ο βιβλίο του έργου του. Από την στιγμή που το βασίλειό του υποτάχθηκε στους Πέρσες, ο Κροίσος παρέμεινε αιχμάλωτος στην αυλή του Πέρση βασιλιά Κύρου – προγόνου του Ξέρξη. Φαίνεται πως οι Πέρσες ήδη από τότε γνώριζαν για τον τεράστιο πλούτο που υπήρχε στους Δελφούς).
36 Μόλις το έμαθαν οι Δελφοί τρομοκρατήθηκαν και μέσα στην ταραχή τους ζήτησαν χρησμό για το πώς να προστατέψουν τον ιερό θησαυρό – να τον θάψουν κάπου ή να τον μεταφέρουν σε άλλη περιοχή. Ο θεός (ο Απόλλωνας) όμως δεν τους επέτρεψε να μετακινήσουν τ’ αναθήματα, λέγοντας πως είναι ο ίδιος ικανός να τα προφυλάξει. Όταν οι Δελφοί τ’ άκουσαν αυτά, τότε φρόντισαν τον εαυτό τους. Τις γυναίκες και τα παιδιά τους τα έστειλαν στην Αχαΐα και οι περισσότεροι ανέβηκαν στις κορυφές του Παρνασσού, μεταφέροντας τα υπάρχοντά τους στην σπηλιά Κωρύκιο. Άλλοι πήγαν στην Άμφισσα της Λοκρίδας. Όλοι οι Δελφοί έφυγαν από την πολιτεία, εκτός από εξήντα άνδρες και τον προφήτη (ο προφήτης δεν είναι αυτός που προφητεύει τα μελλούμενα, αλλά θρησκευτικός αξιωματούχος στο μαντείο των Δελφών. Είναι αυτός που μεσολαβεί ανάμεσα στον θεό και τους ανθρώπους, που μιλάει στους ανθρώπους εκ μέρους του. Ίσως ήταν αυτός που μετέφερε σε έμμετρη μορφή τους χρησμούς της Πυθίας).
37 Όταν οι βάρβαροι πλησίαζαν και διέκριναν τον ναό (εννοείται προφανώς ο ναός του Απόλλωνα), εκείνη την στιγμή ο προφήτης, που ονομαζόταν Ακήρατος, είδε μπροστά στον ναό όπλα ιερά, μεταφερόμενα από το εσωτερικό του, τα οποία είναι ανόσιο να αγγίξει άνθρωπος θνητός. Ο προφήτης έσπευσε να πληροφορήσει τους Δελφούς που είχαν μείνει, να τους πει για το θεϊκό αυτό σημάδι. Οι βάρβαροι στην βιασύνη τους έφτασαν στον ναό της Προναίας και τότε τους φανερώθηκαν ακόμα μεγαλύτερα σημάδια από το προηγούμενο. Κι αυτό ήταν θαύμα μεγάλο, ν’ αναφανούν μόνα τους όπλα πολεμικά έξω από τον ναό – αλλά και τα υπόλοιπα θεϊκά σημάδια είναι αξιοθαύμαστα. Καθώς οι βάρβαροι προχωρούσαν και βρέθηκαν στο ιερό της Προναίας Αθηνάς, τους χτύπησαν πολλοί κεραυνοί από τον ουρανό και δυο βράχοι αποσπάστηκαν από τον Παρνασσό και κυλώντας με μεγάλο κρότο επάνω τους καταπλάκωσαν πολλούς απ’ αυτούς, ενώ από τον ναό της Προναίας Αθηνάς ακούγονταν τρομερή βοή και αλαλαγμοί.
38 Με όλα αυτά τα θεϊκά σημάδια οι βάρβαροι τρομοκρατήθηκαν και όταν οι Δελφοί κατάλαβαν πως αποχωρούν, κατέβηκαν και σκότωσαν πολλούς. Όσοι από τους βαρβάρους σώθηκαν κατευθύνθηκαν γρήγορα προς την Βοιωτία, και, έλεγαν, καθώς έχω πληροφορηθεί, ότι εκτός από τα προηγούμενα είδαν και άλλα θεϊκά σημάδια : δύο πολεμιστές υπερφυσικούς στο σώμα να τους καταδιώκουν και να τους σκοτώνουν.
39 Οι Δελφοί ισχυρίζονται ότι οι δύο αυτοί είναι εγχώριοι ήρωες, ο Φύλακος και ο Αυτόνοος, των οποίων οι ιεροί περίβολοι βρίσκονται κοντά στο ιερό. Του Φυλάκου βρίσκεται επάνω στον δρόμο, πιο ψηλά από τον ναό της Προναίας, του Αυτονόου κοντά στην Κασταλία, κάτω από τον βράχο Υάμπεια. Τους βράχους που κύλησαν από τον Παρνασσό μπορούσε κανείς να τους δει και μέχρι τις μέρες μου. Κείτονταν στον περίβολο της Προναίας Αθηνάς, όπου και σταμάτησαν αφού έπεσαν πάνω στους βαρβάρους. Έτσι, λοιπόν, έφυγαν από το ιερό οι επιδρομείς αυτοί.
Ηρόδοτος, Ἱστορίαι 8.35 – 39 [Μτφρ. Άγγελου Σ. Βλάχου : Ηροδότου Η ιστορία των Περσικών Πολέμων, Ωκεανίδα, Αθήνα 2005]
Πρωτόκολλο Εικοστό – Μια προοδευτική φορολογία θα δώσει πολύ μεγαλύτερο εισόδημα από τη σημερινή αναλογική φορολογία, η οποία μας είναι χρήσιμη μόνο για να διεγείρουμε αναταραχές και δυσαρέσκειες μεταξύ των Χριστιανών.
Προκαλέσαμε στους Χριστιανούς οικονομικές κρίσεις με μοναδικό σκοπό ν’ αποσύρουμε το χρυσό από την κυκλοφορία. Τεράστια κεφάλαια έμειναν στάσιμα, αποσύροντας και το χρήμα των Κρατών, που υποχρεώνονταν έτσι ν’ απευθύνονται στα ίδια αυτά κεφάλαια, για να βρουν χρήματα.
Τα δάνεια αυτά…επιβάρυναν τα οικονομικά των Κρατών με την πληρωμή τόκων. Τα υποδούλωσαν στο κεφάλαιο. Η συγκέντρωση της βιομηχανίας στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι κατέστρεψαν τη μικρή βιομηχανία, απορρόφησε όλες τις δυνάμεις του λαού και συγχρόνως του Κράτους.
Όσο καιρό τα δάνεια παρέμειναν εσωτερικά, οι Χριστιανοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να μεταβιβάζουν το χρήμα από την τσέπη του φτωχού στις τσέπες του πλούσιου. Όταν όμως εξαγοράσαμε τα πρόσωπα που χρειάζονταν για να μεταφέρουμε τα δάνεια σε εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των Χριστιανών διοχετεύθηκαν στα ταμεία μας και όλοι οι Χριστιανοί άρχισαν να μας πληρώνουν φόρο υποτέλειας.
Πόσο φανερή είναι η απουσία της κρίσης από τα καθαρά ζωώδη μυαλά των Χριστιανών! Δανείζονταν από μας με τόκο και χωρίς να σκέπτονται ότι θα χρειαζόταν ν’ αφαιρέσουν το χρήμα αυτό επιβαρυμένο με τους επιπλέον τόκους από τα ταμεία του Κράτους για να μας εξοφλήσουν! Υπήρχε τίποτε απλούστερο από το να παίρνουν το χρήμα που είχαν ανάγκη από τους φορολογουμένους τους;
Το απόσπασμα που διαβάσατε είναι από τα κείμενα των Ιουδαίων (Illuminati-Πεφωτισμένων) τα οποία αποκαλύφθηκαν το 1902 από τον Ρώσο Σέργιο Νείλο. Αμέσως μετά την αποκάλυψή τους οι Εβραίοι αγόραζαν όλα τα αντίτυπα, και αφού είδαν ότι δεν πετύχαιναν στο σκοπό τους, άρχισαν να λένε – μέχρι της σήμερα – ότι αυτά είναι ψέματα και προέρχονται από τους εχθρούς τους! Όπως όμως θα δούμε, σχεδόν όλα τα πρωτόκολλα έχουν επαληθευθεί ή επαληθεύονται στις ημέρες μας!
Πρωτόκολλο Πρώτο
Οι Χριστιανικοί λαοί αποκτηνώθηκαν από τα ισχυρά ποτά, η νεολαία τους αποβλακώθηκε από τις κλασσικές σπουδές και από την πρόωρη ακολασία, στην οποία την έχουν σπρώξει οι πράκτορές μας – οικοδιδάσκαλοι, υπηρέτες, γυναίκες παιδαγωγοί στα σπίτια των πλουσίων – οι υπάλληλοί μας αλλού, οι γυναίκες μας στους τόπους διασκεδάσεως των Χριστιανών. Στον αριθμό των τελευταίων αυτών πρέπει να προσθέσουμε και τις ονομαζόμενες “γυναίκες του κόσμου” που μιμούνται με τη θέλησή τους τις ακολασίες τους και τις ηδυπάθειές τους.
Το σύνθημά μας είναι: Η ισχύς και η υποκρισία
Εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι πρώτοι έχουμε ρίξει στο λαό τις λέξεις: “Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα”, λέξεις που επαναλαμβάνονται ύστερα από ανόητους παπαγάλους, οι οποίοι προσελκύονται από παντού μ’ αυτό το δόλωμα και δεν χρησιμοποιούνται για τίποτε άλλο παρά για να καταστρέψουν την ευημερία του κόσμου, την αληθινή ατομική ελευθερία, που άλλοτε προφυλασσόταν τόσο καλά εναντίον του εξαναγκασμού του συρφετού.
Πρωτόκολλο Δεύτερο
Οι άρχοντες, που θα τους εκλέγουμε εμείς από την τάξη του λαού ανάλογα με το δουλικό χαρακτήρα τους, δε θα είναι πρόσωπα προετοιμασμένα για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η διανοούμενη τάξη των Χριστιανών θα καυχιέται για τις γνώσεις της και, χωρίς να τις εξετάζει λογικά, θα ενεργοποιεί όλα τα διατάγματα της επιστήμης, τα οποία θα συγκεντρώνουν οι πράκτορές μας, για να οδηγούν τα πνεύματα των Χριστιανών στην κατεύθυνση που μας είναι αναγκαία.
Μη νομίσετε ότι αυτές οι διαβεβαιώσεις μας είναι αβάσιμες. Παρατηρήστε τις επιτυχίες, τις οποίες μπορέσαμε να δημιουργήσουμε στο Δαρβινισμό, στο Μαρξισμό, στο Νιτσεϊσμό.
Ο τύπος ενσαρκώνει την ελευθερία του λόγου. Αλλά τα Κράτη δε μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δύναμη, και έτσι αυτή έπεσε στα χέρια μας. Με αυτή πετύχαμε επιρροή, μένοντας συγχρόνως αφανείς.
Πρωτόκολλο Τρίτο
Λίγο χρόνο ακόμη και οι αταξίες, οι χρεωκοπίες θα εμφανισθούν παντού.
Οι καταχρήσεις της εξουσίας θα ετοιμάσουν τελικά την πτώση όλων των πολιτευμάτων, και όλα θα ανατραπούν κάτω από τα χτυπήματα του μαινόμενου πλήθους.
Όλα αυτά τα δήθεν “δίκαια του λαού” δεν υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία. Δεν είναι ποτέ πραγματοποιήσιμα.
Με την καθοδήγησή μας ο λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατία, που ήταν η προστάτριά του και η φυσική μητέρα τροφός του, της οποίας το συμφέρον είναι συνυφασμένο με την ευημερία του λαού. Τώρα που η αριστοκρατία είναι κατεστραμμένη, ο λαός έπεσε στο ζυγό των οποιωνδήποτε, των λωποδυτών που πλούτισαν, οι οποίοι τον καταπιέζουν χωρίς έλεος.
Το συμφέρον μας απεναντίας είναι να εκφυλίζονται οι Χριστιανοί.
Οι Χριστιανοί έχασαν την συνήθεια να σκέπτονται χωρίς τις επιστημονικές συμβουλές μας.
Θυμηθείτε τη Γαλλική Επανάσταση, την οποία χαρακτήρισαν “μεγάλη”. Τα μυστικά της προπαρασκευής της είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξε ολόκληρη έργο των χεριών μας.
Προς το παρόν είμαστε άτρωτοι σαν διεθνής δύναμη, διότι, όταν μας επιτίθενται σε ένα κράτος, μας υπερασπίζονται στα άλλα. Η λέξη “ελευθερία” βάζει τις ανθρώπινες κοινωνίες σε πάλη εναντίον κάθε εξουσίας, εναντίον κάθε δύναμης και αυτής ακόμη της δύναμης του Θεού και της Φύσης.
Πρωτόκολλο Τέταρτο
Κάθε δημοκρατία περνά από διάφορα στάδια.
Το πρώτο μοιάζει με τις πρώτες μέρες της μανίας ενός τυφλού που ρίχνεται εδώ κι εκεί. Το δεύτερο είναι αυτό της δημαγωγίας, απ’ την οποία γεννιέται η αναρχία. Έπειτα έρχεται αναπόφευκτα ο δεσποτισμός. Όχι δεσποτισμός νόμιμος και δηλωμένος και επομένως υπεύθυνος, αλλά δεσποτισμός αόρατος και άγνωστος, όμως αισθητός.
Δεσποτισμός που ασκείται από μυστική οργάνωση, η οποία ενεργεί με πολύ μικρότερη ευσυνειδησία όσο χρόνο ενεργεί κάτω απ’ την κάλυψη διαφόρων πρακτόρων, των οποίων η αλλαγή όχι μόνο δεν τη βλάπτει, αλλά την ενισχύει κιόλας, απαλλάσσοντάς την απ’ το να ξοδεύει τους πόρους της στο να ανταμείβει μακροχρόνιες εκδουλεύσεις.
Ποιος θα μπορούσε να ανατρέψει μια αόρατη δύναμη; Διότι τέτοια είναι η δική μας. Η εξωτερική επιφάνεια του Μασονισμού δε χρησιμεύει παρά στο να καλύπτει τους σκοπούς μας.
Το σχέδιο της ενέργειας της αόρατης αυτής δύναμης και επιπλέον ο τόπος της διαμονής της θα μένουν πάντοτε άγνωστα στο λαό.
Να γιατί είναι αναγκαίο να καταστρέψουμε την πίστη, να αποσπάσουμε από το νου των Χριστιανών αυτή την ίδια την αρχή της Θεότητας και του Αγίου Πνεύματος, για να υποκαταστήσουμε στη θέση τους τους υλικούς υπολογισμούς και τις υλικές ανάγκες.
Και για να μη έχουν τα πνεύματα των Χριστιανών τον καιρό να σκέπτονται και να εξετάζουν τα σχετικά με τους εαυτούς τους, πρέπει να τα αποσπάμε με τις βιομηχανίες και το εμπόριο.
Οι κοινωνίες αυτές θα έχουν μία απόλυτη απέχθεια προς την ανώτερη πολιτική και προς τη Θρησκεία.
Πρωτόκολλο Πέμπτο
Ποια μορφή διοικήσεως μπορεί κανείς να δώσει σε κοινωνίες, στις οποίες η διαφθορά εισχώρησε παντού, στις οποίες δε φτάνει κανείς στον πλούτο παρά μόνο μέσω εκείνων των ικανών εκπλήξεων, που είναι ψευτολωποδυσίες, στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική δε συγκρατείται παρά μόνο με τιμωρίες και με σκληρούς νόμους και όχι με εκούσια παραδεκτές αρχές, στις οποίες τα αισθήματα της Πατρίδας και της Θρησκείας καταπνίγονται από κοσμοπολίτικες δοξασίες; Ποια μορφή Κυβερνήσεως να δώσει κανείς σ’ αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή, την οποία θα περιγράψω παρακάτω; Θα κανονίσουμε μηχανικά τις πράξεις του πολιτικού βίου των υπηκόων μας με νέους νόμους.
Οι νόμοι αυτοί θα καταργήσουν μία προς μία όλες τις πάρα πολύ μεγάλες ελευθερίες, οι οποίες χορηγήθηκαν από τους Χριστιανούς, και η βασιλεία μας θα εκδηλωθεί με έναν αυταρχισμό τόσο επιβλητικό, ώστε να είναι σε θέση σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει τους Χριστιανούς, οι οποίοι θα θελήσουν να μας κάνουν αντιπολίτευση και θα είναι δυσαρεστημένοι.
Όταν ο λαός θεωρούσε τα βασιλικά πρόσωπα ως μια καθαρή απόρροια της Θείας Θελήσεως, υποτασσόταν χωρίς ψίθυρο στην απολυταρχία των βασιλιάδων. Αλλά από την ημέρα που έχουμε υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα των ατομικών τους δικαιωμάτων, θεώρησαν τα βασιλικά πρόσωπα ως απλούς θνητούς. Το “ελέω Θεού” έπεσε από το κεφάλι των βασιλιάδων, αφού τους αφαιρέσαμε την πίστη τους προς το Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλ. σ’ έναν τόπο δημόσιο, και έτσι εμείς την κυριεύσαμε.
Οι δυνάμεις δε μπορούν να συνάψουν ούτε την πιο ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε εμείς μέρος σ’ αυτή.
Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, μας δείχνει από πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού.
Το κεφάλαιο, για να έχει τα χέρια ελεύθερα, οφείλει να πετύχει το μονοπώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Αυτό ακριβώς πραγματοποιεί συνεχώς ένα αόρατο χέρι σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Το μεγαλειώδες πρόβλημα της Κυβερνήσεώς μας είναι να εξασθενίζουμε το δημόσιο φρόνημα μέσω της κριτικής, να κάνουμε τους λαούς να χάνουν την συνήθεια να σκέπτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπολίτευση, να μετατρέπουμε τις δυνάμεις της σκέψης σε ρητορικές αψιμαχίες.
Θα οικειοποιηθούμε τη φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα τις διδάξουμε στους ρήτορές μας, που θα μιλάνε τόσο πολύ, ώστε όλος ο κόσμος θα απαυδήσει ακούγοντάς τους.
Για την εξασφάλιση της κοινής γνώμης στα χέρια μας, πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη, εκφράζοντας από διάφορα μέρη και για πολύ χρόνο τόσες αντιφατικές γνώμες, ώστε οι Χριστιανοί θα χαθούν στο τέλος μέσα στο λαβύρινθό τους και θα πιστέψουν τελικά ότι αξίζει πολύ καλύτερα να μην έχει κάποιος καμία γνώμη στην πολιτική. Αυτά είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει. Δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει εκτός από εκείνον, ο οποίος τη διευθύνει. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό.
Θα κουράζουμε τόσο πολύ τους Χριστιανούς μ’ αυτή την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάζουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία, η διάταξη της οποίας θα είναι τέτοια, ώστε να κατορθώσει, χωρίς να τις συντρίψει, να περιλάβει τις δυνάμεις όλων των Κρατών του Κόσμου και να σχηματίσει την Υπέρτατη Κυβέρνηση.
Πρωτόκολλο Έκτο
Λίγο αργότερα θα ιδρύσουμε τεράστια μονοπώλια, δεξαμενές των κολοσσιαίων πλούτων, από τα οποία και οι μεγάλες περιουσίες των Χριστιανών θα εξαρτώνται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε θα καταβροχθισθούν μέσα σ’ αυτά, όπως η αξιοπιστία των Κρατών την επόμενη μέρα μιας οικονομικής καταστροφής… Κύριοι οικονομολόγοι που είστε εδώ παρόντες, προσέξτε τη σπουδαιότητα αυτού του συνδυασμού!
Η αριστοκρατία των Χριστιανών σαν πολιτική δύναμη εξαφανίσθηκε. Δε χρειάζεται να την λάβουμε υπόψη. Αλλά επειδή είναι ιδιοκτήτρια εδαφικών περιουσιών, και μπορεί ως εκ τούτου να μας βλάψει λόγω των ανεξάρτητων πόρων της, είναι απόλυτα αναγκαίο να αφαιρέσουμε την κατοχή των γαιών της.
Πρέπει η βιομηχανία να αφαιρεί από τη γη τον καρπό της εργασίας, όπως και του κεφαλαίου, και μέσω της κερδοσκοπίας να έρχεται το χρήμα όλου του κόσμου στα χέρια μας. Ριχνόμενοι έτσι όλοι οι Χριστιανοί στις τάξεις των απόρων, θα σκύψουν ενώπιόν μας μόνο και μόνο για να έχουν το δικαίωμα της ύπαρξης.
Επιπλέον θα υποσκάπτουμε με επιτήδειο τρόπο και βαθιά τις πηγές της παραγωγής, συνηθίζοντας τους εργάτες στην αναρχία και τα οινοπνευματώδη ποτά και παίρνοντας κάθε μέτρο για ν’ απομακρύνουμε από τη γη τους διανοούμενους Χριστιανούς.
Πρωτόκολλο Έβδομο
Η αύξηση των εξοπλισμών και του προσωπικού της αστυνομίας είναι αναγκαίο συμπλήρωμα του σχεδίου που εκθέσαμε. Πρέπει να μην υπάρχουν πια στα Κράτη, εκτός από μας, παρά μάζες απόρων, κάποιοι εκατομμυριούχοι αφοσιωμένοι σε μας, αστυνομικοί και στρατιώτες.
Σ’ όλη την Ευρώπη, όπως και στις άλλες Ηπείρους, πρέπει να ξεσηκώνουμε την ταραχή, τη διχόνοια και το μίσος. Το όφελος είναι διπλό.
Ο ασφαλέστερος δρόμος της επιτυχίας στην πολιτική είναι η μυστικότητα των ενεργειών της. Ο λόγος του Διπλωμάτη δεν οφείλει να συμφωνεί με τις πράξεις του.
Η κοινή γνώμη θα μας βοηθήσει σ’ αυτό, αυτή η κοινή γνώμη, την οποία η “μεγάλη δύναμη”, δηλαδή ο τύπος, έχει ήδη βάλει μυστικά μέσα στα χέρια μας. Πράγματι, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, τις οποίες είναι περιττό να λάβουμε υπόψη, ο τύπος είναι εντελώς στην εξουσία μας.
Πρωτόκολλο Όγδοο
Έχουμε χρέος να οικειοποιηθούμε όλα τα όργανα που οι αντίπαλοί μας θα μπορούσαν να μεταχειρισθούν εναντίον μας. Θα χρειασθεί να βρούμε στις λεπτότητες της δικαστικής γλώσσας μία δικαιολογία για τις περιπτώσεις που θα υπάρξει ανάγκη να ανακοινώσουμε αποφάσεις, οι οποίες πιθανό να φανούν πάρα πολύ θρασείς και άδικες, γιατί ενδιαφέρει να εκφράζουμε τις αποφάσεις αυτές με λέξεις που να φαίνονται ότι είναι ηθικά γνωμικά πολύ υψηλά, έχοντας συγχρόνως νομικό χαρακτήρα.
Θα περιστοιχίσουμε την κυβέρνησή μας με έναν ολόκληρο κόσμο οικονομολόγων. Να γιατί οι οικονομολογικές επιστήμες είναι οι σπουδαιότερες για τη διαπαιδαγώγηση των Ιουδαίων.
Πρωτόκολλο Ένατο
Θα κυβερνήσουμε με χέρι σταθερό, διότι έχουμε να κάνουμε με συντρίμμια ενός κόσμου άλλοτε ισχυρού, σήμερα όμως υποταγμένου σε μας. Κρατούμε στα χέρια μας υπέρμετρες φιλοδοξίες, ένθερμες απληστίες, ανελέητες εκδικήσεις, μνησίκακες έχθρες.
Εμείς είμαστε εκείνοι από τους οποίους προέρχεται ο τρόμος, που έχει κυριεύσει το παν. Έχουμε στην υπηρεσία μας ανθρώπους όλων των αρχών, όλων των δογμάτων. Επανορθωτές της μοναρχίας, δημαγωγούς, κοινωνιστές, επαναστάτες, και κάθε είδους ουτοπιστές. Έχουμε αναθέσει σε όλο τον κόσμο από μία εργασία: Καθένας τους υποσκάπτει τα τελευταία λείψανα της εξουσίας, προσπαθεί να ανατρέψει οτιδήποτε μένει ακόμη όρθιο.
Ο λαός άρχισε να κραυγάζει ότι είναι αναγκαίο να λύσουμε το κοινωνικό ζήτημα με διεθνή συνεννόηση. Η διαίρεση του λαού σε κόμματα τους έχει φέρει όλους στην διάθεσή μας, διότι, για να υποστηρίξει κάποιος μια πάλη συναγωνισμού, χρειάζεται χρήμα, και το χρήμα βρίσκεται ολόκληρο στα χέρια μας.
Βάλαμε χέρι στη δικαιοσύνη, στις εκλογές, στον τύπο, στην ατομική ελευθερία και προπαντός στην εκπαίδευση και την ανατροφή, οι οποίες είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ελεύθερης ύπαρξης.
Έχουμε αποκτηνώσει και διαφθείρει τη Χριστιανική νεολαία με μια ανατροφή βασισμένη σε αρχές και θεωρίες ψεύτικες, όπως γνωρίζουμε, αλλά οι οποίες ήταν έμπνευση δική μας.
Σε λίγο οι οργανώσεις μας θα έχουν εγκατασταθεί σε όλες τις πρωτεύουσες, έτοιμες να ανατινάξουν οποιοδήποτε κρατικό συγκρότημα εναντίον μας.
Πρωτόκολλο Δέκατο
Επαναλαμβάνω σήμερα ότι ήδη είπα, και παρακαλώ να το θυμηθείτε, ότι δηλαδή ασφαλώς οι Κυβερνήσεις και οι λαοί δε βλέπουν παρά μόνο την εξωτερική επιφάνεια των πραγμάτων. Και πως θα μπορούσαν να διερευνήσουν την εσωτερική σημασία τους, αφού οι αντιπρόσωποί τους δε σκέφτονται τίποτε άλλο παρά να διασκεδάζουν;
Όταν θα πραγματοποιείται το πραξικόπημά μας, θα πούμε στις λαϊκές μάζες “όλα πήγαιναν απελπιστικά, όλοι οι άνθρωποι υπέφεραν πάνω από τις δυνάμεις τους. Συντρίβουμε λοιπόν και αφανίζουμε τα αίτια της δυστυχίας σας, δηλ. τις εθνότητες, τα σύνορα, τα διάφορα νομίσματα.
Αναμφίβολα σας αφήνουμε ελεύθερους να μας δηλώσετε υπακοή. Μπορείτε όμως με πλήρη επίγνωση και δικαιολογημένα να το κάνετε αυτό προτού να δοκιμάσετε αυτό που θα σας προσφέρουμε;”
Τότε οι λαοί συνεπαρμένοι θα μας σηκώσουν θριαμβευτικά κυριευόμενοι από ενθουσιώδεις ελπίδες και πεποιθήσεις.
Από τότε που έχουμε εισαγάγει στον οργανισμό του Κράτους το δηλητήριο της φιλελευθερίας, όλη η πολιτική του σύσταση έχει μεταβληθεί! Τα Κράτη πάσχουν από θανάσιμη ασθένεια: την αποσύνθεση του αίματος. Δε μένει πια παρά να περιμένουμε το τέλος της αγωνίας τους.
Από τη φιλελευθερία γεννήθηκαν οι συνταγματικές Κυβερνήσεις, οι οποίες αντικατέστησαν για τους Χριστιανούς την σωτήρια μοναρχία, και το Σύνταγμα, όπως ξέρετε καλά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία διδασκαλία διαφωνιών, διχονοιών, συζητήσεων, διχογνωμιών, ολέθριων προστριβών των κομμάτων.
Στο προσεχές μέλλον θα δημιουργήσουμε την ευθύνη των προέδρων.
Τότε θα διαπράξουμε τα γεγονότα χωρίς να στενοχωρηθούμε για όσα ενδιαφέρεται το απρόσωπο δημιούργημά μας και θα δώσει λόγο, τι μας ενδιαφέρει αν οι τάξεις εκείνων που αποβλέπουν στην εξουσία γίνονται αραιότερες, αν λόγω έλλειψης προέδρων συμβαίνουν αναταραχές ικανές να παραλύσουν την χώρα;… Για να πετύχουμε το αποτέλεσμα αυτό, θα συντελέσουμε στην εκλογή προέδρων, οι οποίοι έχουν στο παρελθόν τους κρυμμένη κάποια ηθική πληγή, κάποιον “Παναμά”. Ο φόβος των αποκαλύψεων, η επιθυμία που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο που ανέβηκε στην εξουσία να διατηρήσει τα προνόμιά του, τις ωφέλειες και τις τιμές, οι οποίες ανήκουν στη θέση του, θα καταστήσουν τους Προέδρους τυφλούς εκτελεστές των διαταγών μας.
Η Βουλή θα καλύψει, θα υπερασπίσει, θα εκλέξει τους Προέδρους, αλλά εμείς θα της αποσύρουμε το δικαίωμα να προτείνει νόμους ή να τους μεταβάλλει. Το δικαίωμα αυτό θα απονεμηθεί στον υπεύθυνο Πρόεδρο, ο οποίος θα είναι ένα παιχνιδάκι μέσα στα χέρια μας.
Έτσι θα προχωρήσουμε στην κατάργηση κάθε συνταγματικότητας, όταν θα έχει έλθει ο χρόνος να συγκεντρώσουμε όλες τις κυβερνήσεις κάτω από τη Μοναρχία μας.
Η αναγνώριση της Μοναρχίας μας μπορεί πιθανόν να επέλθει πριν την κατάργηση του Συντάγματος, αν οι λαοί, αγανακτισμένοι από τις ταραχές και την ανικανότητα των κυβερνητών τους, αναφωνήσουν: “Διώξτε τους και δώστε μας γενικό βασιλιά που να μπορεί να μας ενώσει και να καταστρέψει τα αίτια των διαφωνιών μας, τα σύνορα των εθνών, τις θρησκείες, τους υπολογισμούς των Κρατών. Βασιλιά που να μας εξασφαλίσει την ειρήνη και την ανάκαμψη, τις οποίες δε μπορούμε να απολαύσουμε με τους κυβερνήτες μας και τους αντιπροσώπους μας”.
Πρέπει να διαταράζουμε διαρκώς σε όλες τις χώρες τις σχέσεις του λαού και της κυβερνήσεως, να κουράζουμε όλο τον κόσμο με το χωρισμό, την έχθρα, το μίσος και με το μαρτύριο της πείνας, του εμβολιασμού των ασθενειών, της αθλιότητας, για να μη βλέπουν έτσι οι Χριστιανοί άλλη σωτηρία παρά την προσφυγή στην πλήρη και ολοκληρωτική ηγεμονία μας.
Πρωτόκολλο Ενδέκατο
Οι Χριστιανοί είναι κοπάδι πρόβατα και εμείς είμαστε γι’ αυτούς λύκοι. Και ξέρετε τι συμβαίνει στα πρόβατα όταν οι λύκοι μπουν μέσα στη μάντρα τους.
Τούτο χρησίμευσε για βάση στη διοργάνωση από μας του μυστικού μασονισμού που δε γνωρίζει ο κόσμος και τους σκοπούς του οποίου ούτε καν υποπτεύονται οι ηλίθιοι Χριστιανοί, που προσελκύονται από μας στην ορατή στρατιά των στοών, για να παραπλανήσουμε τα βλέμματα των αδελφών τους.
Πρωτόκολλο Δωδέκατο
Απέναντι στον Τύπο θα ενεργούμε με τον εξής τρόπο. Ποιο ρόλο παίζει τώρα ο Τύπος; Χρησιμεύει για να αναφλέγει τα πάθη ή να συντηρεί τους εγωισμούς των κομμάτων. Είναι μάταιος, άδικος, ψεύτης και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καθόλου σε τι χρησιμεύει. Θα του φορέσουμε σαμάρι και θα του βάλουμε γερά χαλινάρια, θα κάνουμε το ίδιο και για τα άλλα έντυπα, γιατί σε τι θα μας χρησίμευε να απαλλαγούμε από τον τύπο, αν επρόκειτο να χρησιμεύσουμε για στόχος των φυλλαδίων και των βιβλίων;
Θα απαιτούμε εγγύηση για την ίδρυση εφημερίδων ή τυπογραφείων. Έτσι θα προφυλάσσεται η Κυβέρνησή μας από κάθε επίθεση εκ μέρους του τύπου.
Είναι αλήθεια ότι οι εφημερίδες των κομμάτων θα μπορούσαν να αντέξουν στις χρηματικές απώλειες. Θα τις απαγορεύσουμε αμέσως μετά τη δεύτερη επίθεση εναντίον μας. Κανείς δε θα θίξει χωρίς τιμωρία την αίγλη του κυβερνητικού μας αλάθητου.
Σας παρακαλώ να σημειώσετε ότι ανάμεσα σ’ εκείνους που θα μας επιτίθενται θα υπάρχουν και όργανα δημιουργημένα από μας, αλλά αυτά θα προσβάλλουν αποκλειστικά ορισμένα σημεία, των οποίων εμείς θέλουμε τη μεταβολή.
Τίποτα δε θα δημοσιεύεται στο κοινό χωρίς τον έλεγχό μας. Το αποτέλεσμα αυτό κατορθώθηκε πια στις μέρες μας από το γεγονός ότι όλες οι ειδήσεις συλλέγονται από πάρα πολλά πρακτορεία, τα οποία τις συγκεντρώνουν από όλα τα μέρη του κόσμου. Τα πρακτορεία αυτά θα είναι τότε εξ ολοκλήρου δικά μας και δε θα δημοσιεύουν τίποτε άλλο παρά αυτό που θα τα διατάζουμε.
Αν από τώρα μπορέσαμε να κυριαρχήσουμε στις σκέψεις των Χριστιανικών κοινωνιών σε τέτοιο βαθμό, ώστε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται τα παγκόσμια γεγονότα μέσα από τους χρωματιστούς φακούς των γυαλιών τα οποία βάζουμε μπροστά στα μάτια τους, αν από τώρα σε κανένα Κράτος δεν υπάρχουν συρτάρια που να μας κρύβουν τα ανόητα λεγόμενα από τους Χριστιανούς μυστικά του Κράτους, τι θα γίνει, όταν εμείς θα είμαστε οι αναγνωρισμένοι Κυρίαρχοι του σύμπαντος στο πρόσωπο του παγκόσμιου Βασιλιά μας;
Όλοι εκείνοι που ονομάζουμε φιλελεύθερους είναι αναρχικοί, αν όχι έμπρακτα, τουλάχιστον ως προς τη σκέψη. Ο καθένας τους επιδιώκει τις φαντασιοπληξίες της ελευθερίας και καταλήγει στην αναρχία, διαμαρτύρεται απλά γιατί του αρέσει να διαμαρτύρεται.
Αν βρεθούν πρόσωπα που θα θέλουν να γράψουν εναντίον μας, δε θα βρεθεί κανείς για να εκτυπώσει τα γραπτά τους. Πριν δεχτεί να τυπώσει ένα κείμενο ο εκδότης ή ο τυπογράφος, θα υποχρεώνεται να πηγαίνει στις αρχές, για να πετύχει την έγκριση γι’ αυτό. Μ’ αυτό τον τρόπο θα γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις παγίδες που μας στήνουν και θα τις καταστρέφουμε, δίνοντας εκ των προτέρων εξηγήσεις για την εξεταζόμενη υπόθεση.
Στην τρίτη γραμμή θα βάλουμε την υποτιθέμενη αντιπολίτευσή μας. Ένα ελάχιστο όργανο θα είναι ο αντίποδας των ιδεών μας. Οι αντίπαλοί μας θα θεωρήσουν τον ψευτοαντίπαλό μας αυτόν για σύμμαχό τους και θα μας αποκαλύψουν το παιχνίδι τους.
Από τώρα πλέον, τουλάχιστον στο γαλλικό Τύπο, υπάρχει μία μασονική αλληλεγγύη. Όλα τα όργανα του Τύπου είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με το επαγγελματικό μυστικό. Όπως με τους αρχαίους μάντεις, κανένα μέλος δεν προδίδει το μυστικό των πληροφοριών του, αν δεν πάρει διαταγή γι’ αυτό.
Πρέπει να γίνει πιστευτό ότι το νέο καθεστώς έχει τόσο καλά ικανοποιήσει όλο τον κόσμο, ώστε και τα εγκλήματα ακόμη εξαφανίσθηκαν. Οι περιπτώσεις εκδήλωσης της εγκληματικότητας πρέπει να είναι γνωστές μόνο στα θύματά της και τους τυχόν μάρτυρές τους.
Πρωτόκολλο Δέκατο Τρίτο
Ο Τύπος άλλωστε θα τραβάει αμέσως την προσοχή πάνω σε νέα ζητήματα (έχουμε, όπως γνωρίζετε, συνηθίσει τους ανθρώπους να ζητούν πάντοτε το νέο). Κάποιοι ηλίθιοι, που θα φαντάζονται τους εαυτούς τους όργανα του πεπρωμένου, θα ασχοληθούν με τα νέα αυτά ζητήματα, χωρίς να αντιληφθούν ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτε από εκείνα που θέλουν να συζητήσουν.
Και για να μην κατορθώνουν τίποτε με τη σκέψη, θα τους αποτρέπουμε απ’ αυτή με διασκεδάσεις, με παιχνίδια, τέρψεις, πάθη, οίκους ανοχής…
Λίγο μετά θα προτείνουμε μέσω του Τύπου διαγωνισμούς τέχνης, αθλητισμού κλπ. Το ενδιαφέρον γι’ αυτά θ’ απομακρύνει οριστικά το πνεύμα τους από ζητήματα, για τα οποία θα αναγκαζόμασταν να παλέψουμε εναντίον τους.
Χάνοντας λίγο-λίγο τη συνήθεια να σκέπτονται με δική τους πρωτοβουλία, θα καταλήξουν να μιλάνε για συνταύτιση των ιδεών μας, διότι θα είμαστε οι μόνοι που θα προτείνουμε νέες κατευθύνσεις της σκέψης μέσω τέτοιων προσώπων, που να μη θεωρούνται συνεργάτες μας.
Ο ρόλος των Φιλελεύθερων ουτοπιστών θα λήξει οριστικά όταν το πολίτευμά μας θα αναγνωριστεί. Μέχρι τότε θα μας προσφέρουν καλές υπηρεσίες, γιατί υποτάξαμε αυτούς τους βλακοχριστιανούς με πλήρη επιτυχία με τη λέξη “πρόοδος” και δεν υπάρχει ούτε ένας μεταξύ τους, ο οποίος να βλέπει ότι κάτω απ’ αυτή τη λέξη κρύβεται πλάνη σε όλες τις περιπτώσεις που δεν πρόκειται για υλικές εφευρέσεις, αφού η αλήθεια είναι μία και μόνη και δε μπορεί να έχει πρόοδο.
Πρωτόκολλο Δέκατο Τέταρτο
Όταν θα έρθει η βασιλεία μας δε θ’ αναγνωρίσουμε την ύπαρξη άλλης θρησκείας εκτός απ’ αυτή του ενός θεού μας, με τον οποίο είναι συνδεδεμένη η μοίρα μας, γιατί είμαστε ο εκλεκτός λαός και μέσω του οποίου η ίδια μοίρα είναι ενωμένη με τα πεπρωμένα του κόσμου. Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να καταστρέψουμε κάθε πίστη.
Θα διεγείρουμε τόσο μεγάλη απέχθεια απέναντι σ’ αυτά, ώστε οι λαοί θα προτιμούν την ησυχία της δουλείας από τα δικαιώματα της διαβόητης ελευθερίας, η οποία τόσο τους βασάνισε, η οποία τους αφαίρεσε τα μέσα της επιβίωσης, η οποία τους παρέδωσε για εκμετάλλευση σε συμμορία τυχοδιωκτών που δε γνώριζαν τι έκαναν…
Πρωτόκολλο Δέκατο Πέμπτο
Όταν τέλος αρχίσουμε να βασιλεύουμε μετά από πραξικοπήματα οργανωμένα παντού την ίδια μέρα, ύστερα από την οριστική ομολογία της μηδαμινότητας όλων των υφισταμένων Κυβερνήσεων (και θα περάσει πολύς καιρός ακόμη, ίσως αιώνας ολόκληρος, μέχρι τη στιγμή εκείνη), θα προσπαθήσουμε να μην υπάρχουν συνομωσίες εναντίον μας.
Κάθε νέα δημιουργία οποιασδήποτε μυστικής οργάνωσης θα τιμωρείται επίσης με θάνατο.
Με τον ίδιο τρόπο θα μεταχειρισθούμε και τους Χριστιανούς Μασόνους που γνωρίζουν περισσότερα απ’ όσα πρέπει.
Στις Χριστιανικές κοινωνίες που έχουμε σπείρει τόσο βαθιές ρίζες διαφωνιών και διαμαρτυριών, δεν είναι δυνατό ν’ αποκατασταθεί η τάξη παρά μόνο με αμείλικτα μέτρα, που να μαρτυρούν άκαμπτη εξουσία. Είναι ανώφελο να δίνεται προσοχή στα θύματα που πέφτουν για χάρη του μελλοντικού καλού.
Αλλά για όσο καιρό θα περιμένουμε την ανακήρυξή μας, θα δημιουργούμε και θα πολλαπλασιάζουμε τις μασονικές στοές σε κάθε χώρα της οικουμένης. Θα προσελκύουμε σ’ αυτές όλους εκείνους που είναι ή μπορούν να γίνουν υπέροχοι πράκτορές μας. Οι στοές αυτές θ’ αποτελούν το σπουδαιότερο γραφείο πληροφοριών μας και το όργανό μας που θα έχει τη μεγαλύτερη επιρροή.
Όσοι συμμετέχουν στις μυστικές οργανώσεις είναι συνήθως φιλόδοξοι τυχοδιώκτες και γενικά άνθρωποι ως επί το πλείστον κενοί, με τους οποίους δε θα δυσκολευτούμε να συνεννοηθούμε για την εκπλήρωση των σκοπών μας.
Είναι φυσικό να είμαστε εμείς, και όχι κάποιος άλλος, εκείνοι που θα καθοδηγούν τις υποθέσεις του μασονισμού, διότι γνωρίζουμε που βαδίζουμε, γνωρίζουμε τον τελικό σκοπό κάθε ενέργειας, ενώ οι Χριστιανοί δε γνωρίζουν τίποτα, ούτε καν το άμεσο αποτέλεσμα.
Θέλουν την συγκίνηση της επιτυχίας και των χειροκροτημάτων, τα οποία πάντοτε χορηγούμε άφθονα.
Δε μπορείτε να φανταστείτε πως γίνεται να φτάσουν και οι πιο συνετοί Χριστιανοί σε ασυνείδητη απλοϊκότητα, με τον όρο να είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, και συγχρόνως πόσο εύκολα απογοητεύονται από την παραμικρή αποτυχία, έστω και μόνο με την παρεμπόδιση των χειροκροτημάτων, καταλήγοντας κατόπιν σε δουλική υπακοή με το σκοπό νέων επιτυχιών…
Πόσο οξυδερκείς ήταν οι παλιοί σοφοί μας που έλεγαν ότι, για να πετύχει κάποιος ένα σκοπό, δεν πρέπει να διστάζει μπροστά στα μέσα ούτε και να υπολογίζει τον αριθμό των θυμάτων που θυσιάστηκαν. Ποτέ δεν υπολογίσαμε τα θύματα των κτηνών Χριστιανών και, μολονότι έχουμε θυσιάσει πολλούς δικούς μας, έχουμε δώσει στο λαό μας τέτοια δύναμη πάνω στη γη, που δε θα τολμούσε καν να ονειρευτεί άλλοτε.
Ο θάνατος είναι το αναπόφευκτο τέλος καθενός. Είναι προτιμότερο να επισπεύδουμε το τέλος εκείνων, οι οποίοι βάζουν εμπόδια στο έργο μας, παρά το τέλος το δικό μας, που δημιουργήσαμε αυτό το έργο.
Τα μέτρα αυτά εξολόθρευσαν από τον κόλπο του μασονισμού κάθε σπέρμα διαμαρτυρίας. Ενώ συγκρατούμε το λαό και τους πράκτορές μας σε πλήρη υπακοή.
Οι καταχρήσεις εξουσίας των κατώτερων υπαλλήλων θα τιμωρούνται τόσο αυστηρά, ώστε κανείς δε θα τολμήσει να μετρήσει τη δύναμή του.
Κάθε περίπτωση παρανομίας ή καταχρήσεως θα τιμωρείται παραδειγματικά. Η δωροδοκία και η αλληλέγγυα συνενοχή μεταξύ των υπαλλήλων της Διοικήσεως θα εξαφανιστούν μετά τα πρώτα παραδείγματα αυστηρότατης τιμωρίας. Η αίγλη της εξουσίας μας απαιτεί αποτελεσματικές τιμωρίες, δηλαδή σκληρές, για την ελάχιστη παράβαση των νόμων, γιατί κάθε παράβαση θίγει το γόητρο της ανώτερης αρχής.
Θα απομακρύνουμε το φιλελευθερισμό απ’ όλες τις σπουδαίες θέσεις της διοίκησής μας, από τις οποίες θα εξαρτάται η μόρφωση των υποτελών μας σύμφωνα με τον τρόπο που επιβάλλει η κοινωνική μας τάξη.
Θα καταργήσουμε το δικαίωμα της αναίρεσης, την οποία θα διατηρήσουμε μόνο εμείς οι κυβερνήτες, γιατί δεν πρέπει να επιτρέψουμε να σχηματίσει ο λαός την εντύπωση ότι είναι δυνατό να βγήκε κάποια άδικη απόφαση από τους δικαστές που διορίστηκαν από μας.
Αν ο Βασιλιάς του Ισραήλ βάλει πάνω στο ιερό κεφάλι του το στέμμα που θα του προσφέρει η Ευρώπη, θα γίνει ο Πατριάρχης του Κόσμου. Τα αναγκαία θύματα, τα οποία λόγω της χρησιμότητάς τους θα τα θυσιάσει, δε θα φτάσουν ποτέ στον αριθμό των θυμάτων που προσφέρθηκαν για πολλούς αιώνες στη μανία των μεγαλείων από την αντιζηλία των Χριστιανικών κυβερνήσεων.
Πρωτόκολλο Δέκατο Έκτο
Για το σκοπό να καταστρέψουμε κάθε ξένη για μας συγκεντρωτική δύναμη, θα καταργήσουμε τα Πανεπιστήμια, τα οποία αποτελούν τον πρώτο σταθμό του συγκεντρωτισμού, και θα ιδρύσουμε καινούργια με νέα μορφή.
Η κακή γνώση που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για τα πολιτικά ζητήματα δημιουργεί ουτοπιστές και κακούς πολίτες. Μπορείτε και μόνοι σας να καταλάβετε σε ποια κατάσταση έφερε τους Χριστιανούς η γενική μόρφωσή τους. Αναγκασθήκαμε να εισαγάγουμε στη μόρφωσή τους όλες τις αρχές που τόσο καλά εξασθένησαν την κοινωνική τους τάξη.
Όταν θα βρισκόμαστε όμως στην εξουσία, θ’ αποκλείσουμε από την εκπαίδευση οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει αναταραχές και από τη νεολαία θα δημιουργήσουμε παιδιά που θα υπακούουν στους Νόμους και θ’ αγαπούν τον κυβερνήτη τους σαν ένα στήριγμα και ελπίδα ειρήνης και ευτυχίας.
Θα διαγράψουμε από τη μνήμη των ανθρώπων όλα τα δυσάρεστα σε μας γεγονότα των περασμένων αιώνων, διατηρώντας απ’ αυτά μόνο εκείνα που ζωγραφίζουν τα σφάλματα των Χριστιανικών Κυβερνήσεων.
Θα καταργήσουμε κάθε ελεύθερη μόρφωση.
Το σύστημα της κατάπνιξης της σκέψης μπήκε ήδη σε εφαρμογή με τη μέθοδο που ονομάστηκε “διδασκαλία με εικόνες” και που θα μεταβάλλει τους Χριστιανούς σε υπάκουα ζώα που δε θα σκέπτονται και θ’ αναμένουν την παράσταση των πραγμάτων με εικόνες, για να τ’ αντιληφθούν…
Πρωτόκολλο Δέκατο Έβδομο
Η ελευθερία της συνειδήσεως έχει ήδη διακηρυχθεί παντού. Επομένως ελάχιστα χρόνια απομένουν ακόμη μέχρι την πλήρη κατάρρευση της Χριστιανικής Θρησκείας.
Ο βασιλιάς των Ιουδαίων θα είναι ο αληθινός Πάπας της Οικουμένης, ο Πατριάρχης της διεθνούς Εκκλησίας.
Το πολίτευμά μας θα είναι ενσάρκωση της Βασιλείας του Βισνού, ο οποίος θα είναι το σύμβολό μας. Με καθένα από τα εκατό χέρια μας θα κρατάμε και ένα ελατήριο της κοινωνικής μηχανής. Θα αντιλαμβανόμαστε τα πάντα χωρίς τη βοήθεια της επίσημης Αστυνομίας, η οποία, όπως την έχουμε διοργανώσει για τους Χριστιανούς, εμποδίζει σήμερα τις Κυβερνήσεις να βλέπουν.
Στο πρόγραμμα μας το ένα τρίτο των υπηκόων μας θα επιβλέπει τους άλλους από καθήκον, για να υπηρετήσουν το Κράτος με τη θέλησή τους. Δε θα θεωρείται τότε ατιμία να είναι κάποιος κατάσκοπος και καταδότης. Απεναντίας αυτό θα είναι αξιέπαινο, οι αβάσιμες όμως καταγγελίες θα τιμωρούνται σκληρά, για να μη γίνεται κατάχρηση αυτού του δικαιώματος.
Όποιος δεν αναφέρει ό,τι είδε και άκουσε γύρω από τα πολιτικά ζητήματά τους, θα θεωρείται εξίσου ένοχος συμμετοχής και απόκρυψης, σαν να αποδεικνυόταν ότι διέπραξε αυτά τα δύο εγκλήματα.
Όπως σήμερα οι αδελφοί μας είναι υποχρεωμένοι με δική τους ευθύνη να καταγγέλλουν στην κοινότητά τους τούς αποστάτες ή τα πρόσωπα που σχεδιάζουν κάτι εναντίον της κοινότητάς τους, έτσι και στο παγκόσμιο Κράτος μας οι υπήκοοί μας θα είναι υποχρεωμένοι πάντοτε να εξυπηρετούν το Κράτος σε κάθε περίπτωση.
Μια τέτοια οργάνωση θα εξαφανίσει τις καταχρήσεις της εξουσίας, τη διαφθορά και οτιδήποτε τα συμβούλιά μας και οι θεωρίες μας για πανανθρώπινα δικαιώματα εισήγαγαν στις συνήθειες των Χριστιανών… Πως αλλιώς όμως θα μπορούσαμε να πετύχουμε τον πολλαπλασιασμό των ανωμαλιών στη διοίκησή τους; Με ποια άλλα μέσα;… Μεταξύ των σπουδαιότερων απ’ αυτά είναι και τα όργανα στα οποία έχει ανατεθεί η διατήρηση και η αποκατάσταση της τάξης.
Πρωτόκολλο Δέκατο Όγδοο
Θα εξαναγκάσουμε τις Κυβερνήσεις ν’ αναγνωρίσουν την αδυναμία τους με τα φανερά μέτρα ασφαλείας που θα παίρνουν, και με τον τρόπο αυτό θα καταστρέφουμε το γόητρο της εξουσίας.
Η κυβέρνησή μας θα φρουρείται από σχεδόν αόρατη φρουρά γιατί δεν παραδεχόμαστε ούτε καν τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει εναντίον της κάποια δύναμη, εναντίον της οποίας να μην είναι σε θέση να παλέψει, ώστε να είναι υποχρεωμένη να κρύβεται.
Πρωτόκολλο Δέκατο Ένατο
Οι επαναστάσεις δεν είναι δυνατό να χαρακτηριστούν αλλιώς εκτός από γάβγισμα μικρού σκυλιού εναντίον ενός ελέφαντα. Για μια καλά διοργανωμένη Κυβέρνηση, όχι από άποψη αστυνομικής, αλλά κοινωνικής οργάνωσης, το μικρό σκυλί γαβγίζει εναντίον του ελέφαντα, γιατί αγνοεί την ξεχωριστή του θέση και αξία. Αρκεί κάποιος να αποδείξει μ’ ένα καλό παράδειγμα την αξία της μιας ή της άλλης, για να πάψουν τα σκυλάκια να γαβγίζουν και να συνηθίσουν να κουνάνε την ουρά τους μόλις εμφανίζεται ο ελέφαντας.
Για να αφαιρέσουμε το γόητρο της ανδρείας από το πολιτικό έγκλημα, θα τους καθίζουμε στο εδώλιο των κατηγορουμένων δίπλα με τους κλέφτες, τους δολοφόνους και τους κάθε λογής φτηνούς και ταπεινούς εγκληματίες.
Τότε η κοινή γνώμη θα συγχύσει στη σκέψη της αυτή την κατηγορία των εγκληματιών με τον εξευτελισμό των άλλων και θα τους αντιμετωπίσει με την ίδια περιφρόνηση. Είμαστε διατεθειμένοι (και ελπίζω ότι το έχουμε κατορθώσει) να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να καταπολεμήσουν τις επαναστάσεις μ’ αυτό τον τρόπο.
Γι’ αυτό το σκοπό, μέσω του τύπου, των λόγων μας που δημοσιεύονται και των ωραίων εγχειριδίων της ιστορίας έχουμε διαφημίσει το μαρτύριο που προτίμησαν δήθεν οι επαναστάτες για το κοινό καλό. Αυτή η διαφήμιση αύξησε τις τάξεις των φιλελευθέρων και έριξε χιλιάδες Χριστιανούς στις τάξεις του κοπαδιού μας.
Πρωτόκολλο Εικοστό
Μια προοδευτική φορολογία θα δώσει πολύ μεγαλύτερο εισόδημα από τη σημερινή αναλογική φορολογία, η οποία μας είναι χρήσιμη μόνο για να διεγείρουμε αναταραχές και δυσαρέσκειες μεταξύ των Χριστιανών.
Προκαλέσαμε στους Χριστιανούς οικονομικές κρίσεις με μοναδικό σκοπό ν’ αποσύρουμε το χρυσό από την κυκλοφορία.
Τεράστια κεφάλαια έμειναν στάσιμα, αποσύροντας και το χρήμα των Κρατών, που υποχρεώνονταν έτσι ν’ απευθύνονται στα ίδια αυτά κεφάλαια, για να βρουν χρήματα. Τα δάνεια αυτά επιβάρυναν τα οικονομικά των Κρατών με την πληρωμή τόκων. Τα υποδούλωσαν στο κεφάλαιο. Η συγκέντρωση της βιομηχανίας στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι κατέστρεψαν τη μικρή βιομηχανία, απορρόφησε όλες τις δυνάμεις του λαού και συγχρόνως του Κράτους.
Όσο καιρό τα δάνεια παρέμειναν εσωτερικά, οι Χριστιανοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να μεταβιβάζουν το χρήμα από την τσέπη του φτωχού στις τσέπες του πλούσιου. Όταν όμως εξαγοράσαμε τα πρόσωπα που χρειάζονταν για να μεταφέρουμε τα δάνεια σε εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των Χριστιανών διοχετεύθηκαν στα ταμεία μας και όλοι οι Χριστιανοί άρχισαν να μας πληρώνουν φόρο υποτέλειας.
Πόσο φανερή είναι η απουσία της κρίσης από τα καθαρά ζωώδη μυαλά των Χριστιανών! Δανείζονταν από μας με τόκο και χωρίς να σκέπτονται ότι θα χρειαζόταν ν’ αφαιρέσουν το χρήμα αυτό επιβαρυμένο με τους επιπλέον τόκους από τα ταμεία του Κράτους για να μας εξοφλήσουν! Υπήρχε τίποτε απλούστερο από το να παίρνουν το χρήμα που είχαν ανάγκη από τους φορολογουμένους τους;
Πρωτόκολλο Εικοστό Πρώτο
Επωφεληθήκαμε τη διαφθορά των διοικητών και την αμέλεια των κυβερνητών, για να εισπράξουμε ποσά διπλάσια, τριπλάσια και ακόμη μεγαλύτερα, δανείζοντας στις κυβερνήσεις των Χριστιανών χρήμα που δεν ήταν καθόλου αναγκαίο στο Κράτος.
Θα καταργήσουμε επίσης όλα τα χρηματιστήρια, γιατί δεν επιτρέπουμε να κλονιστεί το γόητρο της δυνάμεώς μας με την αυξομείωση των τιμών των αξιών μας.
Πρωτόκολλο Εικοστό Δεύτερο
Έχουμε στα χέρια μας τη μεγαλύτερη δύναμη της σημερινής εποχής, το χρυσό.
Μήπως δεν αποδείξαμε με τον τόσο μεγάλο πλούτο ότι το κακό που αναγκαστήκαμε να διαπράξουμε για τόσους αιώνες χρησίμευσε επιτέλους στο αληθινό καλό, να τακτοποιήσουμε δηλαδή τα πάντα;
Ορίστε η σύγχυση του ορισμού του καλού και του κακού. Η τάξη θ’ αποκατασταθεί κάπως με τη βία, αλλά επιτέλους θ’ αποκατασταθεί.
Θα εξηγήσουμε συγχρόνως ότι η ελευθερία δεν έγκειται στην ακολασία και το δικαίωμα της ισχύος.
Το κράτος μας θα είναι ένδοξο, γιατί θα είναι ισχυρό, θα διοικεί και θα διευθύνει και δε θα ρυμουλκείται από αρχηγούς κομμάτων και ρήτορες, που απαγγέλλουν ανόητες λέξεις, τις οποίες ονομάζουν μεγάλες αρχές αλλά στην πραγματικότητα είναι ουτοπίες.
Πρωτόκολλο Εικοστό Τρίτο
Για να συνηθίσουν οι Λαοί την υπακοή, πρέπει να τους εξασκήσουμε στη μετριοφροσύνη και, επομένως, να ελαττώσουμε την παραγωγή των ειδών πολυτελείας. Μ’ αυτό το μέτρο θα βελτιώσουμε τα διεφθαρμένα ήθη ανταγωνιζόμενοι την πολυτέλεια. Θα επανιδρύσουμε τη μικρή βιομηχανία, η οποία θα μειώσει τα ιδιωτικά κεφάλαια των εργοστασιαρχών.
Η απεργία είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την κυβέρνηση. Για μας ο ρόλος της θα τελειώσει, αμέσως μόλις η εξουσία έρθει στα χέρια μας. Το μεθύσι θ’ απαγορευτεί επίσης με νόμους και θα τιμωρείται σαν έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, αφού οι άνθρωποι που κατακυριεύονται απ’ αυτό κάτω από την επίδραση του οινοπνεύματος μεταμορφώνονται σε κτήνη.
Ο άρχοντας αυτός θα πάρει τη θέση των κυβερνήσεων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίες σέρνουν την ύπαρξη τους ανάμεσα στις απογοητευμένες εξαιτίας μας κοινωνίες, που απαρνήθηκαν ακόμη και αυτή τη δύναμη του Θεού και στους κόλπους τους υψώνεται από παντού η φωτιά της αναρχίας, ενώ αυτός πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να κατασβέσεις αυτή την αχόρταγη φλόγα. Αυτή είναι η αιτία, για την οποία θα υποχρεωθεί να καταδικάσει σε θάνατο αυτές τις κοινωνίες, ακόμη και αν πρέπει να τις πνίξει στο αίμα τους, για ν’ αναστήσει με τη μορφή στρατιάς που οργανώθηκε σωστά και αγωνίζεται ευσυνείδητα εναντίον κάθε μολύνσεως ικανής να μολύνει το κρατικό σώμα.
Οι δυνάμεις αυτές ήδη θριαμβεύουν, λεηλατούν και προβαίνουν σε κάθε είδους βιαιοπραγίες με το πρόσχημα της ελευθερίας και του δικαίου. Αυτές κατέστρεψαν κάθε τάξη στην κοινωνία, για να υψώσουν πάνω στα ερείπιά τους το θρόνο του Βασιλιά του Ισραήλ. Τότε θα χρειαστεί να τους απομακρύνουμε από το δρόμο του, στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχει ούτε το ελάχιστο εμπόδιο.
Πρωτόκολλο Εικοστό Τέταρτο
Και για να γνωρίζει και να αγαπά ο λαός το Βασιλιά του, είναι αναγκαίο αυτός να συνεννοείται με τους υπηκόους του στις δημόσιες πλατείες. Αυτό επιφέρει την αναγκαία ένωση των δύο δυνάμεων, τις οποίες έχουμε χωρίσει σήμερα με τον τρόμο.
Αυτή η τρομοκρατία μας ήταν κάθε φορά απαραίτητη, για να πέσουν οι δύο αυτές δυνάμεις χωρισμένες κάτω από την επιρροή μας. …………………………………………………………..
Από όσα προαναφέρθηκαν προκύπτει ότι οι εβραίοι δεν επιθυμούσαν για κανέναν λόγο την απελευθέρωση των Ελλήνων. Αντίθετα εργάζονταν προς όφελος των Τούρκων, διότι η τουρκοκρατία εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους για εκμεταλλευτική αισχροκέρδεια σε βάρος του υπόδουλου Ελληνισμού.
Οι εβραίοι ωστόσο, πανούργοι από τη φύση τους, κατάφεραν να επωφεληθούν οικονομικά και από εκείνο ακόμη το γεγονός που απεύχονταν και το οποίο δεν ήταν άλλο από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η οικονομική δυσπραγία του Ελληνισμού και οι αυξημένες ανάγκες του σε όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα, έγιναν αντικείμενο της πιο σκληρής εκμεταλλεύσεως από τους εβραίους, οι οποίοι επωφελήθηκαν των περιστάσεων με σκοπό να γίνουν και πάλι κύριοι της καταστάσεως, υποδουλώνοντας οικονομικά το επαναστατημένο γένος.
Κατά τη διάρκεια του δαπανηρού αλλά κυρίως αιματηρού αγώνα, ο Ελληνισμός είχε ως μόνη διέξοδό του, για να επιβιώσει και να συνεχίσει την εξέγερση, τον εσωτερικό δανεισμό. Οι μόνοι πρόθυμοι να δανείσουν τους ‘Ελληνες ήταν οι τοκογλύφοι εβραίοι, θέτοντας φυσικά ως προϋπόθεση για τη σύναψη δανείων, όρους εξοντωτικούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αγγλοεβραίοι τραπεζίτες Ρικάρντο (Ιωσήφ και Σαμψών), εμφανίσθηκαν πρόθυμοι να δανειοδοτήσουν τους ‘Ελληνες, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι θα λάμβαναν ως υποθήκη ολόκληρη την Κορινθία και θα εισέπρατταν ως εξόφληση, τα διπλάσια χρήματα απ’ όσα είχαν συγκεντρώσει ως φιλέλληνες από ολόκληρη την Ευρώπη. Ιδιαίτερα επαχθείς ήταν και οι όροι του εβραίου τραπεζίτη Ρότσιλντ. Το αποτέλεσμα ήταν, το Έθνος δανειοδοτούμενο κάτω από ληστρικές συνθήκες, να περιέλθει σε μία πιο ασφυκτική μορφή εξάρτησης, την οικονομική, από τους εβραίους…
Στο σημείο ακριβώς αυτό, γίνονται κατανοητοί οι υπερχρονικοί στίχοι του κατά πολύ μεταγενέστερου ποιητή Κ. Καρυωτάκη «Λευτεριά, Λευτεριά, θα σε αγοράσουν έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι…».
Τελικά το πρώτο δάνειο του Αγώνα συνάφθηκε στην Αγγλία, το 1824. Οι Έλληνες απεσταλμένοι Ι. Ορλάνδος και Α. Λουριώτης, συνομολόγησαν με τον οίκο Λόφνουν στις 21 Φεβρουαρίου 1824, δάνειο ύψους 800.000 λιρών στερλινών, σε τιμή έκδοσης 59% και τόκο ετήσιο 5% επί της ονομαστικής αξίας. Για την απόσβεση του δανείου, καθοριζόταν διάστημα 36 ετών. Ως εγγύηση δε -παρακαταθήκη- για την αποπληρωμή του δανείου, είχε συμφωνηθεί να τελούν όλα τα «Εθνικά κτήματα». Από το ονομαστικό κεφάλαιο που αποτελούσε το ποσό του δανείου (800.000 λίρες), μόνο οι 298.700 δόθηκαν στους Έλληνες.
Το μεγαλύτερο μέρος του ποσού εξανεμίστηκε σε προμήθειες και… έξοδα από τους εβραίους. Το τελικό ποσό αποφασίσθηκε να κατεβεί στις τράπεζες του φιλοεβραίου Καίσαρα Λογοθέτη και του εβραίου Σαμουήλ Βαρφ, στη Ζάκυνθο. Ωστόσο, ακόμη και το εναπομείναν από τη λεηλασία ποσό, καθυστέρησε αρκετά να φθάσει στην Ελλάδα, στελνόταν δε με αγγλικά πλοία, υπό τη μορφή δόσεων, δυσχεραίνοντας σημαντικά την έκβαση του αγώνα.
Το δεύτερο αγγλικό δάνειο ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν οι εβραίοι αδελφοί Ρικάρντο, οι ληστρικές αξιώσεις των οποίων αναφέρθηκαν παραπάνω. Η συμφωνία για τη σύναψη του δανείου, τελικά υπογράφηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1825. Το ονομαστικό κεφάλαιο ανερχόταν στα 2.000.000 λίρες στερλίνες για έξοδα δε του… τραπεζικού οίκου, προμήθεια πληρωμής τόκου, προμήθεια για τα μεσιτικά έξοδα συνομολογήσεως καθώς και για όλες τις εβραϊκές «εκδουλεύσεις», το ύψος του ποσού το οποίο θα παρελάμβαναν οι Έλληνες κατήλθε στις 816.000 λίρες, ενώ η χρέωση λόγω του δανείου ίσχυσε για ολόκληρο το ποσό (2.000.000 λίρες).
Όμως ούτε και αυτό το ποσό τελικά ήταν στη διάθεση των Ελλήνων. Τέθηκε στη διάθεση της αγγλοεβραϊκής διαχειρίσεως με εκβιαστικούς όρους και αντί να σταλούν όπλα και χρήματα στην Ελλάδα, όπως είχε εκ των προτέρων συμφωνηθεί, παραγγέλθηκαν πλοία στην Αγγλία, φρεγάτες στις ΗΠΑ, μισθώθηκαν πανάκριβα αμειβόμενοι ξένοι στρατιωτικοί, οι οποίοι ήλθαν στην Ελλάδα όχι βέβαια για να συμβάλλουν στην διεξαγωγή του Αγώνα, αλλά για να θησαυρίσουν, εκμεταλλευόμενοι καιροσκοπικά, τις δυσμενείς για τον Ελληνισμό συγκυρίες, το δε εναπομείναν ποσό κατασπαταλήθηκε στο… χρηματιστήριο.
Ποτέ άλλοτε Έθνος δεν καταληστεύτηκε κατ’ αυτό τον επαίσχυντο τρόπο, όπως συνέβη με το Ελληνικό στην προκειμένη περίπτωση.
Το υλικό, ότι δηλαδή απέμεινε από αυτό, παραδόθηκε τελικά στις Ελληνικές δυνάμεις προς το τέλος σχεδόν του αγώνα, μόλις το 1826 και αυτό υπήρξε ελλιπέστατο.
Αυτές, σε συντομία, ήταν οι ληστρικές – τοκογλυφικές επιδόσεις των εβραιοάγγλων και των εβραιοαμερικανών «φιλελλήνων», για να επιβεβαιωθεί τελικά το εικοστό άρθρο από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, το οποίο αναφέρει επιγραμματικά τα ακόλουθα: «Κάθε δάνειο υποδεικνύει την αδυναμία του Κράτους και την μη κατανόηση των δικαιωμάτων αυτού. Τα δάνεια επικρέμωνται όπως το σπαθί του Δαμοκλέους στο κεφάλι κυβερνώντων. Τα εξωτερικά δάνεια είναι βδέλλες.
Όταν όμως εξαγοράσουμε τα πρόσωπα τα οποία χρειάζονται, για να μεταφέρουν τα δάνεια σε εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των κρατών διοχετεύονται στα ταμεία μας και όλοι οι χριστιανοί αρχίζουν να καταβάλλουν σε εμάς φόρο υποτέλειας…». Νιώθοντας απέχθεια αλλά και αγανάκτηση από την κατάσταση που επικρατούσε, μία κατάσταση η οποία με ελαφρές παραλλαγές εξακολουθεί να ισχύει ακόμη και σήμερα, ο φιλέλληνας Λόρδος Βύρων σε ποίημά του, μεταξύ των άλλων, αναφέρει και τους ακόλουθους στίχους.
«Πόσο πλούσια είναι η Βρετανία
Όχι φυσικά σε ορυχεία, ή ειρήνη
ή αφθονία, καλαμπόκι ή λάδι ή κρασιά. Ήταν ποτέ η χριστιανική γη τόσο πλούσια σε εβραίους; Όλες οι καταστάσεις. Όλα τα πράγματα. Όλες τις ηγεμονίες, αυτοί τις ελέγχουν. Κάνουν ένα δάνειο «απ’ την Ινδία ως τον Πόλο» με μεγάλη ταχύτητα. Αυτοί τραπεζίτης – κτηματομεσίτης – Βαρώνος. Βοηθούν την χρεωκοπία μας τύραννοι για το συμφέρον τους…
Ο διεθνής σιωνισμός άλωσε καίρια την πολιτική ζωή της Ελλάδας, εγκαθιδρύοντας το κοινοβουλευτικό πλαίσιο, το οποίο είναι γνωστό από που έλκει την καταγωγή του.
Συνακόλουθα δημιούργησε κόμματα – μαριονέτες, τα οποία ήταν φαινομενικά αυτόνομα, αλλά στην ουσία εξαρτώνταν οικονομικά και εργάζονταν για σκοπούς του ιουδαϊσμού.
Η ΕΛΛΑΣ δεύτερη π α γ κ ο σ μ ί ω ς στην διατήρηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ! (Με πρώτη την ΟΥΓΓΑΡΙΑ!)
ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΘΕΙ οπωσδήποτε Ο Λ Ο …
ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΛΙΒΕΡΟ! ΟΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ – έξωθεν εντολοδόχοι – ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΩΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΕΔΩ ΚΑΙ 43 ‘ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΑ’ ΧΡΟΝΙΑ …ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ‘ΑΜΑΧΗΤΙ’ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ!
Η αντεθνική προπαγάνδα, η απαξίωση και η διακωμώδιση κάθε Εθνικού και ωφελίμου στοιχείου, οι αξίες και οι ιερές παραδόσεις του αιματοβαμμένου τόπου μας, οι οποίες ΣΥΧΝΟΤΑΤΑ εκπονούνται και μέσα από θεσμικά πλαίσια, «πριονίζουν» νυχθημερόν τον κορμό του Έθνους μας!
Και όμως! Η Εθνική Ταυτότης παραμένει ισχυρή στην συνείδηση των Ελλήνων! Σε μια εποχή όπου η καλολαδωμένη άρα καλοπληρωμένη προπαγάνδα της παγκοσμιοποιήσεως και της ‘νέας τάξεως’, έχει καταφέρει να αμβλύνει ΒΑΘΙΑ σ’ άλλες ευρωπαϊκές χώρες το εθνικό αίσθημα, η Ελλάς αποτελεί μία ΔΥΝΑΜΙΚΗ θετική εξαίρεση.
Έρευνα του ‘Pew Research Center’, για τα κριτήρια που θέτει ο κάθε λαός, ως προς τον ορισμό της εθνικής του ταυτότητος, καταδεικνύει ότι οι Έλληνες αποτελούμε την εξαίρεση.
Οι περισσότερες χώρες δεν φαίνεται να πολυνοιάζονται για το πού έχει γεννηθεί κάποιος ώστε να θεωρείται νόμιμος πολίτης… Μόλις το 13% των Αυστραλών, το 21% των Καναδών, το 32% των Αμερικανών κρίνουν πολύ σημαντικό το πού έχει γεννηθεί κανείς.
Δύο μόνο χώρες διαφοροποιούνται, μάλιστα ΑΙΣΘΗΤΩΣ, ήτοι … η Ελλάδα, όπου το ποσοστό είναι 50% και η (έχουσα ισχυρότατη εθνικιστική κυβέρνηση, μοναδική στην Ευρώπη!) Ουγγαρία με 52%!
Στην κορυφή της λίστας με τις χώρες, που θεωρούν τα ήθη και τα έθιμα ουσιαστικό παράγοντα, για να έχει κάποιος την Εθνική Ταυτότητα της χώρας, είναι ΞΑΝΑ η Ουγγαρία και η Ελλάδα, δηλαδή χώρες που έχουν πληγεί αρκετά από την μεταναστευτική κρίση.
Στην Ελλάδα το 66% και στην Ουγγαρία το 68% αξιολογεί την πολιτισμική παράδοση, με αρκετή ευαισθησία. Αυτό δεν ισχύει στην Γερμανία και την Σουηδία, προορισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, όπου τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 29% και 26% αντίστοιχα.
Η ρωμαιοκαθολική Πολωνία* είναι δεύτερη, με μεγάλη διαφορά, 34%, έκπληξη αποτελούν οι ΗΠΑ, όπου η ανεξιθρησκία προστατεύεται από το Σύνταγμα, με το ποσοστό να είναι 32%, και έπονται η Ιταλία (30%), η Ουγγαρία (29%), η Βρετανία (18%), ο Καναδάς (15%), η Αυστραλία (13%), η Γερμανία (11%), η Γαλλία (10%), η Ισπανία (9%), η Ολλανδία (8%) και η Σουηδία, με μόλις 7%…
Από τα παραπάνω αποτελέσματα είναι προφανές τόσο το ισχυρό εθνικό φρόνημα του Ελληνικού Λαού, όσο και το για ποιους λόγους οι διάφοροι ακόλουθοι της – πέραν του Ατλαντικού εκπορευομένης απο τα «γνωστά κέντρα»… – παγκοσμιοποιήσεως και του εθνομηδενισμού επιθυμούν και επιχειρούν να μετατρέψουν τον Ομοιογενή Λαό της Ελλάδος μας, σε ετερόκλητο άρα ‘ισοπεδωμένο’ πληθυσμό.
[* Η σημερινή «ρωμαιοκαθολική» Πολωνία, σας τονίζουμε με έμφαση, δεν ήταν ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ ρωμαιοκαθολική, προ ολίγων μόλις αιώνων, αλλά υπήρξε καθαρώς Ο Ρ Θ Ο Δ Ο Ξ Η ! Άν …»άνοιγαν» τα ε π τ α σ φ ρ ά γ ι σ τ α στόματά τους, το πλείστον των θεολόγων, ΑΛΛΑ και του κλήρου μας(…), όλων των βαθμίδων(…), θα μαθαίναμε οι απύθμενα ΣΥ-ΣΚΟ-ΤΙ-ΣΜΕ-ΝΟΙ Έλληνες Χριστιανοί, πώς οι Παπικοί ‘δια πυρός και σιδήρου’, με ποταμούς αίματος, ΕΠΕΒΑΛΛΑΝ με το ‘στανιό’ την αιρετική τους «πίστη» στους ανέκαθεν δοκιμαζομένους και πρώην ορθοδόξους Πολωνούς… Σήμερα, είναι μόλις περί τους 30.000 οι ορθόδοξοι Πολωνοί…]
Image may be NSFW. Clik here to view.Οι ανασκαφές στη θέση Αμέιντα, στη δυτική έρημο της Αιγύπτου, έφεραν στο φως μία Ελληνική πόλη της ρωμαϊκής περιόδου, γνωστή με το όνομα Τρίμιθις. Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν Ελληνικές γραφές σε οίκημα που χρονολογείται περίπου 1.700 ετών στην Αίγυπτο.
Προϊστορικοί τάφοι στην Πορτογαλία, ηλικίας περίπου 6.000 ετών, πιθανότατα είχαν διπλή λειτουργία και ως ένα είδος μυητικών «τηλεσκόπιων» χωρίς φακό, σύμφωνα με τους επιστήμονες που έκαναν τις σχετικές μελέτες.
Το τελετουργικό
Ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον πορτογαλικής καταγωγής δρ. Φάμπιο Σίλβα του Πανεπιστημίου της Ουαλίας Trinity Saint David, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας που διεξάγεται στο Νότιγχαμ.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι σκοτεινοί στενοί είσοδοι που οδηγούσαν στους υπόγειους νεολιθικούς τάφους, βοηθούσαν τους ανθρώπους εκείνης της εποχής -στο πλαίσιο κάποιου μυητικού τελετουργικού- να στρέφουν το βλέμμα τους στον ουρανό και να βλέπουν, την αυγή προς το τέλος Απριλίου ή τις αρχές Μαΐου, την εμφάνιση του λαμπρού άστρου Αλδεβαράν, του πιο φωτεινού στον αστερισμό του Ταύρου.
«Φανταστείτε ένα νεαρό αγόρι που υποχρεωνόταν να περάσει όλη τη νύχτα σε αυτό το διάδρομο του τάφου, πιθανώς τρομαγμένο μέχρι θανάτου, και το πρωί μπορούσε να δει το εν λόγω άστρο να ανατέλει, αρκετές μέρες προτού μπορέσει να το δει η υπόλοιπη φυλή του. Κάτι τέτοιο θα ήταν ένα είδους μυστική γνώση» ανέφερε ο Σίλβα.
Οι διάδρομοι
Παρόμοιοι πανάρχαιοι τάφοι με στενές και μακριές εισόδους έχουν ανακαλυφθεί σε πολλά μέρη της Δυτικής Ευρώπης, από την Πορτογαλία έως τη Σκανδιναβία. Το ερώτημα είναι κατά πόσο πολλοί από αυτούς λειτουργούσαν και ως αστρονομικά παρατηρητήρια, χιλιάδες χρόνια πριν την εφεύρεση του τηλεσκοπίου.
Οι αρχαιοαστρονόμοι θεωρούν πολύ πιθανό ότι αυτοί οι διάδρομοι χρησιμοποιούνταν για τον πρόωρο εντοπισμό άστρων, όταν ακόμη τα αυτά ήσαν πολύ αχνά. Η βελτιωμένη όραση οφείλεται στο ότι όταν κανείς κοιτάζει προς τα έξω μέσα από ένα σκοτεινό άνοιγμα, μπορεί να δει καλύτερα κάτι στον ουρανό. Αυτό θα επέτρεπε στους ανθρώπους να διακρίνουν πρώτοι κάποια άστρα, όταν αυτά πρωτοεμφανίζονταν μέσα στο έτος, ενώ έως τότε ήσαν κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα.
Πολλές αρχαίες κοινωνίες ρύθμιζαν διάφορες δραστηριότητές τους, από τις γεωργικές καλλιέργειες ως τις μεταναστεύσεις με τα κοπάδια τους, με βάση ορισμένα αστρονομικά συμβάντα, ιδίως την εμφάνιση συγκεκριμένων άστρων στον ουρανό όπως ο Αλδεβαράν. Σύμφωνα με τον Σίλβα, η αστροπαρατήρηση συνδυαζόταν με την τελετή μύησης των εφήβων, οι οποίοι έπρεπε να περάσουν τη νύχτα τους έξω από ένα τάφο.
Υποτίθεται πως ήταν οι πρόγονοι εκείνοι που «χάριζαν» το προνόμιο της παρατήρησης του άστρου. Η σχέση αρχαίων μνημείων και αστρονομίας είναι πολύπλοκη και φαίνεται, μεταξύ άλλων, να αφορά διάσημα μνημεία όπως το Στόουνχετζ και οι πυραμίδες.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά στο βαθύ διάστημα, πολύ πέραν του ηλιακού μας συστήματος, ένα μόριο που διαθέτει μια βασική ιδιότητα της ζωής: είναι χειρόμορφο. Το πολύπλοκο οργανικό μόριο ανιχνεύθηκε σε ένα μακρινό διαστρικό νέφος, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας. Τα νέα ευρήματα ενισχύουν την πιθανότητα οι θεμελιώδεις (και χειρόμορφοι) χημικοί λίθοι της ζωής να έφθασαν στη Γη κάποτε από μετεωρίτες και κομήτες.
Ο άξονας περιστροφής
Χειρόμορφα λέγονται τα μόρια που ο άξονας περιστροφής τους δεν είναι και άξονας συμμετρίας τους. Οι δύο διαφορετικές μορφές ενός τέτοιου μορίου, η δεξιόστροφη και η αριστερόστροφη, λέγονται εναντιομερή. Τυπικό παράδειγμα τέτοιας ασυμμετρίας είναι τα δύο ανθρώπινα χέρια (εξ ου και το όνομα της χειρομορφίας).
Τα χειρόμορφα μόρια παίζουν καθοριστικό ρόλο στη βιολογία και στην ανάπτυξη ζωής. Για άγνωστους λόγους, οι ζώντες οργανισμοί είναι επιλεκτικοί στο ποιο από τα δύο εναντιομερή θα χρησιμοποιήσουν, άλλοτε τη δεξιόστροφη και άλλοτε την αριστερόστροφη μορφή ενός μορίου. Έτσι, τα αμοινοξέα που δημιουργούν τις πρωτεϊνες, υπάρχουν μόνο σε αριστερόστροφη μορφή, ενώ τα σάκχαρα (ριβόζη) στο μόριο του DNA μόνο σε δεξιόστροφη.
Η επιλογή
Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλάβει γιατί σε όλη τη βιόσφαιρα η ζωή, στην εξελικτική πορεία της, διάλεξε την μία ή την άλλη μορφή μορίου και κατά πόσο αυτό έγινε τυχαία ή για κάποιο λόγο. Τα δύο εναντιομερή έχουν ίδιες φυσικές ιδιότητες (π.χ. σημείο βρασμού, ψύξης και τήξης), αλλά διαφορετικές χημικές αντιδράσεις, με συνέπεια πολλά φαρμακευτικά μόρια να είναι αποτελεσματικά όταν είναι δεξιόστροφα και τοξικά όταν είναι αριστερόστροφα – ή το αντίστροφο.
Εως σήμερα χειρόμορφα μόρια είχαν ανιχνευθεί σε μετεωρίτες που έχουν πέσει στη Γη, καθώς και σε κομήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Τώρα, για πρώτη φορά, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή κοσμοχημείας Τζιόφρι Μπλέικ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια (Caltech), χρησιμοποιώντας ευαίσθητα ραδιοτηλεσκόπια (το διαμέτρου 100 μέτρων Green Bank στη Δ. Βιρτζίνια και το Parkes στην Αυστραλία), ανακάλυψαν το πρώτο χειρόμορφο οργανικό μόριο στον διαστρικό χώρο.
Το μόριο
Πρόκειται για το οξείδιο του προπυλενίου, το οποίο ανιχνεύθηκε στο τεράστιο νέφος σκόνης και αερίων «Τοξότης Β2» (Sgr B2), που γεννά νέα άστρα. Είναι μικρότερο σε μέγεθος από τα αμινοξέα και δεν χρησιμοποιείται από τους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά χρησιμοποιείται συχνά στην κατασκευή πλαστικών.
«Είναι το πρώτο μόριο που ανιχνεύεται στο διαστρικό χώρο, το οποίο έχει την ιδιότητα της χειρομορφίας, πράγμα που αποτελεί πρωτοποριακό άλμα στην κατανόηση του πώς τα πρόδρομα της ζωής μόρια δημιουργούνται στο σύμπαν και ποιές συνέπειες έχουν για την προέλευση της ζωής», δήλωσε ο χημικός Μπρετ ΜακΓκουάιρ του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ραδιοαστρονομίας (NRAO) των ΗΠΑ.
Το οξείδιο του προπυλενίου είναι ανάμεσα στα πιο πολύπλοκα μόρια, από τα περίπου 180 που έχουν ανακαλυφθεί συνολικά μέχρι σήμερα στο διάστημα. Ένα από τα βασικά ερωτήματα είναι αν η ζωή στο σύμπαν, εφόσον υπάρχει και αλλού, χρησιμοποιεί τα ίδια χειρόμορφα μόρια. Το καθένα μόριο, καθώς δονείται, έχει τη δική του διακριτή «υπογραφή» στο ραδιοφάσμα. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι αν το μόριο που ανακάλυψαν κοντά στο κέντρο του γαλαξία, είναι περισσότερο αριστερόστροφο ή δεξιόστροφο.
Οι ερευνητές έκαναν σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science» και ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Καλιφόρνια. Όπως είπαν, η ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν γιατί εμφανίσθηκε η χειρομορφία στο σύμπαν και γιατί η μία μορφή (το ένα εναντιομερές) ενός μορίου μπορεί να είναι πιο άφθονο σε σχέση με την άλλη μορφή.
O George Leonard επιστήμονας και αναλυτής της NASA, είχε πει οτι η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία NASA γνωρίζει την εξωγήινη δραστηριότητα στη Σελήνη και προσπαθεί να κρύψει τις πληροφορίες πάση θυσία.
Ο Leonard, είχε αρκετές πρωτότυπες φωτογραφίες του φεγγαριού και τις δημοσίευσε στο βιβλίο του με τίτλο :Κάποιος άλλος είναι στο φεγγάρι, το 1976. Παρά το γεγονός ότι οι εικόνες είναι μικρού μεγέθους και χαμηλής ανάλυσης, δείχνουν λεπτομέρειες τεχνητών δομών. Αλλά ο Leonard δεν ήταν ο μόνος που προσπάθησε να πει στον κόσμο την αλήθεια για το φεγγάρι, με εικόνες των τεχνητών δομών που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια των αποστολών του Apollo.
«Κυρίες και κύριοι, η κυβέρνησή μου και η NASA προχώρησε στην διαγραφή 40 κυλίνδρων φιλμ, από το Πρόγραμμα του Απόλλωνα. Η πτήση προς τη Σελήνη, γύρω από τη Σελήνη, την προσγείωση στο φεγγάρι … διέγραψαν 40 κυλίνδρους φιλμ. Περιείχαν εικόνες που δεν είχατε το δικαίωμα να δείτε. Είμαι έξω φρενών. Είμαι ένας συνταξιούχος Αρχιλοχίας. Δεν ήμουν ποτέ γνωστός για την υπομονή μου. -Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από τον Bob Dean σε μια διάλεξη που έδωσε στην Ευρώπη. Ο Bob είναι ένας συνταξιούχος του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών,στο Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η ρωσική κυβέρνηση πρόσφατα έκανε έκκληση για μια διεθνή έρευνα σχετικά στο αν πάτησαν η όχι οι Αμερικανοί στην φεγγάρι, οπως και η εξαφάνιση του βίντεο από την υποτιθεμένη προσελήνωση το 1969. Ζήτησαν επίσης, να ερευνηθεί για την τύχη των 400 κιλών πετρωμάτων απο το φεγγάρι που είχα συλλέξει κατά τη διάρκεια πολλών αποστολών μεταξύ του 1969 και του 1972.
-ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΗΤΑΝ ΟΠΛΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΟ ΑΠΟ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ, ΟΜΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΚΤΕΣ, ΣΕ ΙΕΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΙΑ ΕΩΣ ΤΗΝ ΟΑΣΗ ΣΙΟΥΑ.
ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΙΕΘΕΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΠΛΕΓΜΑ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ.
-ΚΑΘΕ ΙΕΡΟ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, Ή ΕΝΙΣΧΥΕ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΑΛΛΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΟΤΑΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΟ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΣΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ.
-ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΤΑΝ ΑΠΌ ΠΛΗΘΟΣ ΙΕΡΩΝ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ.
-ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΡΟΛΟ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΔΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ.
-Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΙ ΜΕ ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΗΛΙΑΚΗ, ΑΣΤΡΙΚΗ, ΤΕΛΛΟΥΡΙΚΗ, ΚΟΣΜΙΚΗ.
-ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ ΟΤΑΝ ΑΝΕΤΕΙΛΛΕ ΤΗΝ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ ΦΩΤΙΖΕ ΤΟ ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ «ΚΥΝΙΚΑ ΚΑΥΜΑΤΑ».
-ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΚΥΝΙΚΩΝ ΚΑΥΜΑΤΩΝ Η ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ ΚΑΤΑ 50%.
-ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΑΝΤΛΟΥΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΠΙΕΖΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΣΤΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΧΩΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟ.
-ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΡΟΦΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΗΣ.
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΠΥΡΟΥ ΜΑΓΜΑΤΟΣ (ΛΑΒΑ) ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕΙΣΜΟΥΣ.
-ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΣΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΓΗΙΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΜΦΑΛΟΥΣ.
ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ.
-ΟΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΑΝ ΤΗΝ ΣΥΛΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΟΜΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ:
ΟΙ ΟΥΡΑΝΙΟΙ ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΟΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΕΚΤΩΝ – ΟΜΦΑΛΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.
-ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ, ΠΟΥ ΔΡΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΠΥΚΝΩΤΕΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΝ ΟΜΦΑΛΟΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗΣ.
-Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΦΕΡΕΙ Ο ΖΕΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ, ΕΙΝΑΙ Ο «ΟΜΦΑΛΟΣ» ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΣΑΝ ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΙΑ.
ΟΛΟ ΤΟ ΠΛΕΓΜΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥΣ, ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΩΝ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΩΝ ΟΤΑΝ Ο ΙΕΡΟΦΑΝΤΗΣ ΑΦΑΙΡΟΥΣΕ ΤΟ ΚΑΛΛΥΜΑ.
-ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΔΗΛΟΥ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΥΡΑ, ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΙΟΥΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Ο ΕΡΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΣΟΥ, ΤΟΥ ΙΔΑΙΟΥ ΑΝΤΡΟΥ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΑΠΟΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΙΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ (ΙΙΙ) ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΥΡΑ – ΟΜΟΙΟΣ ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ.
-ΤΕΛΟΣ Ο ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ 1,39Χ0,62Χ0,42 ΜΕΤΡΩΝ, ΗΤΑΝ ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ – ΤΟΥΤΟΝ ΕΦΕΡΕ Η ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ.
-ΚΑΙ ΟΙ 7 ΑΥΤΟΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ ΦΥΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΓΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ.
-ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΤΟ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ Ή ΕΥΝΟΪΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
-ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΥΠΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΑΝΕΩΝΑΝ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ.
-ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΣΑΝ ΚΑΛΛΥΜΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΟ Ο ΠΕΠΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΥΠΗΡΧΕ ΕΙΔΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ.
-Ο ΠΕΠΛΟΣ ΕΙΧΕ ΧΡΩΜΑ ΚΙΤΡΙΝΟ, ΧΡΥΣΟΚΕΝΤΗΤΟΣ, ΜΑΛΛΙΝΟΣ ΜΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΚΕΝΤΗΜΕΝΟ.
-Η ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΠΟΥ ΠΑΡΗΓΑΓΕ ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΔΙΑΝΟΙΓΕ ΟΜΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΣΚΑΦΩΝ.
-ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ ΔΙΑΥΛΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΥΛΕΣ ΕΞΟΔΟΥ ΣΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ.
-ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΓΟΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ, ΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΑ ΥΠΟΦΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΣΕΙ ΣΕ ΦΩΤΟΦΟΡΟ ΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝ ΥΠΟΠΕΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΠΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΗΟΥΡΓΕΙ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ.
-ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΖΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΝΑ ΕΝΣΠΕΙΡΕΙ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ.
-ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΤΥΦΩΝΑ, ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΣΕ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΔΟΝΗΣΗ ΣΕ ΣΕΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΠΥΡΣΩΝ ΣΕ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΥΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΠΟΛΙΚΟ ΨΥΧΟΣ.
-ΣΤΗΝ ΑΝΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
-ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΤΙΝΙΣΕΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ, ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΡΑ.
-ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΔΙΑΣΑΛΕΥΕΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ Ή ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΕΙ ΤΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ Ή ΝΑ ΤΟ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ.
ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ, ΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
-ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΤΑ ΓΗΙΝΑ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΩΤΟΓΟΝΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.
-ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΩΣ ΚΟΥΒΑΛΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΟΥΤΕ ΤΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ.
-ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΠΛΕΓΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΡΑΧΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΛΟΦΩΝ ΠΑΡΗΓΑΓΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΕΙ ΦΩΤΕΙΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ, ΠΙΔΑΚΕΣ ΦΩΤΟΣ, ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΗΣΕΙΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΥΦΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΜΟ ΛΗΣΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ, ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΤΟ +450 ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ςΕΙΠΑΡΘΕΝΟ ΑΘΗΝΑ.
-ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
-Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΑΡΜΑΡΙΝΕΣ ΚΟΛΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ.
-ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΣ ΙΕΡΟΣ ΟΠΟΥ Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΑΤΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ο Άνθρωπος αν και λογικό ον το Σύμπαν το κοιτάζει όπως η αγελάδα το τραίνο, τον σοκάρει το μέγεθός του! Δεν είναι το Σύμπαν όμως πολύ μεγάλο, ο Άνθρωπος είναι πολύ μικρός! Δεν εκπέμπει ο Ήλιος τεράστια θερμότητα, ο Άνθρωπος είναι «το μυρμήγκι» που δε μπορεί να πλησιάσει «το κερί» Σας αποκάλυψα ότι το Σύμπαν (Μηχανή) έχει συγκεκριμένο μέγεθος και ότι η Γη αποτελεί την «καρδιά» της Μηχανής αυτής, είναι ο «αντιδραστήρας» της. Η λειτουργία του στηρίζεται στην ανακύκλωση των ψυχών των έμβιων όντων. Ο Δημιουργός του Σύμπαντος χρησιμοποιεί για «καύσιμο» τα έμβια όντα. Ο Άνθρωπος δημιουργήθηκε απ’ τις συνθήκες λειτουργίας της παρουσία οξυγόνου που είναι συστατικό ζωής και απαραίτητο στοιχείο για την ανακύκλωση. Αποτελεί τη σκουριά αυτής της Μηχανής. Όσο εξελίσσεται δημιουργεί όλο και μεγαλύτερη σκουριά. «Ένα πολιτισμό σκουριάς» που απειλεί τη Μηχανή και είναι ανεπιθύμητη στο Δημιουργό. Μας δίνει όμως τώρα τη δυνατότητα να σταματήσουμε τη διάβρωση. Μας δείχνει τον τρόπο να αναπτυχθούμε χωρίς να καταστρέφουμε, να σταματήσουμε να πριονίζουμε το κλαδί στο οποίο καθόμαστε πάνω και αυτό θα επουλωθεί! ………………………………………………………………………………………….. Η Χώρα στην οποία εκτρέφονται τα μεγαλύτερα θηρία του πνεύματος ονομάζεται Ελλάδα. Είναι το μεγαλύτερο Θηρίο της Γης με τεράστια δύναμη που τώρα κοιμάται. Δικαιούται να κοιμηθεί. Θηρίο που έδωσε και συνεχίζει να παρέχει γνώση στην Ανθρωπότητα. Γνώση που χρησιμοποιούν οι διδαχθέντες ενίοτε εναντίον του, του κουνάνε το δάχτυλο και του κάνουν τον έξυπνο με όσα έμαθαν απ αυτό! Του κάνουν και μαθήματα καθωσπρεπισμού και υποδείξεις αντί να υποκλίνονται. Ένα θηρίο όμως δε δέχεται υποδείξεις. Μπορούν να πνίξουν την ώρα που κοιμάται τέτοιο Θηρίο; Κι αν ξυπνήσει; Μπορούν τα μυρμήγκια πιασμένα χέρι – χέρι να πνίξουν ένα ελέφαντα; Οι χθεσινοί δε μπορεί να ξέρουν περισσότερα απ’τον πρώτο διδάξαντα, απ αυτόν που τους άνοιξε τα μάτια, ούτε μπορούν να κλέψουν τα πάντα. Κάποια πράγματα δεν κλέβονται! Έχουν λέει ισχύ ! Ατομικές βόμβες που μπορούν να καταστρέψουν τη Γη πέντε φορές! Η Ελλάδα όμως διαθέτει βόμβα που μπορεί να καταστρέψει όχι μόνο αυτούς, μα ολόκληρο το Σύμπαν, αλλά δεν το ξέρουν! Καιρός να το μάθουν!Ιονόσφαιρα Έχουμε διαπιστώσει ότι η εκπομπή συχνοτήτων HF(High frequency) δεν διαπερνά την ιονόσφαιρα! Αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού είναι η δημιουργία πομποδεκτών οι οποίοι επικοινωνούν πραγματοποιώντας ανακλάσεις – διαθλάσεις πάνω σ αυτή (χωρίς αναμεταδότες) ενώ βρίσκονται μέχρι και αντιδιαμετρικά της Γης! Εκπομπές τέτοιου τύπου με κατάλληλη ισχύ μπορούν να καλύψουν τη διαδρομή επικοινωνίας και απ τις δύο κατευθύνσεις γύρω απ τη Γη. Το φαινόμενο αυτό το έχουμε εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά επί πολλά χρόνια. Στο γιατί συμβαίνει αυτό ενώ μεγαλύτερες συχνότητες (λεπτότερες θα έλεγα εγώ) διαπερνούν την ιονόσφαιρα, η επιστήμη έχει δώσει ελλιπή εξήγηση. Ο Ιδομενέας μας είπε ότι η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη Γη αποτελεί το κουζινέτο μέσα στο οποίο η ίδια περιστρέφεται. Μας την περιέγραψε σαν σώμα και μας εξήγησε (εν μέρει προς το παρόν) την συμπεριφορά της στη Μηχανή που ονομάσαμε Σύμπαν. Η ιονόσφαιρα αποτελεί κι αυτή ένα ακόμη κουζινέτο με συγκεκριμένη συμπεριφορά και πρέπει να την εκλάβουμε και την ίδια σαν σώμα. Η αναφερθείσα πιο πάνω συμπεριφορά της την καθιστά κι αυτή σώμα. Παρεμπιπτόντως, είναι σε θέση κάποιος να μας δώσει σύμφωνα με την επιστήμη λογική εξήγηση γιατί όταν βρισκόμαστε στους πόλους της Γης δεν βλέπουμε από πάνω μας αστέρια. Ήγγικεν η ώρα !!! Ιδομενέας.
Μια αποκαλυπτική έρευνα δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα "Δημοκρατία"αναφορικά με την γνώμη των Ελλήνων για τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες.
Αντίθετα λοιπόν με την προπαγάνδα των "αλληλέγγυων"και των λοιπών προπαγανδιστικών οργάνων του Σόρος η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν επιθυμεί την παρουσία των ισλαμιστώς λαθρομεταναστών στην Πατρίδα μας.
Ο ερευνητής Α. Τραμουντάνης παρουσιάζοντας σχετική έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών δηλώνει πως: "το γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι Έλληνες είναι επιφυλακτικοί τόσο ως προς τς οικονομικές συνέπειες της μετανάστευσης όσο και με τις συνέπειες σε ζητήματα εθνικής ταυτότητας και πολιτισμικής ομοιογένειας. Οι ερωτώμενοι θεωρούν ότι η χώρα ΔΕΝ γίνεται καλύτερη λόγω της παρουσίας προσφύγων και μεταναστών".
Στην συνέχεια ο κ. Τραμουντάνης προσθέτει: "Κυριαρχεί το στερεότυπο ότι οι μετανάστες δεν συμβάλλουν θετικά στην οικονομία της χώρας και ότι παίρνουν δουλειές από τους γηγενείς".
Αποδεικνύεται λοιπόν και με τον πιο επιστημονικό τρόπο ότι η συστημική προπαγάνδα δεν αγγίζει τους πολίτες, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ταυτίζεται με τις θέσεις της Χρυσής Αυγής για το μείζον ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
Μας δίδαξαν πως ο Χριστιανισμός ήρθε και συμπλήρωσε τον Ελληνισμό. Πως με τις νέες ιδέες κάλυψε τα κενά, θεράπευε τις ατέλειες και τα λάθη, ολοκλήρωσε την οπτική και τη θεωρία του, και βάθυνε τα αμμώδη και τα ρηχά της προβληματικής των Ελλήνων. Πως πράυνε τη σκληρότητα και μάλαξε την αγερωχία τους για τον άνθρωπο, στρογγύλεψε τις ακμές και τις οξείες της ελληνικής περηφάνειας, και ημέρωσε την τραχύτητα της ανθρώπινης πράξης.
Μ’ έναν λόγο, πως εξευγένισε τη γενική λειτουργία και έκφραση του βιοτικού τρόπου των Ελλήνων…
Διδάσκοντας οι δάσκαλοι τα αρχαία ελληνικά, μας έμαθαν να βλέπουμε ερμηνευτικά τους Έλληνες κάτω από τα τσακίσματα και τους ρυθμούς των χριστιανών. Αυτό σημαίνει, πως αν οι δάσκαλοι από την άποψη της ουσίας παραχάραξαν το ελληνικό νόμισμα, από την άποψη της μορφής ο τρόπος που ερμήνευαν στη συνέχεια τους Έλληνες ήταν να διαθέσουν το κίβδηλο χρήμα στην αγορά από όλες τις τράπεζες του κόσμου. Η υφήλιος γιόμισε κάλπικη μονέδα. Σύμφωνα με την τακτική αυτή, κάθε αποτίμηση ελληνικού στοιχείου έπρεπε να περνά μέσα από τους ηθμούς της χριστιανικής λογικής, της χριστιανικής ηθικής, και της χριστιανικής αισθητικής. Οι αρχαίοι κίονες γίνανε πέτρες, για να χτιστούν οι τοίχοι των νέων ναών…
Το δίκαιο των ανθρώπινων νόμων δεν είναι να μας χαρίζουν το μεγαλύτερο καλό, αλλά να μας φυλάγουν μέσα στο μικρότερο κακό. Ο νόμος των ανθρώπων δεν φιλοδοξεί να μου προσφέρει τον Παράδεισο. Του στέκεται αρκετό να αποτρέψει την Κόλαση να γκρεμιστεί απάνω μου. Μια βασική θέση των Ελλήνων, που είναι και η παιδαγωγική της φυσικότητας και της υγείας, λέει πως, είμαι ευτυχισμένος στο βαθμό που δεν είμαι δυστυχισμένος.
Αν θέλουμε να βρισκόμαστε σύμμετροι με την πραγματικότητα, και όχι με τις αφελείς επιθυμίες μας, τότε θα δεχθούμε ότι μέσα στην ανθρώπινη φύση περιπλεονάζει η φαυλότητα και το στοιχείο της άρνησης. Μία από τις δέκα θεμελιώδεις προτάσεις των Ελλήνων, που τη βάζουν μάλιστα και στο στόμα των εφτά σοφών, λέει: «Οι πλείστοι άνθρωποι κακοί». Και στη νεότερη εποχή το ίδιο νόημα μας το ‘δωκε η απαρηγόρητη διατύπωση του Χόμπς: «Ο άνθρωπος είναι λύκος για τον συνάνθρωπο». Σε μια τέτοια λοιπόν πραγματικότητα να πασχίζεις να εφαρμόσεις το «αγαπάτε αλλήλους» των χριστιανών είναι σαν να βάζεις φωτιά και να ζητάς να πυρπολήσεις τον χιονισμένο κάμπο…
Σχετικά με την αγάπη, την παρούσα στους χριστιανούς και την απούσα στους Έλληνες, αν θέλουμε να βρισκόμαστε σύμμετροι, όχι με την πλάνη και την υποκρισία, αλλά με την αλήθεια και την εντιμότητα, θα υποχρεωθούμε να αναδιατάξουμε τις θέσεις μας από τα θεμέλιά τους. Για τους Έλληνες αγάπη είναι η υποταγή στη φυσική και στην ηθική τάξη· αυτό που διαφορετικά το περιγράψανε με τη μεγαλώνυμη λέξη της Δίκης· να επιδικάζεις στον άνθρωπο την τιμή του· να μη γίνεσαι υπέρογκος και υβριστής απέναντι στους νόμους της φύσης και στους νόμους των ανθρώπων να κατέχεις και να δείχνεις τη νόστιμη και τη μέτρια ανθρωπιά· αυτό που οι Ευρωπαίοι ερμηνευτικά το βάφτισαν Ουμανισμό. Και όλα αυτά χωρίς γλυκασμούς και χωρίς ηχηρότητα. Με γνώση, με πίκρα και με βούληση.
Για τους Έλληνες, δηλαδή, αγάπη δε σημαίνει να δίνεις τον ένα από τους δύο χιτώνες σου. Αλλά να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να ‘χει τρεις χιτώνες, όταν ο διπλανός δεν έχει κανέναν. Η θέση των χριστιανών να δίνεις από τα δύο το ένα σε ‘κείνον που δεν έχει κανέναν, είναι η νοσηρή αντίδραση απέναντι στους νοσηρούς όρους. Η ελεημοσύνη δεν ταιριάζει στον αξιοπρεπή και τον περήφανο άνθρωπο. Γιατί ζητεί να λύσει το πρόβλημα προσωρινά, και εκ των ενόντων να «κουκουλώσει» μια κοινωνική αταξία. Ενώ η θέση των Ελλήνων να μην αποκτήσεις τρία, όταν ο δίπλα σου δεν έχει ούτε ένα, είναι η υγεία. Σου υποδείχνει να προλαβαίνεις στοχαστικά, για να μη χρειάζεσαι ύστερα να γιατροπορεύεις ατελέσφορα. Άλλωστε η θέση αυτή είναι, αλλιώτικα, η βάση εκείνης της υπέροχης σύλληψης στο κοινωνικό πρόβλημα, που οι Έλληνες την είπανε δημοκρατία. Ξέρεις άλλη λέξη με πιο αδρή, πιο γόνιμη, πιο πλούσια, πιο σοφή, και πιο έμορφη αν θέλεις ουσία από τη λέξη δημοκρατία; Εγώ δεν ξέρω. Και γράμματα γνωρίζω, που λένε στα δικαστήρια.
Αυτή την πρωταρχική συμπεριφορά των Ελλήνων, που προφταίνει να σε φυλάγει από τη διολίσθηση στο ηθικό χάος, ο Αριστοτέλης τη χάραξε σε μια πρόταση μαρμάρινη. Μοιάζει με τις εξισώσεις που διατυπώνουν οι μεγάλοι φυσικοί: «Ο αλτρουισμός», λέει, «είναι στον ίδιο βαθμό λανθασμένη προκατάληψη με τον εγωισμό». Ο αλτρουισμός των χριστιανών όμως δεν είναι τέτοιο δώρο. Αλλά είναι η πρόφαση για να διαιωνίζεται ο εγωισμός τους. Σκέφτηκες ποτέ πόσο ατιμωτική είναι για σένα η στιγμή που ελεείς το διακονιάρη; Πώς επιτρέπεις, και πώς ανέχεσαι την υπεροχή σου απέναντί του; Η ελεημοσύνη σου τον φτύνει καταπρόσωπα.
Οι χριστιανοί ποτέ δε θα μπορούσαν να πουν αυτό τον λόγο του Αριστοτέλη. Γιατί έρχονται να διακονήσουν την αρρώστεια. Δεν έρχονται να στεφανώσουν την υγεία. Η πρόταση του Αριστοτέλη είναι ο λόγος ο φυσικός και ο ολόκληρος. Αντίθετα, το «αγαπάτε αλλήλους» των χριστιανών είναι η θέση η μισή και η αφύσικη. Γιατί ο άνθρωπος δεν αγαπά μόνο, αλλά εξίσου μισεί. Πράγμα που είναι και το φυσικό και το καθημερινά συμβαίνον… Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να μισήσει ποτέ, μοιάζει με τη σκύλα που δεν μάχεται τον λύκο, σαν έρχεται επίβουλα στο μαντρί, αλλά ζευγαρώνει μαζί του. Έτσι όμως ποιος θα φυλάξει τα πρόβατα;
Επειδή η διδασκαλία των χριστιανών αγνόησε ή παράβλεψε αυτό το δεύτερο φυσικό μισό, η φύση και τα πράγματα την τιμώρησαν με τη χειρότερη τιμωρία. Την έκαμαν στα λόγια να γίνεται διδασκαλία απλότητας και αγάπης, και στην πράξη να μένει συμπεριφορά πονηρίας και μίσους. Αυτό το αναποδογύρισμα στα σκοτεινά το περιγράφει η περίφημη υποκρισία των χριστιανών, που συνέχεια τη βλέπουμε γύρω μας, και συνέχεια την παραβλέπουμε αδιάφορα. Η υποκρισία των χριστιανών μας είναι καθημερινή και βραδυνή και μεσημβρινή. Μας παραστέκει όπως το νερό που πίνουμε, και μας κυκλώνει όπως ο αέρας που ανασαίνουμε.
Θα φέρω δύο δείγματα, για να δείξω ότι αυτό το μίσος είναι η οξύτερη μορφή εχθροπάθειας, που μπόρεσε να ξεδιπλώσει η ανθρώπινη φύση. Το ένα δείγμα είναι η επινόηση της Κόλασης με τα βασανιστήρια της. Αναλογίστηκες ποτέ, τι σημαίνει την ώρα που πεθαίνει ο άνθρωπος να του φορτώνεις τον τρόμο του αιώνιου μαρτυρίου της Κόλασης; Η ώρα του θανάτου που κάποτε θα ‘ρθει για τον καθένα μας, ο θάνατος είναι η μοναδική σταθερά της ανθρώπινης φύσης, είναι μια ώρα απερίγραπτης τραγικότητας. Γιατί εκείνη τη φοβερή στιγμή ο άνθρωπος εξοφλεί την επιταγή της ζωής.
Εκείνη, λοιπόν, τη στιγμή της ανεκλάλητης χρείας και της φρικτής εγκατάλειψης είναι ακριβώς που διάλεξε η Εκκλησία να φορτώσει τον αφελή χριστιανό με τους αιώνιους τρόμους της Κόλασης:
Θα ζεις, του λέει, αιώνια κλεισμένος σ’ έναν πύρινο τάφο.
Να φορτώνεις λοιπόν τον άνθρωπο τον αφελή και τον αθώο κάπου, γιατί είναι το μεγάλο σου θύμα, με τέτοιες φρικτές φαντασίες την πανίερη και την υπέρτατη και τη φοβερή ώρα που ψυχομαχεί· την ώρα που δίνει την πιο άγρια μάχη -τί ‘ναι μπροστά της τα Γαυγάμηλα και οι Κάννες και η Μάχη των Εθνών!- να βγει η ψυχούλα του για να λυτρωθεί από την αγωνία του θανάτου. Ερωτώ: Ποιος σατανάς, ποιο ανθρώπινο τέρας, ποιος αρχιτέκτονας του σκότους και του ουαί θα μπορούσε να δείξει αγριότερο μίσος και να επινοήσει χειρότερο μαρτύριο για τους ανθρώπους;
Το άλλο δείγμα μου είναι το κείμενο του αφορισμού της Εκκλησίας. Ακούστε τις λέξεις, κοιτάχτε τις σκηνές, και μετρήστε το μίσος που υπάρχει στο τυπικό του αφορισμού, την ώρα που ξεστομίζεται από το ρύγχος του ιερέα: «Να είσαι αφωρισμένος, καταραμένος, και μετά θάνατον άλυτος. Αι πέτραι και ο σίδηρος να λυθούν, συ δε μηδαμώς. Να σχισθή η γη και να σε κοταπίη ως τον Δαθάν και τον Αβειρών. Να τρέμης επί γης ως ο Κάιν, και να απόκτησης την λέπραν του Γιεζή, και την αγχόνην του Ιούδα. Περιπλέον να έχης τας αράς των 318 θεοφόρων πατέρων».
Ναι. Τις κατάρες των θεοφόρων πατέρων! Οι άγιοι, δηλαδή, και ο θεός που φέρνουν μέσα τους, θεοφόροι για, δεν είναι άλλο παρά χολή και ανάθεμα, πίσσα, οργή, μισανθρωπία, βρασμός και βρυγμός και τριγμός, καταλαλιά και αποθηρίωση. Ίδε η θρησκεία της αγάπης! Οποίον τρομερόν όπλον! λέει ο άγιος Παπαδιαμάντης μας για τον αφορισμό. Κι ένας άλλος θα μπορούσε να προσθέσει: Και ενάντια σε τι ανθρώπους σφεντονίζεται!…
Αν διατάξει κανείς το πρόβλημα της σχέσης Ελληνισμού και Χριστιανισμού μετωπικά, και το κοιτάξει κατάματα, θα βρει να κρατήσει δύο κρατούμενα. Το ένα είναι πως η σύνθεση αυτών των δύο κοσμοθεωριών σε ενότητα συνιστά το ακρότατο σημείο του αφύσικου μέσα σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος. Το άλλο είναι πως η απόπειρα να συνταιριαστούν αυτές οι δύο αταίριαστες ροπές δυνάμεων συνιστά την κατεξοχήν ερμηνευτική τερατωδία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μεγαλύτερη πομφόλυγα, και πιο γελοίο τσαλίμι από αυτό που ονομάστηκε «Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» δε θα μπορούσε να σκαρφιστεί και να σκαρώσει ο άνθρωπος. Βλέπω έναν Τουρκαλβανό, με προβιά και τουλουπάνι, να πηδοκοπά και να λυγίζει χορεύοντας βαλς στα Χειμερινά Ανάκτορα της Πετρούπολης την εποχή του Στολύπιν…
Χαλκεύουμε και τεχνουργούμε το νέο άνθρωπο εκατό τοις εκατό πλαστικό, και εκατό τοις εκατό αφύσικο. Γιατί αφύσικη και πλαστική ως το μυελό των οστών της είναι τούτη η περιλάλητη ελληνοχριστιανική σύνθεση. Ενώστε το τραγί και την έλαφο, και θα ‘χετε τραγέλαφο. Παράλογα και αφύσικα, και πανούργα και γελοία, ανυπόστατα και καρκινοπαθή, και εγκληματικά και απάνθρωπα έργα του ανθρώπου ψάχνοντας θα βρούμε πολλά. Η έμπνευση όμως που είχαν κάποιοι να επιχειρήσουν τη μίξη του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό, και στη συνέχεια να την ονομάσουνε «εύκρατη κράση», είναι μία πράξη που μένει σαν η αποθέωση του θράσους, της άγνοιας, της πανουργίας, και της σύγχυσης των φρενών…
Τι ορίζει τη διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και στους χριστιανούς; Μία διαφορά, που από ένα σημείο και πέρα γίνεται αντίθεση, εναντίωση, ρήξη, πάλη της φωτιάς με το νερό; Εκείνο που ορίζει τη διαφορά είναι κάτι απλό και σαφές, όσο και το φύλλο της ελιάς. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς είναι απόλυτο και ακραίο. Η διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι πως οι Έλληνες οικοδόμησαν έναν κόσμο που στηρίζεται στην παρατήρηση και στη νόηση, ενώ οι χριστιανοί οικοδόμησαν ένα κόσμο που στηρίζεται στην υπόθεση και στη φαντασία.
Η παρατήρηση των Ελλήνων είναι τέτοιας ποιότητας, ώστε πάντα να βεβαιώνεται πρακτικά από τα συμβαίνοντα στη φύση, και πάντα να αποδεικνύεται χειροπιαστά από το πείραμα στο εργαστήριο. Λέμε, για παράδειγμα, σήμερα ατομική φυσική, και ξεκινάμε από το «άτομο» του Δημόκριτου. Και στην ατομική φυσική τίποτα δεν γίνεται δεκτό από την κοινότητα των φυσικών, εάν προηγουμένως δεν του δοθεί το «ναι» του εργαστηρίου. Αντίθετα, η υπόθεση των χριστιανών είναι τέτοιας ποιότητας, ώστε μένει αναπόδειχτη. Οποιοδήποτε δεδομένο των χριστιανών ποτέ δε θα βρει την εφαρμογή του μέσα στην κλίμακα της φύσης. Ποτέ και κανείς, λόγου χάρη, δεν είδε τον θεό μέσα στις εξισώσεις του Αϊνστάιν ή στο λαμπορατόριο. Ποτέ και κανείς δεν είδε ένα νεκρό να ξανανεβαίνει στο φως, και να βγάζει λόγο για τον Παράδεισο και την Κόλαση. Ποτέ και κανείς δεν αγάπησε το ξένο παιδί όσο αγαπά το δικό του, ή δέχτηκε να πεθάνει το δικό του παιδί στη θέση του παιδιού ενός ξένου.
Πιο απλά, οι Έλληνες ξεκινούν από τη φύση και το ορατό. Το όργανο της μελέτης τους είναι η λογική… Αντίθετα, οι χριστιανοί ξεκινούν από την ψυχή και το αόρατο. Το όργανο της μελέτης τους είναι η φαντασία και το συναίσθημα… Ξεκινώντας λοιπόν από τις αφετηρίες της παρατήρησης και της φαντασίας βρίσκουμε και εξηγούμε, γιατί η μέθοδος των Ελλήνων οδήγησε στην επιστήμη, και γιατί ο τρόπος των χριστιανών οδήγησε στη θρησκεία. Και πάρα πέρα, βρίσκουμε και εξηγούμε, γιατί το κριτήριο της επιστήμης είναι η πειραματική απόδειξη της γνώσης, και στη συνέχεια η αναγκαστική αποδοχή της από κάθε φρόνιμο άνθρωπο, ενώ το γνώρισμα της θρησκείας είναι «η εξ αποκαλύψεως αλήθεια» και το «δόγμα». Ο Αυγουστίνος, ένας πρώιμος και βαθύς θεωρητικός των χριστιανών, έλεγε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Χριστιανισμό είναι τα μαθηματικά. Η πιο καθαρή δηλαδή μορφή της επιστήμης. Ήξερε ο άνθρωπος…
Οι χριστιανοί του Μεσαίωνα, και μάλιστα του βυζαντινού, ήσαν πολύ πιο έντιμοι από τους σύγχρονους ανεμοκυκλοπόδηδες, που με τον ζήλο τους να συγχρωτίσουν Ελληνισμό και χριστιανισμόανακάτεψαν τον λαγό με τη χελώνα. Γιατί είπαν καθαρά και ξάστερα ότι οι Έλληνες ήσαν μωροί. Τους κηρύξανε μια και καλή σε πνευματική πτώχευση ως την αυτοκτονία. Και διαρρήξανε μαζί τους τελειωτικά όλους τους ιστούς και όλους τους συνδέσμους. «Τί πλανώνται προς Πλάτωνα; Τί Δημοσθένη στέργουσι τον ασθενή; Τί μη ορώσιν Όμηρον όνειρον αργόν;», λέει ο Ρωμανός σε κάποιον ύμνο του για τη μωρία, την αφασία, και την παραλυσία των Ελλήνων… Είναι έντιμη στάση, γιατί από το βάθρο της καθαιρεί τη λογική των Ελλήνων, και στη θέση της υψώνει την πίστη… Η σύγχρονη όμως τακτική των σχολείων μας που θέλει να ερμηνεύει τους Έλληνες μέσα από το καλειδοσκόπιο των χριστιανών, είναι οικτρή απόπειρα ευνουχισμένων στο κρεβάτι. Και τρομάρα νεκροφάνειας στο φέρετρο…
Αποσπάματα από τα «Ελληνικά» του Δημήτρη Λιαντίνη.
Το άρθρο αυτό έχει ως σκοπό να ξυπνήσει τον μέσο Έλληνα,για να καταλάβει ότι η Ελλάδα μπορεί και μόνη της να διαπρέψει.
Τον τελευταίο καιρό,μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μας έχει «φτωχοποιηθεί» λόγω των μνημονίων που μας επέβαλαν, οι δήθεν φίλοι μας, οι Ευρωπαίοι και όσο περνάει ο καιρός το ποσοστό αυτό αυξάνεται.
Από τις αρχές του 2017 έχουν αρχίσει δημοσιεύματα στον τύπο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο,κλπ,ότι πολύ σύντομα θα μας «κουρέψουν»τις τραπεζιτικές μας καταθέσεις και ότι θα φύγουμε από την ζώνη του ΕΥΡΩ και θα επανέλθουμε στην παλαιό μας νόμισμα,την Δραχμή.
Επίσης ο ξένος τύπος και διαφορα ξένα οικονομικά Ινστιτούτα,πιστεύουν ότι η επιστροφή στην δραχμή,είναι η μοναδική λύση στο αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα.Μάλιστα στο ετήσιο συλλεκτικό τεύχος του έγκριτου Βρετανικού περιοδικού The Economist » The World in 2017″ ( Ο κόσμος το 2017), υπάρχει η πρόβλεψη ότι,η Ελλάδα θα εγκαταλείψει το ευρώ μέσα στο 2017.
Ολα αυτά λοιπόν που προανέφερα έχουν κάνει τους Έλληνες να ανησυχούν και να πιστεύουν ότι «έρχεται η πλήρης καταστροφή χώρας μας» και ότι η οικονομία μας θα βαλτώσει και θα πεινάσουμε.
Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν γνωρίζει ότι στην κυριολεξία καθόμαστε πάνω σε ένα χρυσορυχείο,το οποίο οι μεγάλες δυνάμεις και ορισμένα διεθνή λόμπι,με την συνεργασία «ελληνοφώνων» κυβερνόντων,από συστάσεως του Ελληνικού κράτους,πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,μας το αποκρύπτουν.
Στο βυθό όλων των θαλασσών μας (Αιγαίο,Ιόνιο,Κρητικό πέλαγος) βρίσκονται τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν ολόκληρη την Ευρώπη,κλπ.Το υπέδαφος κρύβει τεράστιες ποσότητες ορυκτών,μερικά από τα οποία είναι πρώτα σε αποθέματα στον κόσμο(Λιγνίτης,Αλουμίνιο,Βωξίτης,Μαγγάνιο),καθώς επίσης Ουράνιο, Όσμιο, Χρυσός και πάρα πολλά άλλα ανεκτιμήτου αξίας. Δυστυχώς μέχρι σήμερα οι «ελληνόφωνες»κυβερνήτες μας κατ΄εντολήν ξένων μας αποκρύβουν τα περισσότερα εξ αυτών.
Εκτός των παραπάνω,η Ελλάδα είναι το σημαντικότερο και στρατηγικότερο σημείο του πλανήτη,γιατί βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων,Ευρώπης,Ασίας,Αφρικής
ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Με όλον λοιπόν αυτό τον πλούτο που διαθέτει η χώρα μας μπορεί να έχει «Πρωτογενή Παραγωγή»,με αποτέλεσμα να υπάρχει οικονομική ανάπτυξη, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι η πρόοδος,η ευημερία και ευδαιμονία του Ελληνικού λαού.Δυστυχώς όμως..κάποιοι «δυτικοί» δήθεν φίλοι μας,μας το αποτρέπουν με διάφορα τεχνάσματα,προς όφελος των ιδίων.
Θα αναφέρω τρία παραδείγματα,που αναφέρονται στην «Πρωτογενή Παραγωγή» της χώρα μας.
Image may be NSFW. Clik here to view.Αριστοτέλης Ωνάσης
1.Ο γνωστός σε όλους μας, Αριστοτέλης Ωνάσης έχοντας μεγαλουργήσει στην Αμερική,που πήγε εκεί σαν πρόσφυγας από την Σμύρνη,κατάφερε να γίνει παράγοντας,εκτός από ζάμπλουτος.Στο μυαλό του πάντα είχε την πατρίδα του και ήθελε να την δει να γίνετε μεγάλη.Τα σχέδια του ήταν μεγαλεπήβολα για την ανάπτυξη της.
Ετσι λοιπόν σύστησε μια ομάδα,μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας,που με την οποία θα ξεκινούσε μια νέα εποχή.Σε μια συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ένας εξαίρετος επιστήμονας-εφευρέτης, ο Γεώργιος Γκιόλβας (μηχανολόγος και πυρηνικός φυσικός),ένας καπετάνιος από την Χίο,ο Σταυρινούδης, και ένας μηχανικός από την Κρήτη, ο Μαθουδάκης και από την Αμερική ένας ειδικός συνεργάτης του σε θέματα βιομηχανικής κατασκοπείας, καθώς και ένας Ιταλός συγγραφέας. Μεταξύ των άλλων, ο Ωνάσης τους ανέφερε τα εξής:
«Η Ελλαδίτσα μας δεν μπορεί πλέον να είναι μέσα στην μιζέρια,πρέπει να πάει ψηλά,θα είμαι σύντομος γιατί έχω πολύ δουλειά σήμερα, τις λεπτομέριες θα τις δούμε μετά.Η ομάδα μας θα ασχοληθεί για την ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα.Εχουμε την αγροτική παραγωγή, έχουμε και την ναυτιλία, δηλαδή έχουμε και το πεπόνι και το μαχαίρι,μας λείπει όμως η συσκευασία.Θα φτιάξουμε συσκευαστήρια σε όλη την Ελλάδα για να πουλάμε έξω σε μεγάλες ποσότητες.Θα φτιάξουμε ναυτικές σχολές,μηχανικούς και καπετάνιους και μέσα από εκεί θα γυρίσουμε όλο τον κόσμο και θα αντιγράφουμε ότι μπορεί να γίνετε εδώ.
Θα φτιάξουμε με τα δικά μας μυαλά αυτά που εμείς μπορούμε να κάνουμε εδώ, από πατέντες που έχουμε το Knowhow, μέχρι ότι υπάρχει στον κόσμο. Υπάρχουν σημεία και μέρη στην χώρα που είναι χρυσορυχεία, έχουμε κάνει και μελέτες και σχέδια.Σε καμία περίπτωση όμως μην σκεφτείτε τα πετρέλαια,είτε υπάρχω εγώ είτε όχι,είναι κατάρα για τον κάθε τόπο αυτό.
Με μαθηματική ακρίβεια,με πρωτογενής παραγωγή, ναυτιλία και τουρισμό, δεν έχουμε ανάγκη κανέναν.Μετά έρχονται τα μεγάλα πράγματα βάση του σχεδίου μας».
Στο τέλος της συνάντησης μίλησε και με τον καθένα ξεχωριστά για λίγο.
Όμως οι πολιτικοί και τα ξένα κέντρα δεν άφησαν τίποτα να γίνει.Δεν θα εξετάσω τον χαμό του ίδιου αλλά το αποτέλεσμα.
Image may be NSFW. Clik here to view.Βασίλειος Ντερτιλής
2.Ένα δεύτερο παράδειγμα,σε άλλο επίπεδο όταν ο πατριωτισμός νικά τον διχασμό. Βασίλειος Ντερτιλής Αντιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού,διασώζει το 1993 στον πόλεμο της Απχαζίας από το Σοχούμι του Καυκάσου,3000 ελληνοπόντιους και τους μεταφέρει στην Ελλάδα,σε μια άκρως επικίνδυνη αποστολή που έμεινε γνωστή ως «Επιχείρηση Χρυσόμαλλο Δέρας».Η επόμενη αποστολή του Βασίλη Ντερτιλή ήταν στην σπαρασσόμενη Γιουγκοσλαβία,όταν κατάφερε τον Ιούνιο του 1995 να απελευθερώσει του κυανόκρανους που κρατούσε ως «ασπίδα» ο Ράντοβαν Κάρατζιτς.
Στη δράση του Βασίλη,μετά την αποστρατεία του,οφείλετε και η διείσδυση των Ελληνικών εμπορικών επιχειρήσεων στην Σερβία μετά την πτώση του Μιλόσεβιτς,με πάνω από 25000 εργαζόμενους σε εταιρείες Ελληνικών συμφερόντων.
Ο Βασίλης είχε πρόσβαση στο κλειστό κύκλο των Σέρβων,οι οποίοι τον εκτιμούσαν πολύ.Παραιτήθηκε τον βράδυ των Ιμίων (1996) μετά την προδοσία και το φιάσκο. Ο ίδιος όμως δεν θα μπορούσε από μόνος του να κάνει τόσα πολλά. Ηταν η συνέχεια της δράσης του σχεδίου της ομάδας Ωνάση;
3.Τρίτο παράδειγμα η φαρμακοποιός-αισθητικός Μαρία Σταυρινούδη Σόδη,από την Χίο, ξεκινάει την αναζήτηση επενδύσεων σε φαρμακευτικό αλλά και όχι μόνο επίπεδο,σε Ρωσία,Αραβικά Εμιράτα,Αμερική.Η δράση της δεν είναι ακόμα γνωστή και δεν θα την αποκαλύψουμε ακόμα θα αφήσουμε τον χρόνο να ασχοληθεί με αυτό, αλλά παίρνω το θάρρος να κάνω μια αναφορά για να αποδείξω ότι η Ελλάδα μας μπορεί να κάνει πολλά και υπάρχει και έμψυχο και άψυχο υλικό.
Η εν λόγω κυρία πολιτεύτηκε με τον κόμμα της ΝΔ το 2012 και εξελέγει αναπληρωματικός βουλευτής.Στις 2/9/2014 κατέλαβε τη θέση του βουλευτή Σταμάτη Κάρμαντζη,ο οποίος ορκίσθηκε αντιπεριφερειάρχης στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.
Τον Φεβρουάριο του 2013 η Ρωσία κλείνει τα σύνορα για τα αγροτικά προϊόντα από την Ευρώπη,που μετά από πολύ αγώνα η Κυβέρνηση Καραμανλή κατάφερε να κλείσει συμφωνίες. Στην Ελλάδα ένας πανικός επικρατεί.Θα πάθουμε μεγάλη ζημιά,αναφέρουν οι εμπλεκόμενοι αγρότες και ιχθυοκαλιεργητες.
Image may be NSFW. Clik here to view.ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥΔΗ (με τα γυαλιά)
Τότε η Μ.Σταυρινούδη, με κάποιον τρόπο,στέλνει έκλυση σε υψηλόβαθμο αξιωματούχο της Ρωσικής
Ομοσπονδίας,αναφέροντας τεκμηριωμένα τεχνικά και πολιτικά ζητήματα.Η ίδια αναφέρει σε κάποιον κύκλο ότι είναι βέβαιη,ότι η Ελλάς θα εξαιρεθεί τουλάχιστον σε κάποια ευπαθή προϊόντα.Κανείς δεν την πιστεύει,αλλά σε δύο μέρες ανακοινώνεται η άρση του εμπάργκο με κάποιες προϋποθέσεις.
Στην φωτογραφία φαίνεται η ίδια να συμμετέχει σε αγιορείτικο φιλορωσικό ορθόδοξο συλλαλητήριο κατά της κάρτας του πολίτη,χωρίς ή ίδια να θέλει να φανεί για πολιτικούς λόγους δημοσιότητας,που θα ήταν πολύ εύκολο.
Η ίδια παραιτήθηκε πρόσφατα (Ιαν.2017) από το Κόμμα της ΝΔ τώρα που είναι έτοιμο για εξουσία.Τα συμπεράσματα δικά σας.
Και οι τρεις περιπτώσεις αν τις διαβάσετε καλά συνδέονται μεταξύ τους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ελλάδα,η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης και όμως αυτή την στιγμή υποφέρει,πεινάει,γιατί κάποιοι ανθέλληνες κυβερνώντες που θέλουν να λέγονται Έλληνες,είναι πειθήνια όργανα ξένων..γνωστών λόμπι,τα οποία μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση.
Ο λόγος της σημερινής διώξεως των Ελλήνων από όλους τους παγκόσμιους επικυρίαρχους,είναι να μας πάρουν όλον αυτόν τον πλούτο και να ελέγχουν τις τρείς σημαντικότερες Ηπείρους του πλανήτη !!!!!!!!!
Δεν θα τους περάσει όμως γιατί ξεχνούν ότι η ΕΛΛΑΔΑ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ !!ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ
«Όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας»
Πριν λίγες μέρες μια είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, κάνοντας λόγο για τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων ετών: οι ερευνητές στο Cern εντόπισαν επιτέλους το πολυδιαφημιζόμενο Σωματίδιο του Θεού ή Μποζόνιο του Χιγκς, όπως είναι η επίσημη ονομασία του.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για το πρωταρχικό στοιχείο ύλης που θα μας αποκαλύψει ό,τι δεν γνωρίζουμε για τη φύση της πραγματικότητας και το σύμπαν, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εως τώρα. Μια ανακάλυψη που αναμένεται να φέρει τα πάνω- κάτω στην εικόνα που έχουμε για τον κόσμο…
Καθώς λοιπόν τα διθυραμβικά σχόλια για τη σπουδαία αυτή ανακάλυψη έδιναν και έπαιρναν, αποφασίσαμε να ζητήσουμε την άποψη ενός ειδικού, παλιού γνώριμου του ΑΒΑΤΟΝ, του επίκουρου καθηγητή αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάνου Δανέζη.
Στη συζήτηση που ακολουθεί, ο Δρ. Δανέζης μας λέει ότι το μοντέλο της ύλης που ξέραμε έχει πλέον ριζικά αλλάξει και μας αποκαλύπτει τι στην πραγματικότητα είναι η υλική υπόσταση του ανθρώπου. Στο πλαίσιο αυτής της «νέας πραγματικότητας» ακόμα και ο θάνατος θα μπορούσε να ξεπεραστεί!
Χρήστος Ελμάζης
Καθηγητά Δανέζη ξέρω ότι παρακολουθείτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο CERN. Πως σχολιάζεται τις τελευταίες εκκωφαντικές εξελίξεις;
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σέβομαι απεριόριστα όλους τους επιστήμονες που αγωνίζονται να βρουν κάτι καινούργιο, που υπόσχεται να αλλάξει τη ζωή μας. Αυτό όμως που με βρίσκει αντίθετο είναι όλο αυτό το μάρκετινγκ που αρχίζει να απλώνεται γύρω από την επιστήμη. Επιχειρείται ένας εξευτελισμός της δηλαδή, με όρους αγοράς.
Η έρευνα για την ανεύρεση του Μποζονίου Χίγκς είναι η μόνη έρευνα που δοξάστηκε και πλασαρίστηκε ως μεγάλο γεγονός, προτού καν αυτό ανακαλυφθεί.
Μιλάμε για κάτι καθαρά αντιεπιστημονικό. Χρειάζονται πολλές επαναλήψεις ενός πειράματος, επαληθεύσεις και αξιολόγηση των δεδομένων από την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα για να δημοσιευτεί κάτι επίσημα. Πρέπει να έχει προηγηθεί μια «βάσανος επιστημονική» πριν αρχίσουμε τις ανακοινώσεις. Δεν στήνουμε γιορτές και πανηγύρια για κάτι το οποίο υποτίθεται ότι ΘΑ βρούμε.
Μα όλα τα ΜΜΕ παρουσίασαν ως γεγονός την ανακάλυψη του σωματιδίου…
Προσέξτε, δεν είπε κανένας ότι το βρήκαν. Είπαν ότι έχουμε μια ένδειξη ότι ίσως κάτι υπάρχει. Ο ίδιος ο διευθυντής του CERN προέτρεψε τους συναδέλφους του να έχουν υπομονή, να επιδείξουν σωφροσύνη και να είναι συγκρατημένοι στις προσδοκίες τους. Ερωτηθείς δε από δημοσιογράφους για το πώς νοιώθει για τον επικείμενο εντοπισμό του Μποζονίου, απάντησε ότι η Φυσική δεν έχει να κάνει με συναισθήματα αλλά με τη λογική. Εκτός όμως από αυτοσυγκράτηση, υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ζήτημα και αμφισβητούν το κατά πόσο το υποατομικό σωματίδιο είναι το «άγιο δισκοπότηρο» των επιστημών.
Εκφραστής αυτής της άποψης είναι και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Guardian, Andrew Brown ο οποίος σε άρθρο του λέει κατά λέξη: «Η ονομασία του Μποζονίου σε σωματίδιο του Θεού ήτανε μια ευφυέστατη κίνηση μάρκετινγκ γιατί αμέσως όλοι κατέγραψαν την ύπαρξή του στην μνήμη τους, χωρίς ουσιαστικά να πλουτίσουν την γνώση τους γύρω από αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επιστήμονες δε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις επιχορηγήσεις που όπως φαίνεται κέρδισαν».
Όπως καταλαβαίνετε, παίζονται διάφορα παιχνίδια εδώ. Πάντως όταν το βρουν και το δημοσιεύσουν επίσημα, θα μπορεί και η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα να εκφέρει άποψη.
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η ανακάλυψή του;
Γιατί θα μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες αυτού που λέμε «ύλη». Παραμένει ένα άλυτο μυστήριο ακόμα τι ακριβώς είναι. Είτε όμως η ύλη προέρχεται από το Μποζόνιο του Χίγκς είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ξέραμε- δηλαδή αυτή η ουσία που επεξεργαζόμαστε με τα χέρια και τα όργανά μας και γίνεται αισθητή μέσω των αισθήσεών μας.
Και όλα αυτά τα σώματα και τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν;
Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Εκεί υπάρχει μόνο ένας ωκεανός από κοχλάζουσα ενέργεια. Η ενέργεια αυτή προσπίπτει στα όργανά μας, αυτά παίρνουν ένα τμήμα της, το μεταφέρουν μέσω των νευρώνων στον εγκέφαλο και εκεί η ενέργεια μεταμορφώνεται σε αυτό που ονομάζουμε αισθητό κόσμο.
Άρα ο κόσμος που βλέπω και αισθάνομαι, στην ουσία κατασκευάζεται μέσα στο κεφάλι μου;
Ακριβώς!
Κι εμείς οι άνθρωποι, όμως, ανήκουμε σε αυτόν τον «κόσμο». Τι συμβαίνει με τη δική μας υπόσταση;
Ο Δημόκριτος με σαφήνεια μας λέει πως, «οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας είναι ψευδές. Το μόνο πραγματικό είναι ότι αντιλαμβάνεται η νόησή μας». Τα ίδια λέει και ο Πλάτωνας.
Με τον όρο νόηση εννοούμε τη συνείδηση, που ταυτίζεται με την έννοια του πνεύματος και της ελευθερίας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Από τη στιγμή που διαθέτουμε νόηση,έχουμε ύπαρξη. Το υλικό μας υπόστρωμα ( τα σώματά μας) παρόλα αυτά είναι κομμάτι του φυσικού κόσμου.
Εφόσον δε η νέα επιστήμη έχει αλλάξει το παλιό μοντέλο για το φυσικό νόμο (ύλη, χώρος,χρόνος) καταλήγουμε στο ότι αυτό που ονομάζουμε «άνθρωπος» είναι επίσης ένα κατασκεύασμα των αισθήσεών μας.
Είμαστε δηλαδή ένα τίποτα;
Όχι,είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, απλά στην παρούσα κατάστασή μας δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Ας το δούμε σε ένα άλλο επίπεδο: σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος).
Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας.
Αν συνεχίσει να αυξάνεται αυτή η πυκνότητα του υλικού (το «πηγάδι» της καμπύλωσης να βαθαίνει κατά κάποιο τρόπο) και φτάσει πάλι ένα ανώτατο όριο,τότε θα χάσουμε από τα μάτια μας, δηλαδή από τις αισθήσεις μας,αυτή την πυκνότητα υλοενέργειας. Αυτό ονομάζεται Φαινόμενο των Μελανών Οπών.
Άρα αν πάρω το χώρο των τριών διαστάσεων και αρχίσω να τον καμπυλώνω προς την τέταρτη, αρχίζουμε να βλέπουμε το υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου. Αυτό το ονομάζουμε ανάπτυξη. Αν αρχίζει να μικραίνει το «πηγάδι» της καμπύλωσης, αυτό το ονομάζουμε φθορά.
Την ανάπτυξη και τη φθορά μαζί την ονομάζουμε κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καταλαβαίνεται λοιπόν πως το μόνο γεγονός που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας είναι η αυξομείωση της τέταρτης διάστασης, που μας δίνει την αίσθηση της ύπαρξης της ζωής.
Ακούγεται σαν υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τη συνάρτηση αυτή να ξεφύγουμε από τον κύκλο της φθοράς. Θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε το θάνατο.
Θεωρητικά, ναι. Αφού η υλική μας υπόσταση δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμπύλωση του χώρου, το πρωτογενές στοιχείο που γεννά αυτή την ύλη και εκείνη αρχίζει να διέπεται από όρους ανάπτυξης/ φθοράς, είναι ο χώρος.
Ο χώρος, για να σας δώσω να καταλάβετε, είναι αυτό το τίποτα, το μη αντιληπτό γύρω μας- ένα κατασκεύασμα έξω από τη δυνατότητα των ανθρώπινων αισθήσεων. Ένα μαθηματικό γεγονός. Ε, αυτό δε χάνεται, υπάρχει πάντα πιθανότατα έτοιμο να ξανακαμπυλωθεί.
Τελικά, όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.
Όλα αυτά τα λέμε στην αστροφυσική για τα αστέρια. Δηλαδή για να πούμε ότι κάπου υπάρχει η ιδέα της δημιουργίας ενός αστεριού, πρέπει η πυκνότητα της υλοενέργειας να είναι από μια τιμή και πάνω.
«Όπως πάνω έτσι και κάτω» σύμφωνα με το γνωστό ερμητικό ρητό…
Έχουμε μια αίσθηση ατομικότητας και διαίρεσης. Εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ. Η διαίρεση, η τομή σε πολλά κομμάτια είναι προϊόν της δυνατότητας του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν τομές, όλα είναι Ένα. Υπάρχει ένα συστατικό, θες να το πεις ενέργεια, θες να το πεις αόρατο κενό, θες να το πεις Θεό; Αυτή την ενιαία δημιουργία, αυτή τη κοχλάζουσα ενέργεια εκεί έξω, όταν την προσλάβει η φυσιολογία του ανθρώπου της δημιουργεί τομές, της δημιουργεί ατομικότητες.
Εξαιτίας της νέας αυτής οπτικής, η σύγχρονη επιστήμη καθαίρει την ύλη από το μέχρι πρότινος θρόνο της;
Ένας ολόκληρος πολιτισμός, ο δυτικός, στηριζόταν στο εννοιολογικό περιεχόμενο αυτού που λέμε ύλη. Ότι δηλαδή είναι το πρωταρχικό γεγονός του σύμπαντος. Έτσι είχε προκύψει από τις ανακαλύψεις του 16ου και 17ου αιώνα.Εφόσον λοιπόν η ύλη είναι το πρωταρχικό συμπαντικό γεγονός, αρχίσαμε στη ζωή μας να αναζητάμε την ύλη και τα παράγωγά της, θυσιάζοντας προς όφελός της το σύνολο των αξιών, των ιδεών και των «πιστεύω» μας.
Φτάσαμε σε σημείο να εξευτελιστούμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την ύλη και τα επακόλουθά της. Σύντομα όμως η ύλη θα χάσει αυτόν τον αξιακό της χαρακτήρα. Διότι δεν είμαστε ύλη πια!
Μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να επιφέρει τρομαχτικές αλλαγές…
Ακριβώς. Για φαντάσου όμως έναν άνθρωπο που έχει αντιληφθεί τον ανώτερο χαρακτήρα του και το ανώτερο εγώ του, μέσα σε μια ενότητα συμπαντική- τι θα ζητάει από την κοινωνία; Θα ζητάει άλλα αγαθά, τα οποία δεν είναι έτοιμα και δε μπορεί η παρούσα κοινωνική δομή να τα δώσει.
Όταν λες ότι όλα είναι ένα, χάνεται η αίσθηση της ατομικότητας, του «εγώ». Συνειδητοποιώντας κανείς ότι δεν είναι αυτό το φθαρτό σαρκίο, δεν είναι πράγμα, θα αντιληφθεί ότι αυτό που βλέπουν οι αισθήσεις είναι μια εικόνα, έναmatrix.
Και για να υπάρχει η εικόνα, θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει κάπου το πρότυπό της.Αν αρχίσει να αναζητάει αυτό το πρότυπο, τότε τίποτα δε θα τον συγκρατεί πια.
Μια κοινωνία που θα βάλει το σαρκίο σε δεύτερη μοίρα, χωρίς να το παραγνωρίζει βέβαια, είναι επικίνδυνη για τον παλιό πολιτισμό.
Οπότε χρειάζεται μια μεταστροφή, μια μετά-νοια;
Ακριβώς,όμως αυτή η μεταστροφή είναι επώδυνη. Θα πρέπει να αλλάξουμε συνειδησιακό καθεστώς.
Πρακτικά ποιό θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για μια τέτοια μεταστροφή;
Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος. Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου. Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης. Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη.
Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους. Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων. Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος.
Να λοιπόν το πρώτο βήμα: να περιορίσουμε τις ανάγκες μας στις φυσικές μας ανάγκες,για να περιορίσουμε τους φόβους μας στους φυσικούς φόβους. Έτσι κάθε μέρα θα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι.
Η κοίλη Γαία είναι επιβεβαιωμένο γεγονός ότι υπάρχει και δεν είναι μόνο θεωρία. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η Γαία είναι κούφια-κοίλη και περιέχει στο κέντρο της ένα κενό το οποίο είναι διαμπερές και συγκοινωνεί με την επιφάνεια από τους δύο πόλους της.
Στο κέντρο της υπάρχει το «Αυγό της Γεννέσεως» που αποκαλείται και «Εσωτερικός Ήλιος». Γύρω από το «Αυγό της Γέννησης» υπάρχει ένα ερπετό με όνομα Οφίων με τη μορφή οφίων, ερπετό προφυλάσσει αυγό γέννεσης,ιστορία δημιουργίας, ofion reptile egg protects genesis, creation story.πνεύματος, που προστατεύει το αυγό.
Η Κοίλη Γαία φιλοξενεί υπόγεια ατμόσφαιρα με ποικιλόμορφη μορφή ζωής, ενώ έχει μέχρι και ωκεανούς. Στη κάτωθεν βιόσφαιρα διαμορφώνονται υπόγεια βουνά και ήπειροι που κατοικούνται από μη ανθρώπινα όντα, τα Κρόνια Γένη. Ο πυρήνας της Γαίας, όπως αναφέρεται στα χριστιανικά συγγράμματα δεν υπάρχει και ο μανδύας της, περιορίζεται ανάμεσα στην πάνω και κάτω επιφάνεια. Η λέξη κοίλη προέρχεται από την λέξη κοιλότητα.
Η Γαία έχει αυτή τη μορφή από την εποχή της κατασκευής της πριν από 6,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Γνωρίζαμε ως το 2003 μ.Χ, ότι η Γαία ήταν τεχνητός πλανήτης, ενώ αργότερα μας επιβεβαίωσαν εξωγήινες φυλές των Πράσινων ανθρωποειδών, ότι την κατασκεύασαν Έλληνες Σείριοι ανθρώπινης μορφής, γιοί των Θεών Υπερίων και Θείας.
Πολλοί λαοί στην αρχαιότητα πίστευαν σε μια Κοίλη Γαία. Οι αρχαίοι Έλληνες τοποθετούσαν εκεί τον Άδη, το βασίλειο των νεκρών, έναν από τους εννέα κόσμους όπου ζούσαν οι Σκοτεινοί Νάνοι και οι αρχαίοι Εβραίοι τη Σεχόλ. Η Κοίλη Γαία υπήρξε έμπνευση για τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους για τη μετά θάνατον ζωή στην οποία οι ψυχές τιμωρούνται ή ανταμείβονται. Οι λεπτομέρειες της «εσωτερικής Γαίας» αναπτύσσονται ακόμη και στη λογοτεχνία της Καμπάλα.
Σύμφωνα με τους Έλληνες στην Γαία, υπήρχαν σπήλαια κάτω από την επιφάνεια της, που ήταν είσοδοι που οδηγούσαν στην αντεστραμμένη Γαία, μερικά από τα οποία βρίσκονταν στον Ταίναρο της Λακωνίας, στην Τροιζήνα της Αργολίδας, στην Θεσπρωτία, στην Ηράκλεια του Πόντου και στην Ερμιόνη. Στη θρησκεία της Μεσοποταμίας υπάρχει μια ιστορία ενός ανθρώπου, που μετά από ταξίδι μέσα στο σκοτάδι της σήραγγας στο βουνό «Μασχού», Mashu στα λατινικά, εισήρθε σε έναν υπόγειο δάσος. Από την ιστορία αυτή έχουμε τις πρώτες μαρτυρίες ότι στην Κοίλη Γαία, υπάρχουν εκτεταμένα τροπικά δάση.
Image may be NSFW. Clik here to view.Κοίλη Γαία ,Χάρτης της Αγκάρθα, κοίλη γη, Κάτω Κόσμος, εσωτερικός πλανήτης, εσωτερικός ήλιος, Άδης,
Στον αντεστραμμένο φλοιό της Γαίας δεν υπάρχουν εργοστάσια, ούτε καταναλωτισμός. Οι άνθρωποι που εισήλθαν στην Κοίλη Γαία στην εποχή μας, δεν κατάφεραν να πολεμήσουν και να νικήσουν τα Κρόνια Γένη που ζουν εκεί και γνωρίζουμε ότι ανέρχονταν μέχρι το 2007 σε τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια ανθρωποειδή. Από αυτούς οι περισσότεροι είναι σαυράνθρωποι-ερπετάνθρωποι και άλλοι Κρόνιοι με δεκάδες είδη ζώων στο γονιδίωμά τους.
Ωστόσο ο Ημίθεος Θησέας που ξαναγεννήθηκε την Ολυμπιάς (690,3) δηλαδή το 3ο έτος της 690ης Ολυμπιάδος, είχε μεριμνήσει για τον υπερπληθυσμό της Γαίας και μείωνε σταδιακά τους Κρόνιους της ανθρωπότητας κατ’εντολή του Θεού Άδη. Στο έργο του συμμετείχαν Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές δυνάμεις ασφαλείας, καθώς το πρόβλημα της κατάληψης της Γαίας από εξωγήινες δυνάμεις είναι υπεραιωνόβιο.
Υπάρχουν πολλές άλλες Μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της Κοίλης Γαίας και προέρχονται από σημαντικότατες προσωπικότητες. Η Κοίλη Γαία δεν είναι θεωρία, αλλά γεγονός ότι υπάρχει.
Μας μιλούν για υπερπληθυσμό, ότι η Γη δεν μπορεί να θρέψει τόσους πολλούς ανθρώπους, και ότι πρέπει να μειωθούν…
Εν τω μεταξύ, η ύπαιθρος είναι άδεια, τα χωριά και οι αγροί εγκαταλειμμένα…
Έχουν δημιουργήσει τις πόλεις φυλακές και έχουν μαντρώσει εκεί μέσα, τους ανθρώπους στοιβαγμένους, τον έναν πάνω στον άλλο, αποκόπτοντας τους από τη μητέρα φύση, περιμένοντας από λιγοστούς ανθρώπους και από βιομηχανίες να φροντίσουν για την τροφή τους, χρησιμοποιώντας χημικά και μεταλλάξεις πάνω σε αυτήν…
Δημιουργούν έναν άνθρωπο υπέρ-καταναλωτή, δημιουργώντας του ανύπαρκτες ανάγκες…
Βασίζονται στην δύναμη του φόβου και τον σκορπίζουν καθημερινά, παντού απλόχερα…
Όταν κατανοήσετε τα αισθήματα σας, θα δείτε ότι και ο φόβος είναι, απλά μια ενέργεια, ένα χρώμα, ένα σκοτεινό αρνητικό ενεργειακό χρώμα…
Ξεριζώστε το, μαζί με κάθε άλλη σκοτεινή αρνητική ενέργεια, ή συναίσθημα, όπως ξεριζώνετε τα αγριόχορτα από ένα παρτέρι γεμάτο λουλούδια, για να μείνει μόνο η ομορφιά τους, το χρώμα τους, το άρωμα τους…
Βασίζονται στην παντοδυναμία του χρήματος, έχοντας βάλει την αξία του, πάνω από την ανθρώπινη αξία…
Θα έρθει μέρα, που θα χάσει αυτήν την αξία, ότι και να κάνουν, και αυτοί που το ακολουθούν θα χαθούν μαζί του…
Ελευθερωθείτε, από το φόβο των ψεύτικων αναγκών που σας δημιουργούν…
Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν, πόσοι άνθρωποι πρέπει να υπάρχουν;
Πόσα παιδιά πρέπει να γεννηθούν;
Πόση νέα ζωή πρέπει να δημιουργηθεί;
Είναι επιτακτική ανάγκη, ο άνθρωπος να βγει από τις αρνητικές πόλεις και να ενωθεί με τη φύση, να την αγαπήσει να την φροντίσει, να ενωθεί μαζί της όπως θα γίνει κάποια μέρα, αν υπάρχει ακόμα…
Η γυναίκα αντιπροσωπεύει τη φύση, όπως φροντίζετε την γυναίκα σας, όπως νιώθετε για την αγαπημένη σας, έτσι πρέπει να νιώθετε και να φροντίζετε, και τη φύση…
Τη θετική ενέργεια δεν την δημιουργούν τα κτήρια, τη δημιουργούν τα δέντρα και τα φυτά, αυτοί που καίνε τα δάση ξέρουν γιατί το κάνουν…
Προστατέψτε τη φύση, επιστρέψτε σε αυτή, παράγετε μόνοι σας τη τροφή σας, αγνή, καθαρή… ζητάτε μόνο τα απαραίτητα, ζήστε απλά, μόνο με τα απαραίτητα…
Και ξαναλέμε ότι η φύση είστε εσείς, ότι κάποια μέρα θα ενωθείτε μαζί της, όπως ενώνετε το αρσενικό με το θηλυκό, ο άντρας με τη γυναίκα, προστατεύοντας τη φύση, προστατεύεται τον εαυτό σας…
Και αυτοί που μιλάνε για υπερπληθυσμό, η Γη δεν κινδυνεύει από το πόσοι άνθρωποι, υπάρχουν πάνω σε αυτή, άλλα από την μόλυνση, τη μετάλλαξη, τα χημικά και την τεχνολογία…
Ο άνθρωπος έχει όσα χρειάζεται, όταν γνωρίσει τον εαυτό του, όλη η τεχνολογία θα του είναι άχρηστη… οι αεροψεκασμοί μπορούν να επηρεάσουν μόνο τους αρνητικούς, τους άπιστους…
Ο άνθρωπος ως ύλη φτάνει στο τέλος του και δεν μπορούν να το αντιστρέψουν ότι και να κάνουν… όλα όσα έχει δημιουργήσει θα γίνουν ερείπια…
Ας μην ανησυχούν λοιπόν για τον υπερπληθυσμό, η μητέρα φύση φροντίζει για όλα…
Από μικρός αναρρωτιόμουν για ποιο λόγο μεγάλοι δάσκαλοι της ανθρώπινης ιστορίας δεν έγραφαν, αλλά αντίθετα, όποιες έγγραφες μαρτυρίες απέμειναν ως κληρονομιά μας κατατέθηκαν από μαθητές τους. Και γιατί υπάρχουν ελάχιστα καταγεγραμμένα περιστατικά δημόσιου λόγου τους, ενώ οι περισσότερες μαρτυρίες αφορούν σε διδαχές τους σε μικρούς κύκλους μαθητών τους.
Η απάντηση που με ασφάλεια σήμερα, στην ηλικία που βρίσκομαι, μπορώ να δώσω, είναι επειδή ήταν πνευματικοί άνθρωποι.
Σήμερα, κάτι που ακούγεται πολύ συχνά είναι “πού βρίσκονται οι πνευματικοί άνθρωποι για να μιλήσουν με την κατάντια της Ελλάδας ή της ανθρωπότητας, όπως την αποκάλυψε η κρίση”;
Νιώθω λοιπόν ότι η απάντηση και σε αυτό το ερώτημα είναι η ίδια και προφανώς για τους ίδιους ακριβώς λόγους που και σε όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας οι πνευματικοί άνθρωποι δημοσίως σιωπούσαν.
Η σιωπή του πνευματικού ανθρώπου δεν είναι ούτε στρατηγική, ούτε αλλαζονική, ούτε απαξιωτική και σίγουρα όχι αποτέλεσμα αδιαφορίας. Η σιωπή του είναι στάση ευθύνης.
Έχω περίπου εξήμισυ χρόνια εικονικής ζωής στο Facebook, εξήμισυ χρόνια αποκαλύψεων για τον τρόπο που το μελίσσι της ανθρωπότητας λειτουργεί. Σε αυτά τα χρόνια μας είδα να πολωνόμαστε, αλλά όχι πάντα με συνέπεια στους πόλους που πρεσβεύσαμε. Μας είδα να φανατιζόμαστε, αλλά όχι πάντα με επίγνωση του αντικειμένου του φανατισμού μας. Μας είδα να παρασυρόμαστε σε αντιπαραγωγικά παιχνίδια και να μας γίνονται εμμονή, καθώς και τη δυσκολία της αποτοξίνωσης όταν αυτά έκλεισαν για να αντικατασταθούν από κάποια άλλα. Μας είδα να είμαστε «διαφορετικοί μέσα» και «διαφορετικοί έξω». Και επίσης να «γινόμαστε έξω» όπως «είμαστε μέσα».
Έχω επίσης δει επαφές να μεταπηδούν από ιδεολογική τοποθέτηση σε ιδεολογική τοποθέτηση, πολλές φορές και στην αντιδιαμετρική, με μαθηματική προβλεψιμότητα και δύναμη την κίνηση του πλήθους. Να μοιράζονται αναρτήσεις ως δικές τους, ή και όχι ως δικές τους, αλλά να αυταξιώνονται. To viral έγινε η νέα παρέα. Έχω δει πρόσωπα να στηρίζουν causes, και το cause σήμερα έχει κάτι το φιλανθρωπικό, το ακτιβιστικό, την αγάπη στον άλλο σε βαθμό που θέλεις να του ανοίξεις τα μάτια, αλλά πώς να το καταφέρεις όταν ο άλλος είναι ο εχθρός που σε απειλεί και γι’ αυτό και μόνο έγινες ακτιβιστής, δείχνοντας με το δάχτυλο. Και λίγα χρόνια μετά, το viral, το share και το like έγιναν ανθρώπινες αλυσίδες στις πλατείες και τους δρόμους. Εφήμερες διαμαρτυρίες, όπως τα tantrums των δίχρονων, που μετά δεν τα θυμούνται, αλλά εκτονώνουν την αγανάκτηση που τους προκαλεί η αδυναμία να καταλάβουν. Η ανθρωπότητα λοιπόν είναι θορυβώδης, μεγαλόστομη και κυρίως ασυνεπής.
Παράλληλα, η κρίση ανέδειξε μια απίστευτη καταπάτηση κεκτημένων και δικαιωμάτων για την πλειονότητα των ανθρώπων. Ποια κεκτημένα, όμως και ποια δικαιώματα! Τί είχε κερδίσει ο καθένας από εμάς με τη σκληρή του δουλειά, την άκοπη φοίτησή του στη φιλοσοφία και την παιδεία της ανθρωπότητας; Ποιος αμφισβήτησε σκεπτόμενος «το σύστημα» που τους «καλούς καιρούς» υποδείκνυε ότι η ευκολία και η μη κερδισμένη ευμάρεια μας ανήκουν, όταν η φύση σε όλη την ιστορία της, και όχι στην περιορισμένη σε εύρος ανθρώπινη ιστορία μόνο, διέπεται ακριβώς από τον αντίθετο νόμο; Ξαφνικά όλοι άρχισαν να μυούνται στο “The Secret” και το Νόμο της Έλξης. Η δημοκρατία ενοχοποίησε την αριστοκρατία και η πολιτική υπόσταση του ανθρώπου από αριστοτελική και ουσιαστικότατη έννοια μετατράπηκε στη διαμαρτυρία του αδύνατου απέναντι στον παροδικά δυνατό. Μόνο που αν δεν «είσαι» δυνατός, αλλά απλά «έχεις» δύναμη, τίποτα δε σε διασφαλίζει. Άρα και αυτό είναι εφήμερο, η διαμαρτυρία είναι εφήμερη, ο τρέχων ορισμός της πολιτικής καθιστά την πολιτική εφήμερη. Οι άνθρωποι είναι εφήμεροι, γιατί δεν έχουν πίστη σε μια μεγάλη εικόνα που να αφορά τους ίδιους και γι’ αυτό το λόγο τους άλλους. Ναι, οι άνθρωποι είναι εφήμεροι και ασυνεπείς.
Από την άλλη, η πόλωση στο Facebook και στην κοινωνία δείχνει ότι από τους ανθρώπους λείπει η νοητική ενσυναίσθηση. Μπορεί ο νευροτυπικός μέσος όρος να αντιλαμβάνεται πώς νιώθει ο απέναντί του και αυτό να τον βοηθάει να συνδεθεί μαζί του στο κοινωνικό matrix. Δεν μπορεί όμως να τον μοιραστεί. Του είναι αδύνατο να «έρθει στη θέση του απέναντί του». Και έτσι φοβάται. Φοβάται ότι αν δεν επικρατήσει πρώτος, κάποιος θα του πάρει τη θέση. Και είναι ο φόβος που απορρέει από την άγνοια. Ζούμε με τους ανθρώπους, αλλά η σχέση μας μαζί τους δεν αποκτάει ανώτερο νόημα από το εγώ του καθένα ξεχωριστά. Παντρεύονται και κάνουν παιδιά. Και τα παιδιά θα τους κρατάν για πάντα ενωμένους, είτε είναι μαζί, είτε χωρίσουν. Το DNA τους θα συνυπάρχει καταδικασμένο στη συνύπαρξη για πάντα. Έτσι είναι και οι σχέσεις. Η σχέση έχει το δικό της DNA που κρατά φυλακισμένο το DNA όσων σχετίζονται. Κανείς όμως δε φροντίζει τη σχέση πιο πολύ από τον εαυτό του, γιατί κανείς δεν έχει πίστη στη σχέση μεγαλύτερη απ’ ό,τι στο φόβο του. Και μιλώντας για πίστη, μας λείπει, ναι μας λείπει η πίστη. Δεν είναι απαραίτητο να αποδωθεί στους ανθρώπους έλλειψη πίστης σε κάποιο Θεό, σε μια ιδέα, στον άνθρωπο γενικά ή στον εαυτό τους. Μας λείπει η πίστη στην πίστη. Γιατί είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να μας κρατήσει προσηλωμένους στη μεγάλη εικόνα της ανθρώπινης ύπαρξης, στο να μην περιμένουμε την απόδειξη στο πείραμα απαραιτήτως στη διάρκεια της δικής μας ζωής. Είναι αφόρητα ηδονιστική η προσμονή αυτή και συνήθως και ατελέσφορη. Ναι λοιπόν, οι άνθρωποι είμαστε εφήμεροι, ασυνεπείς, φοβισμένοι, άπιστοι ηδονιστές.
Και βλέποντας όλο αυτό το τελευταίο, μοιάζει με το πώς νιώθει και τί είναι κάθε ορφανό παιδί. Γιατί συναισθηματικά δεν μεγαλώνουμε ποτέ. Αποκτούμε εμπειρίες και γνώσεις αποσπασματικές που μας δίνουν την ψευδαίσθηση της ισχύος, και τότε νιώθουμε ότι τα δικαιούμαστε όλα. Χωρίς νοητική ενσυναίσθηση, και με απίστευτη αίσθηση υποστήριξης και δικαίωσης μέσα σε ένα όχλο που νιώθει κάτι παρόμοιο με εμάς. Και η ποσότητα μας δικαιώνει.
Οι πνευματικοί άνθρωποι αντίθετα ξέρουν ότι ποτέ δε γνωρίζουν αρκετά, ποτέ δεν δικαιούνται τίποτα χωρίς όρους, ποτέ δε σταματάνε να χρωστάν, να χρωστάν οτιδήποτε για το οποίο νιώθουν ευγνώμονες κάθε μέρα. Οι άνθρωποι, οι έχοντες τη δύναμη και την εξουσία, ακόμα και αν τους βλάψουν, είναι τυχαίοι, όσο και ο σεισμός, η πλημμύρα και ο πόλεμος που θα τους πάρει τα πάντα σε μια στιγμή. Αν ζήσουν όμως, δεν θα τους έχει πάρει τη δύναμη για επιβίωση, ανάκαμψη, αφομοίωση των νέων μαθημάτων που βρέθηκαν μπροστά τους.
Και ξέρουν ότι η αποδοχή και ο έλεγχος της μοναξιάς μας αποτελεί δικαίωμα και κεκτημένο που κερδίζεται με πολύ πόνο. Κι όπως όταν μεγαλώνεις παιδιά και ξέρεις ότι πρέπει να καούν για να μην πλησιάζουν με δική τους απόφαση, και όχι ακολουθώντας το φόβο του κανόνα, την εστία της κουζίνας, έτσι και εμείς θα κάνουμε το επόμενο μικρό μας βιωματικό άλμα με λίγο κάψιμο. Και έτσι, πονάνε, λυπούνται βαθειά, ελπίζουν και έχουν πίστη και δε μιλάνε γιατί δεν πρέπει να μιλήσουν. Απλά, πράττουν, προχωράνε, εργάζονται αδιάκοπα και άκοπα, λυπημένοι και γεμάτοι ελπίδα και πίστη.
Οι πνευματικοί άνθρωποι είναι συνεπείς, και χτίζουν τη συνέπειά τους πάνω σε ένα κώδικα ηθικής που είναι μεγαλύτερος από την ανθρωπότητα. Είναι εφήμεροι οι ίδιοι, αλλά βιώνουν το μη εφήμερο της ανθρωπότητας. Αλλά, ως διδάσκαλοι ξέρουν ότι το παιδί δε μαθαίνει με το δάχτυλο, αλλά βλέποντας και βιώνοντας τα παραδείγματά του. Δεν χάνουν χρόνο με αναποτελεσματικές και μακροσκελείς αποδείξεις. Βιώνουν υπομονετικά και με βαθειά λύπη και πολλή ελπίδα τη νομοτέλεια, ότι αν δεν καείς δεν προχωράς.
Οι πνευματικοί άνθρωποι, δεν είναι καν οι «άνθρωποι του πνεύματος». Δεν είναι οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι ποιητές, οι συγγραφείς, οι πρόεδροι, οι ιερείς. Είναι πολλοί απ’αυτούς, αλλά ξέρω και έναν φούρναρη, ένα ράπτη, έναν οδοντίατρο, μια δασκάλα κομμωτικής και έναν μάγειρα. Είναι αυτοί που κοιτάν τη δουλειά τους στις μεγαλόσχημες καμπάνιες, που ταϊζουν αλλοδαπούς, ανάπηρους, ορφανούς χωρίς να ανήκουν σε οργανώσεις που διαφημίζονται στην τηλεόραση, είναι αυτοί που κάνουν δεύτερη δουλειά, ταπεινή δουλειά, και γι’ αυτό δεν προλαβαίνουν να μπουν σε ανθρώπινες αλυσίδες, είναι αυτοί που το δεκάευρο που θα πληρωθούν για το προϊόν τους του προσθέτουν και χαμόγελο, καλή κουβέντα και ευγνωμοσύνη που τους προτίμησες. Και ας βγουν στη σύνταξη στα 68, και όχι στα 50 που βγήκε μια άλλη κυρία που ξέρω που δούλευε στην τέως ΔΟΥ Νεαπόλεως και ενώ για να «φυλάξει τα πισινά της» όπως έλεγε, έτρεχε έναν 70χρονο από απρόθυμο υπάλληλο σε απρόθυμο υπάλληλο, του φωνάζει μπροστά μου και μπροστά σε άλλους 50, «καλά μαλάκας είσαι και ήρθες για ενημερότητα; Δεν βλέπεις ότι χρωστάς 200.000 Ευρώ;» για να της απαντήσει χαμηλόφωνα «τέλος πάντων, εγγυητής ήμουν σε καλό άνθρωπο που έμεινε ανάπηρος σε αυτοκινητικό, αλλά αυτό καταλαβαίνω ότι δεν σας ενδιαφέρει». Δεν έκανε ούτε γκριμάτσα η υπάλληλος της ΔΟΥ, δεν του εξήγησε τί μπορεί να κάνει, και αποκάλυψε παρανόμως προσωπικά δεδομένα μπροστά σε 50 παρευρισκόμενους χωρίς την παραμικρή τσίπα. Αυτή η κυρία, που τώρα είναι συνταξιούχος στα 50κάτι, βρέθηκε ξανά να μου κόβει το δρόμο ενώ οδηγούσα, σε ανθρώπινη αλυσίδα για τις μειώσεις των συντάξεων. Ο σίγουρα συνταξιούχος 70άρης δεν ήταν στην αλυσίδα, αλλά η ευγένειά του με έπεισε ότι ήταν πνευματικός άνθρωπος.
Δεν ξέρω, λοιπόν, αν τέτοιοι πνευματικοί άνθρωποι είναι ο Μίκης, η Χάρις, η Άλκηστις, ο Γαβράς, η Αρβελέρ, αν ήταν η Μελίνα, ή αν είναι η Δημουλά. Δεν τους γνωρίζω αρκετά, τους θεωρώ εμπνευσμένους δημιουργούς, με απήχηση, όπως το Μίλτο που κάποτε έκανε τον καλύτερο γύρο στη Νεάπολη, και τους είμαι ευγνώμων για την τέρψη που μου προσέφεραν τη στιγμή που την είχα ανάγκη. Και αν είναι πνευματικοί άνθρωποι, τους είμαι ευγνώμων που δε μιλάνε, για να μπορώ να συνεχίσω να ελπίζω.
Και επειδή, μάλλον όπως και εγώ έτσι και πολλοί από τους αγαπητούς μου αναγνώστες πάσχουμε από έλλειψη νοητικής ενσυναίσθησης, σας παρακαλώ, διαβάστε ξανά όλο το παραπάνω, όχι ως μαρτυρία, κατάθεση ψυχής, κριτική, όπως δηλαδή όλα τα άρθρα που διαβάζουμε κάθε μέρα, αλλά ως κάτι που το απευθύνω στον καθένα μας προσωπικά. Ήδη εγώ γύρισα και το ξαναδιάβασα άλλες τρεις φορές από την ώρα που το έγραψα. Και νιώθω ευγνώμων γιατί το πήρα προσωπικά, όπως θέλω να το πάρετε και εσείς, και ακόμα ελπίζω.
ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ "ΚΑΤΗΦΟΡΑ"ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΕΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΩΤΑΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΣΧΕΔΙΟ, Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ¨ΤΑΞΗ ΑΠΟ ΧΑΟΣ¨ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΔΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΟΙΩΝΕΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.
ΕΛΛΗΝΑ...ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΨΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙΣ, ΕΣΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΟΡΥ ΚΑΙ ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑ-ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΕΙΛΗ. ΕΙΣΑΙ ΟΥΡΑΝΙΟ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΓΟΝΟΣ ΔΙΟΣ, ΟΥΔΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΛΑΨΕΙ, ΟΥΔΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ, ΕΧΕΙΣ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ.
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΤΟΣ ΓΕΝΟΣ ΔΙΟΣ (ΞΑΝΑ ΧΡΥΣΟ) ΘΑ ΛΑΜΨΕΙ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΘΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΡΘΙΟΙ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΟΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΘΕΩΝ ΩΣ ΙΣΟΙ ΠΡΟΣ ΙΣΟΥΣ.
ΕΛΛΗΝΑ ΕΨΙΛΟΝ ΚΡΑΤΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΟΥ, ΣΕ ΛΙΓΟ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ, ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ. ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΣΟΥ, ΕΚΕΙΝΗ ΘΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΕΙ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΡΗΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΛΑΚΕΡΕΣ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ ΝΑ ΣΕ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΣΑΝ ΗΡΩΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΣΟΦΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.
ΕΛΛΗΝΑ... ΑΝΑΨΕ ΤΙΣ ΔΑΔΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΕ ΒΟΗ ΘΕΩΝ.
ΕΛΛΗΝΑ... ¨ΕΡΧΕΤΑΙ¨ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ ΚΑΙ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΛΑ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΚΑΡΤΕΡΙΚΑ.
ΕΛΛΗΝΑ... Η ΩΡΑ ΕΦΤΑΣΕ, ΕΣΟ ΕΤΟΙΜΟΣ! ΔΕΣ ΠΟΣΟ ΚΑΡΤΕΡΙΚΑ ΟΛΑ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ.ΔΑΚΡΙΑ ΘΑ ΚΥΛΙΣΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΑΝ ΘΥΜΗΘΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΟΥ, ΔΑΚΡΥΑ ΧΑΡΑΣ, ΑΓΑΛΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΝΥΔΕΣΗΣ.
Η Λογική (ο λόγος,ο νούς), είναι ταυτόσημη με τον άνθρωπο (αφού σαν Λόγο νοούμε την αρχική και θεμελιακή-οντολογική- δομή του ανθρώπου), ο άνθρωπος είναι ένας μικρός οργανωμένος κόσμος, άρα η λογική δομή είναι χαρακτηριστικό του κόσμου.
Για αυτό η λογική είναι το πιό τέλειο όργανο γνώσης και άμυνας. Είναι το σύνολο, το άθροισμα της πείρας που μαζεύουν οι αισθήσεις. Η κοσμική πραγματικότητα μονάχα στον ανθρώπινο νου καθρεφτίζεται με επάρκεια και η λογική, είναι ο καθρέφτης όπου βλέπουμε το πρόσωπο της αντικειμενικής αλήθειας. Και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού "veritas est adaecuatio rei et intellectus" (η αλήθεια είναι ταύτιση και συμφωνία της πραγματικότητας με την διάνοια,την νόηση). Θα μπορούσαμε με άλλα λόγια να πούμε πως αλήθεια - γιατον άνθρωπο- είναι η διάνοιξη της κλειδαριάς της πραγματικότητας με το κλειδί της νόησης (της λογικής). Αφού "η φύσις κρύπτεσθαι φιλεί" χρειάζεται ο μόχθος του συλλογισμού για να αποσπάσουμε τα μυστικά της. Κι αληθινά άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Γιατί η λογική,είναι από μόνη της η προυπόθεση κάθε επιστήμης και το ανώτατο κρητήριο για την λειτουργία και τα συμπεράσματά της κάθε επιστήμης. Από τον Παρμενίδη θεωρούνται ταυτόσημα το "νοείν"και το "είναι", ο Σωκράτης ταυτίζει την λογική, την γνώση και την αρετή και ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη ταυτίζει την αλήθεια με τον ορθό λόγο: "Ορθόν αλήθεια αεί" (στ.1196). Ο Αριστοτέλης μας λέει πως η διάνοια είναι κάτι μεταξύ του νού και της ουσίας των πραγματων, ενώ ο Πλάτων αποφαίνεται πως "ο εντός της ψυχής προς αυτήν διάλογος...επωνομάσθη διάνοια" (Σοφ.263e). Από αυτά φαίνεται πως η διανόηση, σαν πνευματική λειτουργία,έχει άμεση αναφορά προς τα όντα, έτσι που οι έννοιες διανόηση, γνώση και αλήθεια να εξομοιώνονται. Η καθαρή λογική -ανηπερέαστη από το πάθος- είναι το κύριο και μοναδικό εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας για την κατάχτηση της ζωής και του κόσμου. Για τη νόηση, "αλήθεια"είναι η επιστημονική διασάφηση όλων των λεπτομερειών ενός αντικειμένου,ενώ για το συναίσθημα "αλήθεια"είναι η υποβλητική έξαρση μιας μόνο λεπτομέρειας. Και αυτό είναι μια σημαντική διαφορά και κακοτοπιά. Η ιστορία της λογικής, είναι ένας συνεχής αγώνας προς την φαντασία που μάχεται να την αντικαταστήσει και προς τα πάθη που ζητούν να την ανατρέψουν. Την λογική μάχονται και δυο άλλες κατηγορίες εννοιών που έχουν μητέρα τους την Φαντασία. Γιατί αυτή η πολύχρωμη σκιά της λογικής πολύ εξαπατά τοους ανθρώπους -όταν δεν έχουν ορθάνοιχτα τα μάτια- βεβαιώνοντας τους,που είναι η ίδια η λογική. Η μία από αυτές τις κατηγορίες είναι το "Υπέρλογο". Οι ευφάνταστοι άνθρωποι, βλέπουν απίθανη την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και πολύ πιο πιθανό το μη πραγματικό. Δεν κάθισαν όμως να συλλογιστούν δυο πράγματα: α).Το ότι με τον Λόγο θέτουμε υπέρλογες έννοιες κι αμφισβητούμε την παντοδυναμία του Λόγου,τούτο ακριβώς δεν ενισχύει την αξία του? β).Γιατί ότι δεν συλλαμβάνει η λογική πρέπει -σώνει και καλά- να είναι υπέρλογο και υπερβατικό και μεταφυσικό? Η πίσω πλευρά ενός βουνού είναι απλώς "αθέατη"γιατί η φυσιολογική κατασκευή του ματιού είναι τέτοια που δεν μπορεί το βλέμμα να τρυπήσει το βουνό. Αυτό είναι όλο. Το βουνό όμως ολόκληρο βρίσκεται μέσα στην φύση δεν είναι το μισό φυσικό και το άλλο μισό υπερφυσικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ήχους που υπάρχουν γύρω μας και δεν τους ακούμε -εκτός κι αν έχουμε ένα ραδιόφωνο ή έναν ασύρματο. Η Επιστήμη για να καταχτήσει το άγνωστο πρέπει να το μετατρέψει σε ελεγχόμενη πραγματικότητα. Πρέπει να βρίσκει μεθόδους να μετασχηματίζει τις φυσικέςεκδηλώσεις (φαινόμενα) που βρίσκονται έξω από την περιοχή της προσδεκτικότητας των ανθρώπινων αισθητηρίων (π.χ. υπέρηχοι) σε αισθητηριακά ερεθίσματα για τον άνθρωπο ερευνητή. Αλλιώς ο επιστημονικός νούς, είναι φυσικό να υποπτεύεται μόνο από τις λογικές προεκτάσεις των ευρυμάτων του κι από τα συμπεράσματα της εμπειρίας του, τη σκιερή πλευρά της αλήθειας - αλλά θα στέκεται ανήμπορος να την ελέγξει και να την επικυρώσει. Ωστόσο μέχρι σήμερα,οι επίστήμες εξιχνίασαν, μεταγλώτισαν και αποκρυπτογράφησαν ένα σωρό "υπερφυσικά" φαινόμενα, περιορίζοντας έτσι τον "ζωτικό χώρο" του μύθου. Η δεύτερη κατηγορία εννοιών που αντιμάχεται την λογική είναι το "Παράλογο"ή "Ανορθόλογο"ή 'Εξωλογικό". Οι άνθρωποι που υπηρετούν και προπαγανδίζουν το παράλογο, είναι οι αρνητές και αναρχικοί του Λόγου. Προσπαθούν να δείξουν πως είναι ελέυθεροι από τα δεσμά του Λόγου. Όμως ξεχνούν πως ελεύθερος είναι όποιος υποτάσσεται -μονάχα- στην φύση του. Για αυτό ελεύθερος άνθρωπος είναι όποιος υποτάσσεται στον Λόγο (που είναι η Φύση του ανθρώπου) κι όχι όποιος "απελευθερώνεται"από τον λόγο. Προσπαθούν να ροκανίσουν τα θεμέλια της πνευματικής ύπαρξης του ανθρώπου και να εξουδετερώσουν το μοναδικό όπλο που του εμπιστεύτηκε η Φύση για την άμυνα και την προκοπή του: την Λογική. Με άλλα λόγια ενεργούν εγκληματικά για να αποδυναμώσουν τον άνθρωπο και να εμποδίσουν την ευτυχία του, αφού όπως λέει ο Αισχύλος "όσο πιο γερό το μυαλό τόσο πιο γερή και η ευτυχία". Από τη στιγμή που ο άνθρωπος θα αμφισβητίσει και θα χάσει την εμπιστοσύνη του στην λογική αντιμετώπιση των υλικών και πνευματικών του προβλημάτων, τότε παρασύρεται στο χάος ολόκληρη η ψυχική του υπόσταση και ιδιαίτερα το θυμικό, η κρίση και η βούληση. Η αλογία οδηγεί στην καταστροφή αφού περάσει από την γελοιοποίηση. Το ότι στον Ελληνικό χώρο τιμήθηκε και λατρεύτηκε ξεχωριστά το Απολλώνιο αυτό χάρισμα,ο Λόγος, δεν είναι βέβαια συμπτωματικό και τυχαίο. Όλοι οι λαοί έχουν μια εθνική παρακαταθήκη: την Ελευθερία. Οι Έλληνες όμως έχουν και δεύτερη: τον Ορθό Λόγο. Πλάϊ στο μνημείο των πεσόντων στείνουν την Ακαδημία. ΑΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΟΥΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΟΦΟΥΣ, θα μας πει ο Νίτσε. Είναι χαρακτηριστική η αντίληψη των αρχαίων πως εμπνευστής της νομοθεσίας του Λυκούργου ήταν ο Απόλλων, που σαν θεός του Φωτός χάρισε στους Σπαρτιάτες το φως της νομοθεσίας (Λυκούργος=Lux,Φως). Η λογική, μέσα στον Ελληνικό πολιτιστικό χώρο εκφράστηκε με την μορφή της "διαλεκτικής"που χαρακτηριστικά της γνωρίσματα είναι η αναζήτηση, η αμφιβολία,η απορία, η αυτενέργεια,η κριτική, η ανάλυση και η σύνθεση,η δημιουργία. Με την διαλεκτική ο δυναμικός Λόγος αντιτάχθηκε στην παθητική στασιμότητα, στη συντηριτική παράδοση, στην αμετακίνητη πίστη, στην "αλάνθαστη" αυθεντία, στο ιερό δόγμα. O άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τον φυσικό κόσμο με τις πέντε αισθήσεις του.Ύστερα η λογική επεξεργάζεται τις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που γεννήθηκαν από αυτή την επαφή και τις ανάγει σε έννοιες ή διαννοήματα που με τον συσχετισμό τους δημιουργεί τις κρίσεις και τις ιδέες (συμπεράσματα). Γιατί ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο παρά ενωτικές γέφυρες ανάμεσα στις έννοιες που προέκυψαν από τα αισθητά δεδομένα. Η νοητική αυτή επεξεργασία των δεδομένων της εμπειρίας ονομάζεται "λογική λειτουργία". Έτσι η λογική είναι "ου μικρόν όργανον...προς τε γνώσιν και την κατά την φιλοσοφίαν φρόνησιν "(Τοπ.163 Β9). Θα μπορούσαμε να πούμε πως η λογική είναι η βαρύτητα που σαν κεντρομόλος δύναμη μας κρατάει καρφωμένους στην σφαίρα του πνεύματος. Η τυπική Λογική ή Στοιχειολογία, εξετάζει τις αρχές της νόησης και προϋποθέτει τη δύναμη της νόησης να παράγει εξελικτικά από ορισμένα δεδομένα νέες γνώσεις, αλλά και να κριτικάρει τα συμπεράσματά της με τα ίδια της τα μέσα αφού φυσικά υπάρχει σαν στέρεη βάση η σταθερότητα των φαινομένων του εξωτερικού κόσμου. Η μεθοδολογία είναι απαραίτητο τμήμα της λογικής. Τούτο γίνεται φανερό από τους κύκλους των γνωσιολογικών προβλημάτων, από την τεχνική και τις αρχές, από το σύστημα και την οργάνωση της ύλης γενικά που σαν επιστήμη πραγματεύεται. Και είναι πολύ πλατύ και αξιόλογο αυτό το μεθοδευμένο υλικό. Μερικοί βασικοί κύκλοι του π.χ. είναι : οι Έννοιες και οι λέξεις (πλάτος, βάθος και σχέσεις των εννοιών. Κατηγορίες και λογικά σύμβολα). Οι Κρίσεις (προτάσεις κατηγορικές, υποθετικές, διαζευκτικές, αναλυτικές, συνθετικές, συμβολικές). Οι διαλογισμοί (άμεσοι-έμμεσοι, κατηγορικοί, υποθετικοί, διαζευκτικοί, παραγωγικοί-επαγωγικοί). Οι Παραλογισμοί. Οι Συμβολισμοί. Οι αρχές του Ορθού λόγου. Η Λογιστική. Η Προτασιακή συνάρτηση κ.α. Σπουδαία εξέλιξη της της Τυπικής Λογικής είναι η Μαθηματική Λογική, που χρησιμοποιώντας σύμβολα και τύπους βρίσκει τις διάφορες λογικές σχέσεις.
Τις βασικές λογικές αρχές ("θεμελιώδεις νόμοι της νοήσεως") που είναι καθολικές και απόλυτες, τις διατύπωσαν πριν από τον Αριστοτέλη (που τις ονομάζει "πρώτες αρχές ή αξιώματα") οι Ελεάτες: Παρμενίδης και Ζήνων, ο Δημόκριτος, επίσης ο Σωκράτης και ο Πλάτων κ.α. Οι αρχές αυτές είναι τέσσερις: α) Η αρχή της ταυτότητας. β) η αρχή της αντίφασης. γ) η αρχή του αποκλειομένου τρίτου. δ) Η αρχή του επαρκούς (αποχρώντος) λόγου. Ο Δημόκριτος είναι ο συγγραφέας της πρώτης Ελληνικής πραγματείας περί Λογικής ("Κανόνες" σε τρία βιβλία). Η Λογική του στρεφόταν εναντίον του σκεπτικισμού των Σοφιστών, του Ιδεαλισμού των Ελεατών και της Μεταφυσικής των Πυθαγορείων. Η Λογική του αναπτύχθηκε στη συνέχεια από την σχολή του Επίκουρου. Ο Αριστοτέλης όμως ερεύνησε συστηματικά και επεξεργάστικε ολόκληρη την Λογική σαν επιστήμη, με τα σχετικά έργα του: Κατηγορίαι, Περί Ερμηνείας, Αναλυτικά πρότερα, Αναλυτικά ύστερα, Τοπικά και Περί σοφιστικών ελέγχων. Σε αυτά τα έργα, οι μεταγενέστεροι έδωσαν το γενικό όνομα "Όργανον", από την πιο πάνω φράση του, που χαρακτρίζει τη νέα αυτή επιστήμη (Τοπ. 163 Β9). Το όνομα Λογική ή Διαλεκτική οφείλεται στους Στωικούς. Το κυριότερο μέρος της Τυπικής Λογικής για τις "κατηγορικές κρίσεις", διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη τόσο τέλεια, ώστε ο Κάντ είπε πως όλοι οι μεταγενέστεροι αιώνες τίποτε το ουσιαστικό δεν πρόσθεσαν, αλλά ούτε και η μελλοντική εξέλιξη της επιστήμης πρόκειται να προσθέσει κάτι το σημαντικό. Αλλά και ο Γάλλος φιλόσοφος-μαθηματικός Descartes (1596-1650) που έδωσε νέα ώθηση στην επιστήμη της Λογικής (με το έργο του: "Λόγος περί της μεθόδου"), την ίδια γνώμη είχε.
...Υπάρχει στενή σχέση.αλλά δεν υπάρχει ταύτιση ανάμεσα στη φιλοσοφία και την λογική.Σαν Φιλοσοφία εννοούμε μια καθολική επιστήμη, που ζητάει να συλλάβει μια ενιαία θεωρία για τα όντα, τον κόσμο και την ζωή. Με αυτή τη σπουδή ολόκληρου του επιστητού, η φιλοσοφία επιχειρεί να καταχτήσει την αλήθεια και να δώσει ένα ηθικό περιεχόμενο στη ζωή. Με άλλα λόγια φιλοσοφία είναι η "κατά λόγον" νόηση του κόσμου. Από τη άλλη μεριά σαν λογική θεωρούμε την επιστήμη που ερευνάει τις αρχές και τις προϋποθέσεις της σωστής σκέψης, αλλά κυρίως την επεξεργασία του λόγου : δηλαδή τους τύπους, τους κανόνες, τους νόμους και τις εκφράσεις της ορθολογικής σκέψης με τον λόγο. Αντικειμενικός σκοπός της ορθής διανόησης είναι η έρευνα της αλήθειας. Από τους ορισμούς αυτούς βγαίνει το συμπέρασμα, πως η Λογική δεν ταυτίζεται απόλυτα με την Φιλοσοφία. Το πεδίο της φιλοσοφίας - η οποία ασχολείται συχνά και με σχήματα μη λογικά - διαφέρει κατά την έκταση και την ποιότητα από το πεδίο της λογικής. Η λογική χρησιμεύει σαν προϋπόθεση για να φιλοσοφήσει ο άνθρωπος. Η φιλοσοφία αρχίζει με την λογική αντιμετώπιση του κόσμου. Ο φιλόσοφος προσέχει την πρωταρχική πηγή της γνώσης δηλ. την αίσθηση αλλά επεξεργάζεται την εμπειρία που του κομίζουν τα αισθητήρια όργανα, αναλύει το συναίσθημα με την αντίληψη και το αξιολογεί με την νόηση δηλ. τον Λόγο, που στην αρχαιότητα εσήμαινε : σκέψη και λεκτική έκφραση της σκέψης μαζί, νόημα και ορθολογισμό, αιτία και σκοπό. Με τον Λόγο δημιουργεί τις παραστάσεις που αντιπροσωπεύουν τα πράγματα δηλ. τις έννοιες, τα ορίζει με τις κρίσεις και συνδυάζει τις κρίσεις με τον συλλογισμό. Έτσι πλάθει τις ιδέες. Ο Frege δέχεται πως "η Λογική χρησιμοποιείται από την φιλοσοφία σαν όργανο για να κατανοήσει τα προβλήματά της και για να καταλύσει την τυραννία των λέξεων και της σκέψης". Η ανθρώπινη σκέψη υπήρξε πάντοτε μια πορεία και μια κατάχτηση, Μια πορεία του πνεύματος, ανηφορική και γεμάτη εμπόδια. Γιατί η σκέψη είναι μια παρατήρηση κι ένας σκόπελος, ένα εμπόδιο (ρήμα: σκοπώ ή σκοπούμαι- εσκεπτόμην - σκέψομαι,κλπ). Τέρμα της πορείας αυτής είναι ο συμπερασματικός λόγος, το εύρημα της αλήθειας. Είναι λοιπόν η Λογική μια επιστήμη κανόνων, δηλ. κανονική (σε σχέση με την Ψυχολογία π.χ. που είναι περιγραφική) και έχει σαν αποστολή να διερευνάει τα προϊόντα της σκέψης, να αναγνωρίζει, να ταξιθετεί και να διαχωρίζει τα γνήσια από τα νόθα, τα ορθά από τα εσφαλμένα, τα αληθινα από τα ψεύτικα. Το ενδιαφέρον της Λογικής δεν στρέφεται προς το φαινόμενο της λειτουργίας της σκέψης δηλ. προς τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται η σκέψη, (όπως η ψυχολογία), αλλά προς τις αρχές και τους νόμους με τους οποίους λειτουργεί αυτή η σκέψη, σαν λόγος. Από αυτόν τον δρόμο όμως το ενδιαφέρον της Λογικής στρέφεται προς την αλήθεια και μάλιστα προς την αντικειμενική αλήθεια. Και τούτο ακριβώς το πετυχαίνει με το να αγνοεί τον συγκεκριμένο άνθρωπο και να εξετάζει τις σκέψεις του καθεαυτές και μόνο, για να τις προσδιορίσει άν είναι αληθινές ή ψεύτικες, ορθές ή λαθεμένες. Για αυτόν τον λόγο, η ανεύρεση της αλήθειας μέσα στο λόγο βρίσκεται πολύ κοντά στον αντίστοιχο στόχο της Φιλοσοφίας, που είναι η ανεύρεση της αλήθειας μέσω του λόγου.
...Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς με πολλά ιστορικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα πως η λογική βοήθησε αφάνταστα τον άνθρωπο για να απελευθερώσει την σκέψη του από την σύγχηση, τις εκτροπές και τις πλάνες. Από την εποχή του Αριστοτέλη μέχρι την σύγχρονη εποχή όπου, στον πνευματικό στίβο συνυπάρχουν η ορθολογιστική φιλοσοφική θεώρηση με τον αντικειμενικό χαρακτήρα και η υπαρξιακή σκέψη με την σφραγίδα της υποκειμενικότητας. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι στην διακονία της λογικής επιστήμης, συναντούμε ένα πλήθος από μεγάλα φιλοσοφικά αναστήματα, όπως τους Ηράκλειτο, Παρμενίδη, Δημόκριτο, Ζήνωνα, Πρωταγόρα, Πρόδικο, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Ευκλείδη, Στίλπωνα, Αντισθένη, Κράτη, Kant, Descartes, Bacon, Hegel, Mill, κ.α. Ιδιαίτερα θα πρέπει να υπογραμμίσουμε την χρησιμότητα της λογικής στην φιλοσοφική θεωρία των μαθηματικών. Στην εποχή μας η συνεργασία της λογικής και των μαθηματικών, είχε σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη της "Συμβολικής Λογικής"και της "Μαθηματικής Λογικής". Και πάλι μεγάλα φιλοσοφικά αναστήματα έρχονται στο προσκήνιο, όπως οι B.Russel, A.Tarski, L.Wittgenstein, G.Frege, K.Gobel, κ.α. Δεν είναι όμως μικρότερη και η συμβολή της Λογικής στην Κυβερνητική επιστήμη (Cybernetics), καθώς και στη Νομοθετική. Ανατρέχοντας στην ιστορία της φιλοσοφίας, διαπιστώνουμε την επίδραση που ασκεί η λογική σαν όργανο και μέθοδος στοχασμού και έκφρασης, για τους περισσότερους φιλοσόφους και ιδίως για τους φιλοσόφους του ορθολογισμού (Rationalismus) : Descartes, Malebranche, Spinoza, Wolff, Leibniz. Ο Καρτέσιος στο έργο του "Λόγος περί της μεθόδου"αλλά και στους έξι "Μεταφυσικούς Διαλόγους" χρησιμοποιεί λογικές μεθόδους για την αναζήτηση της αλήθειας. Και τούτο ακριβώς έκανε, στην προσπάθειά του να θεμελιώσει φιλοσοφικά τη νεώτερη Φυσικομαθηματική επιστήμη. Ο Σπινόζα μας δίνει ένα θαυμάσιο δείγμα φιλοσοφικού και ηθικού οικοδομήματος, που συντελέστηκε με την χρησιμοποίηση όλων των κανόνων της λογικής. Πρόκειται για την περίφημη "Γεωμετρική "ηθική του. Στην πνευματική ιστορία των νεότερων χρόνων ο Κάντ είναι μια κορυφαία μορφή και ένα ορόσημο της φιλοσοφίας. Στο έργο λοιπόν του Κάντ καταφαίνεται σε όλο το πλάτος και το βάθος η χρησιμότητα της λογικής σαν όργανο, για την ανεύρεση και διατύπωση των βασικών θεωριών της φιλοσοφίας του. Με καθαρά λογικές μεθόδους ο Κάντ έφτασε σε πολλά συμπεράσματα, βρήκε τις κατηγορίες της διάνοιας και τις αρχές της τυπικής ηθικής. Και όπου το όργανο αυτό δεν τον βοηθούσε εκεί δεν δίστσε να επισημάνει το "εκτός Λόγου"στοιχείο της μεταφυσικής. Και ονομάζει "Die Paralogismen" τις "παρά τον Λόγον"έννοιες, που δεν μπορούν να υποβληθούν στην έρευνα με την λογική και δεν μπορούν να αποδειχτούν από την ανθρώπινη φιλοσοφία, θεωρώντας τες σαν "αιτήματα πίστεως" και σαν "ηθικώς δέοντα" δηλ: α) την ύπαρξη του θεού β) την αθανασία της ψυχής γ) την αρχή του κόσμου. Θερμός θιασώτης της λογικής σκέψης ο Κάντ, δεν αφήνει ευκαιρία να μην διατυπώσει με ζέση την πίστη του στις λογικές μεθόδους επεξεργασίας των φιλοσοφημάτων και την αγάπη του γενικά στη Λογική. Αυτό το πράγμα, το αναγνωρίζει κανείς εκτός από τα μεγάλα έργα του και στα Δοκίμιά του. Στο υπέροχο δοκίμιο "Απόκριση στο ερώτημα τι είναι Διαφωτισμός"γράφει: "Διαφωτισμός είναι η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητά του για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος. Ανωριμότητα είναι η αδυναμία να μεταχειρίζεται κανείς τον νού του χωρίς την καθοδήγηση από έναν άλλο. Είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την ανωριμότητα όταν η αιτία της βρίσκεται όχι στην ανεπάρκεια του νού, αλλά στην έλειψη αποφασιστικότητας και θάρρους να μεταχειριστούμε τον νού χωρίς να μας καθοδηγήσει κάποιος άλλος. "Sapere aude :Τόλμα να μάθεις. Έχε το θάρρος να χρησιμοποιείς τον δικό σου νου. Τούτο είναι το έμβλημα του Διαφωτισμού. Οκνηρία και δειλία είναι τα αίτια που ένα μεγάλο μέρος από τους ανθρώπους ευχαρίστως μένει σε όλη του την ζωή ανώριμο και κηδεμονεύεται από άλλους. Κι ας τους έχει η Φύση ελευθερώσει από την ξένη καθοδήγηση. Είναι τόσο βολικό να είναι κανείς ανώριμος. Έχω ένα βιβλίο που σκέφτεται για εμένα, ένα πνευματικό που έχει συνείδηση για εμένα, έναν γιατρό που κρίνει την δίαιτα για εμένα, κ.ο.κ". Οι αντιλήψεις αυτές του Κάντ, θυμίζουν τους αντίστοιχους αφορισμούς του R.Bacon, που στο "Μείζον Έργον" γράφει: "Εμπόδια για την γνώση είναι: η μεγάλη μας εξάρτηση από τις προσωπικότητες, ο φόβος μας μήπως πούμε κάτι το πολύ κοινό, το να αφήσουμε να μας επιρεάζει το παραδεδεγμένο και η προσποίηση γνώσης για να αποκρύψουμε την άγνοια"...
...H διαφορά αντιλήψεων ανάμεσα στον Αριστοτέλη και τον Κάντ είναι πως ο Αριστοτέλης (και οι ορθολογιστές) θεωρούν αυτονόητο πως η λογική συλλαμβάνει την ουσία της πραγματικότητας - όπως αυτή αντικειμενικά είναι. Ο Κάντ δέχεται πως η λογική συλλαμβάνει την πραγματικότητα διαμορφωμένη από το πνεύμα μας, με μορφές που προϋπάρχουν σε αυτό - "εποπτείες"για την αίσθηση, "κατηγορίες"για την νόηση, κι όχι όπως πραγματικά είναι - γιατί την ουσία της δεν θα την γνωρίσουμε ποτέ. Ο Wittgenstein στο πείφημο έργο του "Tractatus logico-philosophicus"γράφει σχετικά: "Ο κόσμος καθορίζεται από τα γεγονότα. Τα γεγονότα στο λογικό χώρο είναι ο κόσμος...Τα αντικείμενα - με την σταθερή μορφή - αποτελούν την ουσία του κόσμου. Για να γνωρίσουμε τα αντικείμενα πρέπει να ξέρουμε τις εσωτερικές τους ιδιότητες...Η ουσία είναι μορφή και περιεχόμενο...Η λογική πρόταση είναι μια εικόνα της πραγματικότητας, δηλ. ένα υπόδειγμα του κόσμου, ένα υποκατάστατο...Η λογική διασάφηση των προτάσεων είναι ο σκοπός της φιλοσοφίας". Από όλα τούτα μπορούμε να καταλάβουμε την σημασία της κλασικής και νεώτερης Λογικής σαν όργανο της φιλοσοφικής προπαιδείας, τόσο χρήσιμο για τον φιλοσοφικό στοχασμό, αλλά και για την πρακτική - διακοινωνική - συμπεριφορά του καλλιεργημένου ανθρώπου. Του ανθρώπου, που μέσα σε μια τεχνοκρατούμενη εποχή, η οποία κλείνει μέσα της το άκρως λογικό και μαθηματικό αλλά και το παράλογο και παράνοο, προσπαθεί να περισώσει την πνευματική του συνείδηση και τον βαθύτερο πυρήνα της ύπαρξης του. Ο συλλογισμός (σκέψη) είναι μια πνευματική πορεία που οδηγεί στην συμπερασματική γνώση. Είναι μια λειτουργία, όπου ο άνθρωπος - που δεν θέλει να οικειοποιηθεί την έτοιμη (δεδομένη) ξένη γνώμη - επιτελεί μέσα στο απαραίτητο κλίμα της ελευθερίας. Γιατί μόνο ο ελεύθερος προβληματισμός και συλλογισμός περισώζει την πνευματική αξιοπρέπεια του ατόμου και οδηγεί σε στέρεα συμπεράσματα. Ο συλλογισμός μπορεί να είναι μια μεγάλη πορεία ή κάποτε κι ένα στιγμιαίο άλμα. Στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για έμπνευση ή ακόμα και για ενόραση (intuitio). Σαν ενόραση χαρακτηρίστηκε η άμεση γνώση (εποπτεία της αλήθειας) ενός αντικειμένου ή φαινομένου και η αστραπιαία (σαν έλλαμψη) σύλληψη της ουσίας ή των σχέσεων του, χωρίς την μεσολάβηση των αισθήσεων και της διάνοιας. Ο ορισμός αυτός που φέρνει στο νού μια άμεση γνώση κάπως "υπερβατική"και "εξ αποκαλύψεως"δεν είναι τίποτε άλλο παρά συνδυασμός πολλών παραγόντων που παράγουν ξαφνικά μια ευτυχισμένη στιγμή για το πνεύμα. Και μερικοί από τους παράγοντες αυτούς είναι: α) η συναθροισμένη εμπειρική γνώση (από τα αισθητήρια), β) η προετοιμασμένη και απωθημένη λογική γνώση (από την νόηση), γ) η κρυπτομνησία (μνημονικές εικόνες που αναδύονται ξαφνικά και επίκαιρα), δ) η διαίσθηση, δηλ. η ενστικτώδης αντίληψη, η υποσυνείδητη πρόγνωση, ε) η ικανότητα για άμεση συμπερασματική κρίση (χωρίς τη μεσολάβηση "μείζονος και ελάσσονος προτάσεως" δηλ. η ετοιμότητα του πνεύματος, η κριτική δεξιότητα και ευστροφία). Η ψυχιατρική επιστήμη μας διδάσκει πως στα ημισφαίρια του εγκεφάλου έχει την έδρα της η "ΝΟΟΨΥΧΗ"δηλ. η νοητική λειτουργία, ενώ στον υποθάλαμο του εγκεφάλου έχει τά κέντρα της η "ΘΥΜΟΨΥΧΗ"δηλ. η συναισθηματική λειτουργία. Διαπιστώνουμε λοιπόν πως - και οργανικά - υπάρχουν δύο ιδιαίτερες βασικές εγκεφαλικές λειτουργίες που μάλιστα μπορούν και ελέγχονται ξεχωριστά με ειδικά όργανα : τα νοόμετρα για τη νόηση και τα ψυχόμετρα για το συναίσθημα. Ανάμεσα στα ημισφαίρια (κυρίως στο μετωπιαίο και βρεγματικό λοβό) και στον υποθάμο υπάρχει αμφίδρομη επικοινωνία (συνδέσεις αλληλοεπιροής). Με αυτό τον τρόπο η νόηση (ο ορθός λόγος) αντιμάχεται ή συνεργάζεται ανάλογα με το συναίσθημα, ρυθμίζοντας την συγκινησιακή ισσοροπία. Ολόκληρος ο ψυχικός βίος του ανθρώπου εξαρτάται από τούτη την οργανωτική δομή του εγκεφάλου που μέσα στην ενότητά της περικλείνει την ιδιαιτερότητα της νόησης και του συναισθήματος. Είναι χαρακτηριστικές οι πεποιθήσεις του Αριστοτέλη οι σχετικές με την κεφαλαιώδη σημασία του Νού. Δίδασκε πως η ψυχή, σαν συνισταμένη της φυσιολογικής λειτουργίας γεννιέται και πεθαίνει με το σώμα. Αλλά ο νούς έρχεται απ΄ έξω "θύραθεν"και μπαίνει στο σώμα, για να χωρισθεί από αυτό με τον θάνατο. Γιατί ο νούς είναι το ανώτερο μέρος της ψυχής (σε σχέση με το αίσθημα και την βούληση) είναι το "προγενέστερον και κύριον, το απλούν και απαθές" : "έοικε ψυχής γένος έτερον είναι και τούτο μόνον ενδέχεται χωρίζεσθαι, καθάπερ αϊδιον του φθαρτού" (Περί ψυχής ΙΙ 413 β 25). ...Οι Έλληνες έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο φως του λόγου, γιατί η Φύση τούς μαθαίνει να βιώνουν το φως και η παράδοση να βιώνουν τον Λόγο. Το Φώς τονίζει την λεπτομέρεια και την ακρίβεια των μορφών, η Λογική τονίζει την καθαρότητα της ουσίας. Όλοι οι κλασικοί φιλόσοφοι της Ελλάδας, υλιστές και ιδεαλιστές, στα "ηθικά"τους έργα ύμνησαν την Λογική. Ο Δημόκριτος έγραψε: "Βαιά γαρ φρονήσει τύχη μάχεται, τα δε πλείστα εν βίω ευξύνετος οξυδερκείη κατιθύνει" (Σπάνια η τύχη αντιμάχεται την Λογική. Τα περισσότερα στην ζωή τα κατευθύνει σωστά η καλοθεμελιωμένη οξυδέρκεια). Ακόμα ο Δημόκριτος ονόμαζε την Αθηνά "Τριτογένεια φρόνησιν", ότι από της φρονήσεως τρία ταύτα συμβαίνει: το εύ λογίζεσθαι, το εύ λέγειν και το πράττειν α δεί (Diels II,B, 2 και 118. Ο Μένανδρος είπε πως "ψυχής μέγας χαλινός έστιν ανθρώποις ο νούς". Ο Αριστοτέλης διακρίνει δύο ειδών ευδαιμονίες : α) την πρακτική (ατελής ευδαιμονία).Αυτή προέρχεται από την άσκηση των ηθικών αρετών (που έχουν έδρα την Βούληση) στην κοινωνία. β) την θεωρητική (τέλεια ευδαιμονία). Αυτή προέρχεται από την άσκηση των διανοητικών αρετών (που έχουν έδρα τον Λόγο). Πρόκειται για την ιδανική ικανοποίηση του ανθρώπου που γίνεται με τον λόγο ισόθεος, γιατί ο νούς γεμίζει με την φιλοσοφική γνώση και γίνεται θεωρός - και ερμηνευτής - του επιστητού. Η θεωριτική αυτή στάση ζωής, που καταλήγει στην αρτίωση της προσωπικότητας υπερβαίνει την ανθρώπινη συμβίωση. Ο "κατά νούν βίος"αφίσταται σαν "κράτιστος και ήδυστος" του πρακτικού βίου (Ηθικά Νικομ. 1098 α 7,1177 α 12,1178 α5). Ακόμα μας λέει πως "ο λόγος και ο νούς της φύσεως τέλος εισίν" (Πολιτικά Η 15, 1334β) και καθορίζει την σχέση του νού προς την ψυχή "ως εν σώματι όψις, εν ψυχή νούς " (Ηθικ.Νικομ. Ι, 4 1096 β) για να εκφραστεί τελικά με όλο του τον θαυμασμό "Τον νούν ο θεός, φως ανήψεν εν τη ψυχή" (Ρητορ. Γ, 10 1411, 12). Και το φως αυτό συνοδεύει τον άνθρωπο μέχρι τα βαθειά γεράματα, αφού κατά τον Πλούταρχο "μόνον ο νούς, παλαιούμενος ανηβά και χρόνος τ΄ άλλα πάντ΄αφαιρών, τω γήρα προστίθησι την επιστήμην" (Περί Παίδων Αγωγής 8,5e). Την υπεροχή του Λόγου, την πρωτοκαθεδρία του Νού, δηλώνει επιγραμματικά ο Πλάτων στούς Νόμους (Θ. 875D): "Επιστήμης γαρ, ούτε νόμος ούτε τάξις ουδεμία κρείττων, ουδέ θέμις εστίν ΝΟΥΝ ουδενός υπήκοον ουδέ δούλον, αλλά πάντων άρχοντα είναι εάν περ αληθινός, ελεύθερος τε όντως ή κατα φύσιν". Και στον Κρίτωνα (40) εξομοιώνει τον Λόγο με τον Θεό: "Το δε πείθεσθαι τω αργώ (=καθαρώ,αληθεί) λόγω τω θεώ ταυτόν εστι". Έτσι ο Ελληνικός Λόγος, με υψηλό φιλοσοφικό πάθος, έδωσε έκφραση στο ανέκφραστο, μορφή στην αμορφία, ζωή στις νεκρές λέξεις και νόημα στις αφηρημένες έννοιες. Καλλιέργησε την αμφιβολία προς τους μύθους και τα δόγματα, τον κριτικό έλεγχο και τον διάλογο. Η διαλεκτική βασισμένη στον ορθό λόγο, υπερνίκησε το αδιέξοδο της απορίας αποκατέστησε τις θεϊκές και ανθρώπινες αυθεντίες και χωρίς να αναλίσκεται σε σοφίσματα και νοητικέ δεξιοτεχνίες προχώρησε ελεύθερα και υπεύθυνα για την κατάχτηση της αλήθειας. Έμφορτη από ηθική ουσία, σεβάστηκε το κύρος της και τους ανθρώπους. Έμφορτη ακόμα κι από αισθητικά στοιχεία έγινε υπόδειγμα ευγενούς λόγου. Η Ηρακλειτική και μετά η Σωκρατική φιλοσοφία έστησαν στο αιώνιο βάθρο της μια υπερκοσμική λογική επιταγή, υποχρεωτική για όλες τις συνειδήσεις, μια υπερπροσωπική λογική τάξη, έναν ανιδιοτελή Ορθό Λόγο, απόλυτο και υπερχρονικό με ιστορική επιβεβαίωση. Ο "Λόγος" του Ηράκλειτου, είναι η αιώνια αλήθεια κι ο κοσμικός νόμος μαζί. Είναι η συμφωνία του ατομικού λόγου με τον καθολικό λόγο, που αποτελεί την ενότητα όλων των πραγμάτων και την ενιαία και αληθινή σοφία. Έτσι ο Λόγος γίνεται η Σοφία με το καθολικό κύρος. " Ουκ εμού, αλλά του Λόγου ακούσαντας, ομολογείν σοφόν εστιν εν πάντα είναι"Απόσπ.50 (Όχι εμένα αλλά τον λόγο να ακούσετε...). Το δαιμόνιο του Σωκράτη δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο υπερχρονικός αυτός Ορθός Λόγος, ο αγαθός Νούς. Και η πίστη του Σωκράτη ότι είναι "διδακτόν η αρετή" μαρτυρεί την αντίληψη πως το αγαθό είναι προϊόν της ορθολογικής σκέψης και παιδείας. Γιατί ο Λόγος έκλεινε μέσα του ολόκληρο το πνεύμα, αφού ήταν φορτισμένος με ηθικά και αισθητικά στοιχεία. Από μια τέτοια σφαιρική θεώρηση, ο λόγος βγαλμένος μέσα από τον άνθρωπο, έρχεται να σταθεί πάνω από αυτόν, σαν υπέρτατος νομοθέτης και κριτής με καθολικό κύρος σαν μοναδικός ταξιθέτης κι επιμελητής των εγκοσμίων, σαν κεντρικό σημείο αναφοράς των επί μέρους στοχασμών, σαν ενωτικός δεσμός των πάντων. Όσο θα υπάρχουν λογικά όντα που θα λέγονται άνθρωποι, ο Λόγος θα είναι μια οντολογική κατηγορία, πρωταρχική στην αξιολογική κλίμακα και αμετάβλητη, αφού βιολογικά αμετάβλητη παραμένει και η ανθρώπινη υπόσταση. Με όλες αυτές λοιπόν τις προδιαγραφές ο Ελληνικός Λόγος έγινε το επίκεντρο μιας στέρεης κοσμοθεωρίας και βιοθεωρίας και πέτυχε να διαμορφώσει ένα κλασικό ανθρώπινο πρότυπο, με τονισμένους τους χαρακτήρες της αυτογνωσίας (νόηση), της ισορροπίας (κάλλος) και της αξιοπρέπειας (ήθος), αλλά και να διαπλάσσει ένα πλατύτερο κι υψηλότερο ανθρωπιστικό ιδεώδες.
Οι διαθέσιμες ψηφιακές συλλογές των ελληνικών χειρόγραφων ποικίλουν από πολύτιμα πρώιμα χειρόγραφα κλασικής λογοτεχνίας και επιστήμης και ελληνοσυριακά παλίμψηστα χειρόγραφα, μέχρι πολύτιμα μνημεία από εικονογραφήσεις βυζαντινών βιβλίων και ελληνικές μεταφράσεις του Μολιέρου που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα.
Η Βρετανική Βιβλιοθήκη ψηφιοποίησε και διαθέτει πλέον online περισσότερα από 900 ελληνικά χειρόγραφα, προσφέροντας πρόσβαση σε μια από τις πιο σημαντικές ψηφιακές συλλογές τέτοιου είδους στον κόσμο, μαζί με αυτές της Βιβλιοθήκης του Βατικανού και της Λαυρεντιανής Βιβλιοθήκης στη Φλωρεντία.
Στην ψηφιακή συλλογή θα βρείτε έγχρωμες εικόνες υψηλής ανάλυσης του κάθε χειρογράφου, και θα μπορέσετε να εξερευνήσετε την εξωτερική του μορφή (υλικό γραφής, διαστάσεις, αρίθμηση φύλλων, είδος και αρίθμηση τευχών, παρουσία ή απουσία υδατοσήμων, διακοσμητικά χαρακτηριστικά, είδος της στάχωσης, κατάσταση του χειρογράφου).
Παράλληλα υπάρχει τεκμηριωμένη παρουσίαση του περιεχομένου με περιγραφές, χρονολόγηση, αναφερόμενα πρόσωπα, πηγές, στοιχεία κωδικολογίας, συναφή άρθρα και σχετικό περιεχόμενο καθώς και εκτεταμένη βιβλιογραφία. Τέλος, υπάρχει δυνατότητα να προσθέσουν οι χρήστες ετικέτες και σχόλια, καθώς και να αναφέρουν τυχόν λάθη στην τεκμηρίωση με σχετική φόρμα επικοινωνίας.
Οι διαθέσιμες ψηφιακές συλλογές των ελληνικών χειρόγραφων ποικίλλουν, από πολύτιμα πρώιμα περγαμηνά και χαρτώα χειρόγραφα λογοτεχνίας και επιστήμης και ελληνο-συριακά παλίμψηστα χειρόγραφα, μέχρι πολύτιμα μνημεία από εικονογραφήσεις βυζαντινών βιβλίων και ελληνικές μεταφράσεις του Μολιέρου που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Το ποικίλο αυτό περιεχόμενο μπορεί να εξερευνηθεί με τρεις διαφορετικούς τρόπους.
Καταρχάς, χρησιμοποιώντας την υπηρεσία «Ανακαλύψτε Αρχεία και Χειρόγραφα«, ο χρήστης μπορεί να αναζητήσει ονόματα, μέρη και λέξεις κλειδιά –συμπεριλαμβανομένων δημιουργών, τίτλων,εικονογράφων και ιδιοκτητών- στις περιγραφές εκατοντάδων ελληνικών χειρογράφων. Όταν εντοπίσει το κατάλληλο αρχείο, πατώντας στον σύνδεσμο (Θέλω αυτό) μπορεί να παραγγείλει για θέαση το γνήσιο χειρόγραφο στο Αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης στο Λονδίνο ή να έχει πρόσβαση σε ολόκληρο το έγγραφο διαδικτυακά.
Ένας άλλος τρόπος πρόσβασης στα χειρόγραφα είναι εάν κάποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα των ψηφιοποιημένων αρχείων της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, που επίσης διαθέτει εργαλείο αναζήτησης με τη χρήση διαφόρων λέξεων κλειδιών. Όταν ο χρήστης αναγνωρίσει το χειρόγραφο που τον ενδιαφέρει μπορεί κατευθείαν να περιηγηθεί στις αντίστοιχες σελίδες του, που σε άλλη περίπτωση θα ήταν προσβάσιμες μόνο μέσω της επίσκεψής του στη Βιβλιοθήκη.
Τέλος, ο χρήστης μπορεί να εξερευνήσει τα ελληνικά χειρόγραφα αν επισκεφθεί απευθείας τη νέα ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης για τα ελληνικά χειρόγραφα, που προσφέρει ελεύθερη περιήγηση στις συλλογές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η πλοήγηση σε επιμελημένο περιεχόμενο σε συλλογές, όπου οι επιμελητές της συλλογής προτείνουν μια πιο δομημένη εξερεύνηση του περιεχομένου με θέματα όπως Τέχνη, Θρησκεία ή Αριστεία, καθώς και τα εξαιρετικά βίντεο με ομιλίες για θέματα κωδικολογίας και παλαιτύπων, όπως είναι η τεχνική της πολυφασματικής απεικόνισης.
Σημειώνεται ότι οι πρώτες δύο φάσεις του έργου για την ψηφιοποίηση των ελληνικών χειρογράφων χρηματοδοτήθηκαν από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ενώ η τρίτη φάση χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Σ. Νιάρχος, το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντης, τη γκαλερί Sam Fogg, το Ίδρυμα Sylvia Ioannou, τη φιλανθρωπική οργάνωση Thriplow Charitable Trust, καθώς και τη φιλανθρωπική οργάνωση Friends of the British Library. Ένας οδηγός για τις συλλογές των Ελληνικών Χειρογράφων, περιλαμβανομένων άρθρων, βίντεο, είναι διαθέσιμος εδώ.
